GREEKLIGNITE : ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΛΙΓΝΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΗ; Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Θα δεχθούν ποτέ οι λιγνιτικές περιοχές ιδιώτες αντί για τη δημόσια ΔΕΗ; Η κυβέρνηση να το σκεφτεί καλύτερα...

Είδαμε πριν λίγες μέρες στις λιγνιτικές περιοχές της χώρας, στη Φλώρινα, στην Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη, να υπάρχουν έντονες αντιδράσεις στην προοπτική της προώθησης της σαλαμοποίησης και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Πέρα απ' το μεγάλο θέμα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, που αφορά όλους τους Έλληνες, υπάρχουν και θέματα που αφορούν ιδιαίτερα τις λιγνιτικές περιοχές.

Οι περιοχές αυτές αναπτύχθηκαν μαζί με την ανάπτυξη της δημόσιας ΔΕΗ κι έχουν στενούς δεσμούς συνύπαρξης και συνεργασίας μαζί της. Στους Νομούς Φλώρινας & Κοζάνης λειτουργούν επί δεκαετίες και ιδιωτικά λιγνιτωρυχεία, αλλά αφ' ενός τα μεγέθη είναι πολύ μικρότερα της ΔΕΗ, αφ' ετέρου η εμπειρία μόνο θετική δεν υπήρξε.

Δίνουμε σήμερα ένα μικρό περίγραμμα των σχέσεων και των δεσμών αυτών των τοπικών κοινωνιών με τη ΔΕΗ, όπως αναδείχθηκαν και από τα σχόλια στην παρωδία της "δημόσιας διαβούλευσης" που "έστησε" το ΥΠΕΚΑ για τη "μικρή" ΔΕΗ, ώστε να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας σε όλη η Ελλάδα, (και όχι μόνο, έχουμε αναγνώστες σε αρκετές χώρες), τα ιδιαίτερα προβλήματα που θα δημιουργηθούν. Αν τυχόν διαβάσει και κανένας απ' τους κυβερνητικούς βουλευτές του Α΄ θερινού τμήματος της Βουλής, ας σκεφτεί στη συνέχεια αν η συνείδησή του επιτρέπει να αγνοεί τη φωνή του λαού των λιγνιτικών περιοχών. Αν υπάρχει συνείδηση ...

Διευκρινίζεται ότι η σειρά αναφοράς των θεμάτων είναι τυχαία και δεν αποτελεί κατά κανένα τρόπο ιεράρχησή τους. 

Πρώτο και κυρίαρχο θέμα είναι ...η ιδιοκτησία των εκτάσεων, που έχει απαλλοτριώσει πάνω από μισό αιώνα τώρα η δημόσια ΔΕΗ σ' αυτές τις περιοχές, για την εκμετάλλευση των λιγνιτικών κοιτασμάτων. Έχουμε αναδείξει αυτό το θέμα στα μέσα Μαρτίου με ειδικά αφιερωμένη ανάρτηση. Μέχρι το 2001 η ΔΕΗ υποχρεούνταν να επιστρέψει στο Δημόσιο τις εκτάσεις στις οποίες ολοκλήρωνε την εκμετάλλευση του λιγνίτη, αφού βέβαια πρώτα τις είχε αποκαταστήσει περιβαλλοντικά. Μετά την εισαγωγή της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο, με νόμο του Σημίτη, η υποχρέωση αυτή καταργήθηκε και η ΔΕΗ μετατράπηκε σε μεγαλοτσιφλικά σ' αυτές τις περιοχές. Οι εκτάσεις που έχουν απαλλοτριωθεί και πρόκειται μελλοντικά να απαλλοτριωθούν είναι εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, στις πιο εύφορες και ποτιστικές πεδιάδες. Υπάρχουν σήμερα ανεξάρτητα κράτη-μέλη του ΟΗΕ (!) με έκταση μικρότερη ή συγκρίσιμη με τις εκτάσεις που έχει η ΔΕΗ στην ιδιοκτησία της σε κάθε  Νομό ξεχωριστά (Άγιος Μαρίνος 61 Km2, Τουβαλού 26 Km2, Λιχτενστάιν 160 Km2, Νησιά Μάρσαλ 181 Km2, Μονακό 195 Km2, Ναούρου 212 Km2, Σεϋχέλλες 280 Km2, Μάλτα 320 Km2, κλπ). Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος, σκεφτείτε αν είναι ποτέ επιτρεπτό σήμερα ο μισός θεσσαλικός κάμπος να περάσει στα χέρια ενός νέου μεγαλοτσιφλικά. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μαρίνου Αντύπα και κάποια στιγμή οι νέοι κολλήγοι θα ξεσηκωθούν σε νέο Κιλελέρ. Οι ΣαμαροΒενιζέλοι μάλλον δεν διάβασαν ποτέ την ιστορία του αγροτικού κινήματος της χώρας.

