Κάκια Αναλυτή
1934 – 2002
Η Κάκια Αναλυτή γεννήθηκε το 1934 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου δίδασκε ο Δημήτρης Ροντήρης, και το 1955 έκανε το ντεμπούτο της στο θεατρικό σανίδι με τον θίασο του Διονύση Παγουλάτου, στο «Φιόρε του λεβάντε» του Γρηγόρη Ξενόπουλου. Ακολούθησε συνεργασία με το θίασο του Αδαμάντιου Λεμού στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» και με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη στο έργο «Βαθιές είναι οι ρίζες».
Ακολούθησαν συνεργασίες με τη «Νέα Σκηνή» του Κωστή Λειβαδέα, του Ντίνου Ηλιόπουλου, της Κατερίνας Ανδρεάδη, του Νίκου Χατζίσκου (1962, στην «Όπερα της πεντάρας» του Μπρεχτ). Την περίοδο 1962-1963 με τον Κ. Ρηγόπουλο και τον Γιάννη Αργύρη συνέπτυξαν θίασο και ανέβασαν την κοινωνική ηθογραφία των Βαγγέλη Γκούφα - Βασίλη Ανδρεόπουλου «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες».
Το χειμώνα του 1963 δημιουργείται ο θίασος Ρηγόπουλου - Αναλυτή και το θέατρο (χειμερινό και καλοκαιρινό) «Αναλυτή», όπου μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '90 το ζεύγος ανέβασε πολλά έργα, κυρίως μπουλβάρ. Η μεγάλη επιτυχία (1967) και επί χρόνια επαναλαμβανόμενη, του θιασαρχικού ζεύγους, με υποκριτικά κυρίαρχη την Κάκια Αναλυτή, ήταν η κωμωδία «Αγάπη μου Ουάουα».
Μετά την επιτυχία αυτή, το ζευγάρι ανέβασε τα έργα: «Ερωτάς και πολιτική», «Το αυτί του Αλέξανδρου», «Ένα κρεβάτι για τρεις», «Λεωφορείον ο πόθος», «Η καρυδόπιτα», «Ο επιθεωρητής έρχεται», «Γυάλινος κόσμος», «Φθινοπωρινή ιστορία» κ.ά. Ο τελευταίος ρόλος της Κάκιας Αναλυτή στο θέατρο που έφερε το όνομά της ήταν στο «Σε φιλώ στη μούρη» του Γ. Διαλεγμένου (1997-98).
Στη δεκαετία του '50 άρχισε και η κινηματογραφική καριέρα της Κάκιας Αναλυτή, σε κωμικούς και δραματικούς ρόλους ενζενί. Μεταξύ των ταινιών της είναι οι εξής: «Ανθισμένη αμυγδαλιά», «Ματωμένο ηλιοβασίλεμα», «Ματωμένα στέφανα», «Θρίαμβος», «Λαός και Κολωνάκι», «Διαζύγιο αλά ελληνικά», «Εικοσιτέσσερις ώρες ζωντοχήρα», «Η βίλα των οργιών», «Σταχτοπούτα», «Μια του κλέφτη» με τον Δημήτρη Χορν κ.ά.
Πέθανε την 1η Ιουνίου 2002, σε ηλικία 68 ετών.