Δεύτερο θέμα είναι οι μετεγκαταστάσεις χωριών που πλήττονται από τις δραστηριότητες των ορυχείων. Αρκετά χωριά έχουν ήδη μετεγκατασταθεί στο παρελθόν κι αυτή τη στιγμή, απ' όσο μαθαίνουμε, είτε βρίσκεται σε εξέλιξη είτε δεν έχει ξεκινήσει, η μετεγκατάσταση τριών χωριών στο Ν. Φλώρινας, τεσσάρων χωριών στο Ν. Κοζάνης κι ενός στο Ν.Αρκαδίας. Δυο μάλιστα χωριά στο Ν. Κοζάνης είναι ιδιαίτερα μεγάλα, πάνω από χίλιους κατοίκους το καθένα. Ο δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ αποτελεί εγγύηση για τους κατοίκους για την αξιοπιστία του συνομιλητή. Αντίθετα, στα ιδιωτικά ορυχεία της Φλώρινας έγινε μια εντελώς ανορθολογική και πανάκριβη εκμετάλλευση, προκειμένου να αποφύγουν κόστη μετεγκατάστασης και απαλλοτριώσεων. Και με την ανοχή και συνενοχή του ΥΠΕΚΑ, που αδιαφορεί πλήρως για την κατάσταση στη Φλώρινα και το κόστος τροφοδοσίας του ΑΗΣ Μελίτης, που μετακυλίεται στις πλάτες των καταναλωτών.

Τρίτο θέμα οι τηλεθερμάνσεις των πόλεων. Οι Δήμοι Κοζάνης, Πτολεμαΐδας, Αμυνταίου & Μεγαλόπολης ζεσταίνονται με σύστημα τηλεθέρμανσης από τη θερμότητα που παράγουν οι ΑΗΣ κατά την καύση του λιγνίτη, με πολύ σοβαρά οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη για τους κατοίκους. Και ο Δήμος Φλώρινας αναμένεται να αποκτήσει σύντομα τη δική του τηλεθέρμανση. Υπόψη ότι πρόκειται για περιοχές με μακρύ χειμώνα, που τα σπίτια χρειάζονται θέρμανση όλο το 24ωρο και επί 7-8 μήνες το χρόνο. Τηλεθέρμανση έχει κάνει και ο Δήμος Σερρών, όμως με καύσιμο το φυσικό αέριο και οι κάτοικοι εκεί νιώθουν να τσουρουφλίζονται απ' τους λογαριασμούς. Όταν λοιπόν η τηλεθέρμανση σ' αυτές τις περιοχές έχει αποτελέσει ένα ουσιαστικό μονοπώλιο στη θέρμανση των κατοίκων, ποιος Δήμαρχος θα δεχτεί ποτέ να συζητά με ιδιώτη, αντί για τη δημόσια ΔΕΗ, για το τιμολόγιο και τους όρους της τηλεθέρμανσης; Ποια περιοχή θα δεχτεί να γίνει όμηρος του οποιουδήποτε ιδιώτη;

Τέταρτο θέμα η αναγκαιότητα ορθολογικής εκμετάλλευσης των πολύτιμων λιγνιτικών αποθεμάτων και αποκατάστασης περιοχών, στις οποίες ολοκληρώθηκε ή ολοκληρώνεται η εκμετάλλευση. Πάλι ο ανορθολογικός τρόπος εκμετάλλευσης των ιδιωτικών ορυχείων της Φλώρινας αποτελεί τρανό παράδειγμα για το ότι ο λιγνίτης είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στις ορέξεις των ιδιωτών, (αν και η ΔΕΗ τα έχει κι αυτή τα προβλήματά της). Και η ανυπαρξία των ελέγχων του ΥΠΕΚΑ στις συγκεκριμένες περιπτώσεις απλά αποδεικνύει τη διάλυση του κρατικού μηχανισμού μετά από τον πολύ "εκσυγχρονισμό" και την πολλή "επανίδρυση" ...Στην Πτολεμαΐδα εδώ και πολλά χρόνια ζητούν να ιδρυθεί τοπικό Παράρτημα της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βόρειας Ελλάδας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ζητούν επίσης Παράρτημα της Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, αλλά φυσικά το κράτος θέλει όλες τις υπηρεσίες κλεισμένες στο "κλεινόν άστυ". Χωρίς επιτόπου κρατικό έλεγχο, ποιος θα καθίσει έστω και να συζητήσει την προοπτική να εγκατασταθεί ένας ανεξέλεγκτος ιδιώτης;

Πέμπτο θέμα η εκπομπή σκόνης και ρύπων απ' τις δραστηριότητες ορυχείων & ΑΗΣ και η τήρηση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων. Στο παρελθόν έχουν επιβληθεί πρόστιμα στη ΔΕΗ για περιβαλλοντικές παραβάσεις, για υπερβάσεις ρύπων, για κατάχρηση της κοινωνικής άδειας λειτουργίας. Θεωρεί κανείς ότι, με όλα τα προβλήματα που έχει η ΔΕΗ, η κατάσταση θα ελέγχεται καλύτερα αν στις περιοχές δραστηριοποιείται αντί για τη δημόσια ΔΕΗ  κάποιος ιδιώτης;

Έκτο θέμα η οικονομική βιωσιμότητα των περιοχών. Χιλιάδες κάτοικοι των λιγνιτικών περιοχών εργάζονται είτε άμεσα είτε έμμεσα (ως προμηθευτές υλικών και υπηρεσιών) στα ορυχεία και τους ΑΗΣ. Μελέτη του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας έδειξε ένα πολλαπλασιαστή απασχόλησης και εισοδημάτων μεγαλύτερο του 3. Σας το λέμε άλλωστε σε πολλές αναρτήσεις ότι ο λιγνίτης δίνει δουλειά στους Έλληνες, όχι στους ξένους. Χάρη στην Ατζέντα 2010 του Σημιταριού, που ξεκίνησε τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων κι απ' τον πολύ "εκσυγχρονισμό" τις επέστρεψε στο 18ο αιώνα, από την προηγούμενη δεκαετία έχει ενταθεί η εργολαβοποίηση δραστηριοτήτων, με εργολαβίες ενοικίασης εργαζομένων, ένα σύγχρονο "δουλεμπόριο". Με τη σαλαμοποίηση και ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αναμένεται να τεθούν πολύ έντονα τα ζητήματα της απασχόλησης και να ενταθούν τα προβλήματα "δουλεμπόριου", "μαύρης" και απλήρωτης εργασίας.

Έβδομο θέμα η προβλεψιμότητα για το μέλλον των περιοχών. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι ιδιώτες ενδιαφέρονται μόνο για την κερδοφορία και όχι για τις επενδύσεις. Υπάρχει λοιπόν έντονη ανησυχία για "ξαφνικό θάνατο" της λιγνιτικής δραστηριότητας και μαζί και των περιοχών αν η απόδοση των κεφαλαίων και ο χρόνος απόσβεσης κριθούν από τον ιδιώτη ως μη ικανοποιητικά. Αντίθετα, μια δημόσια επιχείρηση λειτουργεί πάντα με μικρότερη απόδοση κεφαλαίων και πολύ μεγαλύτερους χρόνους απόσβεσης. Ωστόσο, στα ήδη ανοικτά λιγνιτικά πεδία πρέπει να συνεχιστεί οπωσδήποτε η εκμετάλλευση μέχρι να ολοκληρωθεί η απόληψη του κοιτάσματος, διαφορετικά είτε δεν θα μπορεί να γίνει σωστά η αποκατάσταση του τοπίου είτε θα χαθούν πολύτιμα λιγνιτικά αποθέματα και δεν θα μείνουν για τις επόμενες γενιές. Ο λιγνίτης έχει την ιδιότητα να παρουσιάζει το φαινόμενο της αυτανάφλεξης αν μείνει πολύ καιρό εκτεθειμένος στον ατμοσφαιρικό αέρα, ο άνθρακας του λιγνίτη αντιδρά με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας και με τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού εύκολα μπορεί να ξεκινήσει φωτιά. Αν μάλιστα υπάρχουν και ρήγματα και τροφοδοτούν τη φωτιά με αέρα, αυτή μπορεί να εξελίσσεται για χρόνια, ο μόνος τρόπος για να σβήσει μετά είναι να κοπεί η τροφοδοσία οξυγόνου.

Όγδοο θέμα η οικονομική ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. Οι λιγνιτικές περιοχές εισπράττουν ένα λιγνιτικό τέλος, που θεσπίστηκε πριν 15 περίπου χρόνια, για τη χρηματοδότηση έργων περιβάλλοντος. Πρόκειται για σημαντικό ποσό ενίσχυσης των τοπικών οικονομιών, που θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, σε συνδυασμό με τη χρεοκοπία της χώρας, δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό κατά πόσον θα συνεχιστεί η καταβολή του λιγνιτικού τέλους. 

Ένατο θέμα η διαχείριση των υδροφόρων οριζόντων και των επιφανειακών νερών. Οι εκμεταλλεύσεις των λιγνιτωρυχείων αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται σε εύφορες πεδιάδες, που έχουν υδροφόρους ορίζοντες. Υπάρχουν πολλές ποτιστικές καλλιέργειες, καλαμπόκια, οπωρώνες, κλπ. Τα υπόγεια νερά μπαίνουν στα ορυχεία και δημιουργούν προβλήματα, γι' αυτό και αντλούνται με πολυάριθμες γεωτρήσεις πριν να μπουν στα σκάμματα. Τόσο τα ορυχεία όσο και οι ΑΗΣ αντλούν τεράστιες ποσότητες νερών, προκαλώντας ταπείνωση των υψομέτρων άντλησης για τους γεωργούς. Τα ποτάμια και τα ρέματα που υπάρχουν επίσης διευθετούνται κατάλληλα, ώστε να απομακρύνονται οι κοίτες απ' τα σκάμματα. Στη Μεγαλόπολη, που τα ορυχεία αναπτύσσονται στην κοιλάδα του Αλφειού ποταμού, έχει γίνει εκτεταμένη αναδιάταξη της κοίτης. Όλες αυτές οι παρεμβάσεις στα νερά έγιναν ανεκτές "χάριν του δημοσίου συμφέροντος". Υπάρχει επίσης το θέμα της διάθεσης και αξιοποίησης για αρδεύσεις των νερών που αντλούνται από τα ορυχεία. Μπορεί ποτέ κανείς να δεχθεί αυτή η διαχείριση να περάσει στα χέρια οποιουδήποτε ιδιώτη;

Δέκατο θέμα η μεταλιγνιτική εποχή και η χρηματοδότηση ενός σχεδίου μετάβασης. Ο λιγνίτης είναι πεπερασμένος ορυκτός πόρος, νομοτελειακά κάποια στιγμή η εκμετάλλευσή του στις λιγνιτικές περιοχές θα σταματήσει. Μια συντεταγμένη πολιτεία οφείλει να σκεφθεί τη βιωσιμότητα των λιγνιτικών περιοχών στη μεταλιγνιτική εποχή, να δει την αποκατάσταση των εδαφών, τις χρήσεις γης που θα μπορούν να αναπτυχθούν στα εδάφη, την επαναφορά των υδροφόρων οριζόντων, την ποιότητα των νερών των λιμνών που θα δημιουργηθούν στα κενά που θα αφήσουν κάποια στιγμή τα ορυχεία, τις δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν στις περιοχές αυτές, κλπ. Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι οι ιδιώτες ενδιαφέρονται μόνο για την απόδοση των κεφαλαίων, εγκαταλείπουν εύκολα τις περιοχές που δεν τους ενδιαφέρουν πια.

Ενδέκατο θέμα η συνεργασία των τοπικών κοινωνιών με τη ΔΕΗ. Οι Δήμοι των περιοχών όπου δραστηριοποιείται η ΔΕΗ έχουν σχηματίσει το "Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων", για συνεργασία στα θέματα που σχετίζονται με τις δραστηριότητες της ΔΕΗ. Το Δίκτυο έχει προτείνει τη σύσταση Συνεταιριστικών επιχειρήσεων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας με συμμετοχή και των Δήμων, στο πρότυπο της Γερμανίας. Αρκεί να θυμηθούμε ότι πέρυσι οι κάτοικοι του Βερολίνου και του Αμβούργου, με δημοψήφισμα, απαίτησαν την επαναφορά της ηλεκτροδότησης υπό δημόσιο και όχι ιδιωτικό έλεγχο.

Υπάρχουν κι άλλα θέματα ανοικτά, όπως η αξιοποίηση της "ιπτάμενης τέφρας", της στάχτης που μένει από την καύση του λιγνίτη, συλλέγεται στα φίλτρα των ΑΗΣ και χρησιμοποιείται κατά ένα μικρό μέρος στην παραγωγή τσιμέντου. Επίσης η αξιοποίηση της γύψου, που παράγεται από τις εγκαταστάσεις αποθείωσης καυσαερίων στον ΑΗΣ Μελίτης. 

Και μπορεί να υπάρχουν κι άλλα θέματα, οι τοπικές κοινωνίες ξέρουν φυσικά πολύ καλύτερα. Όπως βλέπετε, το διακύβευμα είναι ουσιαστικά η ίδια η βιωσιμότητα των λιγνιτικών περιοχών. Και κανένας δεν πρόκειται ποτέ να διαπραγματευθεί τη βιωσιμότητά του. Οπότε η κυβέρνηση πρέπει να το σκεφτεί καλύτερα, με τις γελοιότητες περί "ανταγωνισμού" κανέναν δεν πρόκειται να πείσει, ούτε καν τους βιομήχανους.

Η πιο πάνω καταγραφή των θεμάτων σε μια ανάρτηση ιστολογίου μόνο ενδεικτική μπορεί να είναι, για τους αναγνώστες από άλλες περιοχές. Σας συνιστούμε να επισκεφτείτε τις λιγνιτικές περιοχές της χώρας, το μέγεθος της δραστηριότητας και του εξοπλισμού θα σας αφήσει άφωνους. Θα αντιληφθείτε καλύτερα για ποιό λόγο χρειάστηκαν δεκαετίες για να αναπτυχθεί η λιγνιτική δραστηριότητα. Άλλο πράγμα οι φωτογραφίες και οι διηγήσεις, άλλο πράγμα να αποκτήσετε προσωπική εικόνα από κοντά. Θα σας βοηθήσει καταλάβετε πολύ καλύτερα το μέγεθος του εθνικού εγκλήματος των ΣαμαροΒενιζέλων, με τη σαλαμοποίηση και ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.

 

http://greeklignite.blogspot.gr/2014/06/blog-post_30.html

 

ΕΝΑΣ 19ΧΡΟΝΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΕΦΗΥΡΕ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Ένας 19χρονος φοιτητής εφηύρε τεχνολογία για να καθαρίσει τους ωκεανούς της Γης [video]

Ένα “γιγάντιο χωνί” μπορεί να παγιδεύσει και να απομακρύνει τα πλαστικά απορρίμματα που ρυπαίνουν τους ωκεανούς. Η ιδέα ανήκει σε έναν δεκαεννιάχρονο Ολλανδό φοιτητή που έχει...βραβευτεί πολλές φορές και τώρα αναζητά δύο εκατομμύρια δολάρια για να την υλοποιήσει.
Ο Μπόγιαν Σλατ αντί να παραπονιέται για την κατάσταση των θαλασσών όπου κολυμπά τα καλοκαίρια επέλεξε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του με σκοπό να καθαρίσει τους ωκεανούς.
Έμπνευση αποτέλεσε -και δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση- μια βουτιά στον ελληνικό βυθό, όταν βρισκόταν για διακοπές στη χώρα μας πριν από τρία χρόνια. Τότε ο Μπόγιαν διαπίστωσε ότι τα σκουπίδια που συνάντησε στη θάλασσα ήταν περισσότερα από τα ψάρια.
Έκτοτε ακολούθησαν τρία χρόνια εντατικής έρευνας. Εκατομμύρια θαλάσσια όντα πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της ρύπανσης των θαλασσών. Την ίδια στιγμή ξοδεύονται εκατομμύρια δολάρια σε επιχειρήσεις απορρύπανσης παραλιών και θαλασσών.
—Ένα χωνί που λειτουργεί χάρη στα υποθαλάσσια ρεύματα
 Μετά από πολύ σκέψη και ιδέες που δεν προχώρησαν, ο Μπόγιαν κατέληξε στην ιδέα μιας μηχανής με σχήμα τεράστιου χωνιού.
Το σύστημα αυτό μπορεί να κινηθεί σε συμφωνία με τα υποθαλάσσια ρεύματα με τρόπο ώστε να αποφευχθεί η κατανάλωση ενέργειας με ότι αυτό συνεπάγεται από οικονομική και περιβαλλοντική σκοπιά.
«Αντί να σπαταλάμε ενέργεια κυνηγώντας σκουπίδια, αρκεί να περιμένουμε τα πλαστικά σκουπίδια να έρθουν σε εμάς” εξηγεί ο νεαρός στην ιστοσελίδα που δημιούργησε για να παρουσιάσει το σχέδιό του.
Η συσκευή του Σλατ είναι στην ουσία ένα σύστημα σωληνώσεων που μοιάζουν με σημαδούρες και εκτείνονται σε έκταση 100 χιλιομέτρων. Κάτω από τις σημαδούρες έχουν αγκιστρωθεί “πίνακες” μήκους τριών μέτρων που εγκλωβίζουν τα σκουπίδια.
Κίνδυνος δεν υπάρχει για τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα αφού οι πίνακες είναι αρκετά μεγάλοι για να παγιδεύσουν τα σκουπίδια, αλλά αρκετά μικροί για να μην ενοχλήσουν το θαλάσσιο οικοσύστημα.
—Οι διακρίσεις
 Μετά από έξι μήνες δοκιμών, ο Μπόγιαν παρουσίασε το έργο «The Ocean Cleanup» στο πλαίσιο του TedXDelft.
Την ίδια χρονιά, η ιδέα απέσπασε το βραβείο “Καλύτερου Σχεδιασμού Εργαλείου” από το Πολυτεχνείο του Ντελφτ της Ολλανδίας, ενώ ο 19χρονος εφευρέτης αναγνωρίστηκε από την εταιρεία τεχνολογίας Intel ως ένας από τους 20 πιο ελπιδοφόρους επιχειρηματίες του μέλλοντος.
Στις 3 Ιουνίου παρουσίασε μάλιστα την ιδέα του στη Νέα Υόρκη στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να συγκεντρώσει πόρους για να την υλοποιήσει.
—Μια δεκαετία για να καθαριστεί ο Ειρηνικός Ωκεανός
 Ο Μπόγιαν ανέστειλε τις σπουδές αεροναυπηγικής που ακολουθεί για να ιδρύσει την οργάνωση «The Ocean Cleanup» μέσω της οποίας προωθεί την ιδέα του.
Προς το παρόν “τρέχει” μια καμπάνια συγκέντρωσης πόρων μέσω της πλατφόρμας Indiegogo. Έχουν συγκεντρωθεί περίπου 185.000 δολάρια με στόχο τα δύο εκατομμύρια.
Σύμφωνα με τις δοκιμές που έχουν διενεργηθεί, η μέθοδος του Μπόγιαν θα μπορούσε να καθαρίσει τα μισά απορρίμματα που ρυπαίνουν τον Ειρηνικό Ωκεανό σε λιγότερο από μια δεκαετία.
Για ένα κιλό απορριμμάτων επαρκούν 6,21 δολάρια λέει ο Μπόγιαν. Καθόλου άσχημα.
Στο video που ακολουθεί παρουσιάζεται η ερευνητική εργασία τα δύο τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματά της:

 

 

http://www.inewsgr.com/96/enas-19chronos-foititis-efiyre-technologia-gia-na-katharisei-tous-okeanous-tis-gis-video.htm

Replay

Share

• Embed on your site

Powered by

Report an issue

More information about this issue would be really helpful.

Thank you for your feedback!

econews.gr 

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

 Η φωτογραφία που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη - Πριν από 27 χρόνια 

 

Η δική του καρδιά μπορεί να μη χτυπά πια, όμως η καρδιά του ανθρώπου που έσωσε δεν χάνει ούτε χτύπο. Το δέσιμο ανάμεσα στον Πολωνό καρδιοχειρουργό Ζμπινιέβ Ρελίγκα και τον ασθενή Ταντέους Ζίτκεβιτς ήρθε στο φως χάρη σε μια αναπάντεχη φωτογραφία, η οποία έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω του «National Geographic».
Το άγρυπνο βλέμμα του γιατρού δίπλα στο κρεβάτι του μόλις χειρουργημένου ασθενούς του και μάλιστα ύστερα από επέμβαση 23 ωρών, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης σε όσους την είδαν αλλά και σε όσους αποφάσισαν δικαιολογημένα να εντάξουν τη φωτογραφία στη λίστα με τις 100 καλύτερες φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει στην ιστορία του το περιοδικό.
Το απόφθεγμα:Σήμερα ο γιατρός δεν είναι πια στη ζωή, όμως ο ασθενής του φροντίζει να υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία την ευεργεσία του ακολουθώντας πιστά το απόφθεγμα που λέει «αν σ' ευεργετήσουν, ποτέ μην το ξεχνάς. Αν ευεργετήσεις, ποτέ μην το θυμάσαι».
Δεν ήταν απλώς μία δύσκολη επέμβαση. Ηταν μια αδύνατη επέμβαση. Κι όμως, ο Πολωνός καρδιοχειρουργός Ζμπινιέβ Ρελίγκα αποφάσισε να την αναλάβει. Ο επιστήμονας που το 1985 πραγματοποίησε την πρώτη επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς στην Πολωνία, ως επικεφαλής της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής στο Ζάμπρζε, θέλησε να αναλάβει προσωπικά τη σωτηρία του 61χρονου τότε Ταντέους Ζίτκεβιτς, τον οποίο κανένας γιατρός δεν δεχόταν να εγχειρήσει, λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.
Ήταν τον Αύγουστο του 1987 όταν το κατάλληλο μόσχευμα βρέθηκε. Χωρίς να χάσει χρόνο, ο Ρελίγκα ειδοποίησε τον ασθενή του προγραμματίστηκε αμέσως η επέμβαση. Στο τέλος εκείνης της μέρας ήταν που τον εντόπισε ο Αμερικανός φωτογράφος Τζέιμς Λι Στάνφιλντ. Ο απεσταλμένος του περιοδικού «National Geographic» αναζητούσε μια φωτογραφία που θα απεικόνιζε την παρακμή του ιατρικού τομέα της χώρας μετά το τέλος των σοβιετικών επεμβάσεων.
Ύστερα από 23 ώρες μέσα στο χειρουργείο, ελλείψει προσωπικού και εξελιγμένων μηχανημάτων, ο Ρελίγκα στεκόταν ακοίμητος φρουρός δίπλα στον ασθενή του,παρακολουθώντας με αγωνία την πορεία της υγείας του στα μόνιτορ με τα οποία ήταν συνδεμένος.
Ο βοηθός:
Ο φακός του Στάνφιλντ δεν εστίασε μονάχα στο ανήσυχο βλέμμα του αφοσιωμένου γιατρού, αλλά και στον ασθενή του, ο οποίος έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή με τη βοήθεια μηχανημάτων ξεπερασμένης τεχνολογίας. Φρόντισε όμως να συμπεριλάβει στο κάδρο του και έναν εξαντλημένο βοηθό του χειρουργού, ο οποίος δεν άντεξε και αποκοιμήθηκε σε μια γωνία του χειρουργείου. «Σε αυτήν την εποχή χρειάζεσαι κάτι περισσότερο από μια ωραία εικόνα. Χρειάζεσαι πληροφορίες» έχει σχολιάσει χαρακτηριστικά ο Στάνφιλντ για τη συγκεκριμένη λήψη του τονίζοντας ότι «κάθε στοιχείο προσδίδει διάσταση και δράμα στη φωτογραφία, ενώ συμβάλλει στη διήγηση μιας ιστορίας». Και η ιστορία εν προκειμένω είχε ευτυχή κατάληξη, αφού την επόμενη μέρα ο ασθενής συνήλθε και αισθανόταν πιο υγιής από ποτέ. Ο Ρελίγκα ανάσανε πλέον με ανακούφιση, αφού και η δεύτερη μεταμόσχευση καρδιάς είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι η καρδιά του Ρελίγκα θα ήταν αυτή που θα τον πρόδιδε πρώτη. Ο Πολωνός καρδιοχειρουργός διέπρεψε στον τομέα των μεταμοσχεύσεων τη δεκαετία του '90, ενώ το 2004 βραβεύτηκε για την ανάπτυξη μιας εμφυτεύσιμης αντλίας για την υποστήριξη της καρδιακής λειτουργίας.
Ο μανιακός καπνιστής που διατέλεσε υπουργός Υγείας
παράλληλα με την επιστημονική δράση του κυνήγησε και καριέρα στην πολιτική. Εφτασε μάλιστα το 2005 να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές. Αν και έχασε, παρέμεινε στην πρώτη γραμμή διατελώντας υπουργός Υγείας της Πολωνίας από το 2005 μέχρι το 2007. Δεν είχε ωστόσο την ευκαιρία να θέσει ξανά υποψηφιότητα σε εκλογές, αφού το 2009 η εκδήλωση καρκίνου στους πνεύμονες έγινε αιτία να κοπεί πρόωρα το νήμα της ζωής του. Αν και ο ίδιος γνώριζε ως γιατρός τους κινδύνους του τσιγάρου, ήταν ένας μανιακός καπνιστής που δήλωνε ανίκανος να το κόψει. Οταν ανιχνεύτηκε η νόσος, ήταν ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο. 
Η κηδεία του, η οποία πραγματοποιήθηκε σε κοιμητήριο για μη Καθολικούς, καθώς ο Ρελίγκα δήλωνε άθεος, μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Παρόντες στην τελετή ήταν τόσο ο φωτογράφος Στάνφιλντ όσο και ο 88χρονος πλέον Ταντέους Ζίτκεβιτς, ο οποίος κρατάει σαν φυλαχτό τη φωτογραφία μέσα από το χειρουργείο με τον γιατρό-ήρωά του στο πλευρό του.

Αφροδίτη Ραυτοπούλου - Espresso

http://petrosdiver.blogspot.gr/2014/06/27.html



ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΟ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ

Διεθνής Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας

Στις 27 Ιουνίου 1969 ξέσπασαν επεισόδια αστυνομίας και ομοφυλοφίλων στο μπαρ «Stonewall» της Νέας Υόρκης. Η αντίδραση των θαμώνων θεωρήθηκε ορόσημο στην ιστορία του ομοφυλοφιλικού κινήματος κι έτσι η 27η Ιουνίου καθιερώθηκε έκτοτε ως Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/118#ixzz35sHJanpw

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009

Σπύρος Καλογήρου
1922 – 2009

Σπύρος Καλογήρου: Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που ταυτίστηκε με το ρόλο του κακού στη μεγάλη οθόνη. Σήμα κατατεθέν του: η χαρακτηριστική, τρεμάμενη φωνή του και το άγριο παρουσιαστικό του. Σπύρος Καλογήρου

Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που ταυτίστηκε με το ρόλο του κακού στη μεγάλη οθόνη. Σήμα κατατεθέν του: η χαρακτηριστική, τρεμάμενη φωνή του και το άγριο παρουσιαστικό του.
Βέρος Αθηναίος, ο Σπύρος Καλογήρου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 3 Νοεμβρίου του 1922. Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος. Με το θέατρο ασχολούνταν ερασιτεχνικά, μέχρι που κάποιος σκηνοθέτης τον παρότρυνε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, με τον θίασο του Ν. Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο» και ακολούθησε ο «Άμλετ». Η θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε ουσιαστικά να διαμορφώνεται με την ένταξή του στο «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν, το 1960, με το οποίο έπαιξε σε ιστορικές παραστάσεις (π.χ. «Όρνιθες», «Πέρσες») σε Ελλάδα και εξωτερικό. Συνεργάστηκε με τους θιάσους των Λαιμού, Ροντήρη, Μινωτή, Σολωμού, Κουν, Κατράκη, Μυράτ, Λαμπέτη, Κατερίνας κ.ά.
Στη δεκαετία του '80 άρχισε να συγκροτεί προσωπικούς θιάσους μαζί με τη σύζυγό του, Ευαγγελία Σαμιωτάκη, κι έκαναν πολλές περιοδείες. Έπαιξε σε περίπου διακόσια θεατρικά έργα και σε όλα τα είδη του θεάτρου, κλασικούς και σύγχρονους συγγραφείς, από θέατρο του παραλόγου (Ιονέσκο) μέχρι επιθεώρηση, αλλά και σε πολλά του ελληνικού δραματολογίου.
Από τους τελευταίους, χαρακτηριστικούς ρόλους του στη σκηνή, στον οποίο υπήρξε απολαυστικός, ήταν αυτός του Λουκά στο «Λόγω Φάτσας» του Γιώργου Διαλεγμένου, που σκηνοθέτησε ο Αντώνης Αντύπας στο «Απλό Θέατρο» (1993-1995). Το καλοκαίρι του 1996 εμφανίστηκε με τον Θύμιο Καρακατσάνη στο «Καραγκιόζη-Ντριμ», ερμηνεύοντας τον Μπάρμπα-Γιώργο, ενώ το 1999 έπαιξε στο πλευρό της Μιμής Ντενίση στο «Εγώ η Λασκαρίνα».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1955 στην ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας». Έκτοτε συμμετείχε σε περισσότερες από 60 ταινίες, μαζί με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού σινεμά. Εμφανίστηκε σε περίπου 55 ταινίες, ανάμεσά τους οι: «Η Αθήνα τη νύχτα», «Στεφανία», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο», «Στάκαμαν». Όμως, η ταινία που άφησε εποχή ήταν η «Λόλα», στην οποία ο Σπύρος Καλογήρου είχε πει την αξέχαστη φράση «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», προς τον τότε συμπρωταγωνιστή του Νίκο Κούρκουλο, για τα «μάτια» της Τζένης Καρέζη.
Το 1966, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση για την ερμηνεία του στη μικρού μήκους ταινία «Τζίμης ο Τίγρης» του Παντελή Βούλγαρη και οι κριτικοί κινηματογράφου τού απένειμαν το 1971 τον Αργυρό Απόλλωνα για τον ρόλο του στην ταινία «Κατάχρηση εξουσίας». Τιμήθηκε με τη Χρυσή Κεφαλή του «Θεάτρου Βαχτάγκοφ» της Μόσχας. Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές («Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή»).
Παρά την κινηματογραφική εικόνα του κακού, με την οποία ταυτίστηκε, στην αληθινή ζωή του ο Σπύρος Καλογήρου υπήρξε ένας πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος. Συνοδοιπόρος του στη ζωή υπήρξε η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, επίσης ηθοποιός, με την οποία παντρεύτηκε το 1952. Μαζί απέκτησαν ένα γιο και αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα και μακροβιότερα ζευγάρια της σοουμπίζ.
Πέθανε, σε ηλικία 87 ετών, στις 27 Ιουνίου 2009.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/401#ixzz35sFO4lrz


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1999

Γεώργιος Παπαδόπουλος
1919 – 1999

Γεώργιος Παπαδόπουλος. Στρατιωτικός και ιθύνων νους του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, που οδήγησε στην επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας (21 Απριλίου 1967- 23 Ιουλίου 1974) στην Ελλάδα. Φανατικός αντικομμουνιστής και γνήσιο τέκνο μιας εποχής που ορίζεται από τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα και τον Ψυχρό Πόλεμο στη διεθνή σκηνή.

Γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι Αχαΐας στις 5 Μαΐου 1919 και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του δάσκαλου Χρήστου Παπαδόπουλου και της γυναίκας του Χρυσούλας. Μετά την περάτωση των εγκύκλιων σπουδών του, εισήλθε το 1937 στη Σχολή Ευελπίδων, με συμμαθητές τον Νικόλαο Μακαρέζο και τον Ιωάννη Λαδά. Ολοκλήρωσε εσπευσμένα την τριετή φοίτησή του, λόγω της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 και ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού.
Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στα Τάγματα Ασφαλείας υπό τον Συνταγματάρχη Κουρκουλάκο και την οργάνωση Χ του αντισυνταγματάρχη Γρίβα. Το 1941 παντρεύτηκε τη Νίκη Βασιλειάδη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τη Χρυσούλα και τον Χρήστο. Το 1944 συμμετείχε με άλλους δεξιούς αξιωματικούς στην ίδρυση του ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών), μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης με σημαντικό ρόλο στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Στον Εμφύλιο Πόλεμο μετείχε, όπως υπερήφανα έλεγε ο ίδιος, σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, «από τα Βαρδούσια στον Ταΰγετο, από τον Πάρνωνα στη Μουργκάνα κι από τον Γράμμο στο Βίτσι».
Το 1951 ως στρατοδίκης με τον βαθμό του ταγματάρχη στην πρώτη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη ήταν ο μόνος που μειοψήφησε στην επιβολή της θανατικής ποινής στον «Άνθρωπο με το Γαρύφαλλο», παρότι φανατικός αντικομμουνιστής. Το 1956 ο Δημήτριος Ιωαννίδης ίδρυσε την ΕΕΝΑ (Εθνική Ένωση Νέων Αξιωματικών), μια κλειστή ολιγομελή ομάδα αξιωματικών, που προήλθε από τους κόλπους του ΙΔΕΑ και προετοίμασε μεθοδικά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Γρήγορα, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αναδείχθηκε ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της.
Από το 1959 έως το 1964 υπηρέτησε στην ΚΥΠ και απέκτησε στενές σχέσεις με τους πράκτορες της CIA στην Αθήνα. Το 1961 ήταν γραμματέας της επιτροπής του σχεδίου «Περικλής», που είχε ως στόχο την αποδυνάμωση της ΕΔΑ, η οποία στις εκλογές του 1958 είχε αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση. Το σχέδιο εφαρμόστηκε στις εκλογές του 1961, που έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας», οι οποίες έδωσαν άνετη πλειοψηφία στην ΕΡΕ.
Οι συνωμοτικές κινήσεις του Παπαδόπουλου και της ΕΕΝΑ ήταν εν γνώσει των προϊσταμένων του και μετά την άνοδο της Ένωσης Κέντρου στην εξουσία, το 1964, τέθηκε θέμα αποστρατείας του. Τον έσωσε η φιλία του πατέρα του με τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και η φιλευσπλαχνία του «Γέρου της Δημοκρατίας».
Ο Παπαδόπουλος μετατέθηκε στον Έβρο, όπου ανέλαβε τη διοίκηση της 117 ΜΠΠ στην Ορεστιάδα. Έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο από το αποκληθέν «Σαμποτάζ του Έβρου», όταν ισχυρίσθηκε ότι εξάρθρωσε ομάδα αριστερών στρατιωτών, που προκαλούσαν δολιοφθορές, ρίχνοντας ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των στρατιωτικών φορτηγών της μονάδας του. Τελικά, αποκαλύφθηκε ότι ήταν δικής του εμπνεύσεως προβοκάτσια και αντί στρατοδικείου τιμωρήθηκε μόνο με 15 μέρες φυλακή. Αυτή τη φορά δεν τον έσωσε ο Παπανδρέου, αλλά μάλλον ο βασιλιάς.
Το φθινόπωρο του 1966, ο συνταγματάρχης, πλέον, Γεώργιος Παπαδόπουλος επωφελείται από την πολιτική κρίση εξαιτίας της Αποστασίας και μετατίθεται στην Αθήνα μαζί με τον ομόβαθμό του Νικόλαο Μακαρέζο και τοποθετείται στη θέση - κλειδί του διευθυντή του 3ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΣ, έχοντας την ευθύνη των επιχειρήσεων. Φροντίζει να μεταθέσει στην Αθήνα φίλους και συνεργάτες του και να τους τοποθετήσει σε καίριες θέσεις για να ετοιμάσουν όλοι μαζί το σκηνικό της 21ης Απριλίου 1967.
Στρατηγοί και Παλάτι κάνουν το μοιραίο λάθος και αναθέτουν στους Παπαδόπουλο και Μακαρέζο την επικαιροποίηση του Νατοϊκού σχεδίου «Προμηθεύς», που προβλέπει την επέμβαση των Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπτωση «ερυθράς» απειλής. Βάσει αυτού του σχεδίου θα εκδηλωθεί και θα επικρατήσει τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό πραξικόπημα, με επικεφαλής δύο συνταγματάρχες (Παπαδόπουλος , Μακαρέζος) κι έναν ταξίαρχο (Παττακός), με το πρόσχημα του κομμουνιστικού κινδύνου. Το απόγευμα της ίδιας μέρας και όταν οι τελευταίοι ενδοιασμοί του βασιλιά Κωνσταντίνου έχουν ξεπεραστεί, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ορκίζεται Υπουργός Προεδρίας, με πρωθυπουργό τον φιλοβασιλικό δικαστικό Κωνσταντίνο Κόλλια. Ουσιαστικά, όμως, ο Παπαδόπουλος θα είναι ο ισχυρός ανήρ του καθεστώτος.
Μετά το αποτυχημένο κίνημα του βασιλιά Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967), ο Παπαδόπουλος ανέλαβε την πρωθυπουργία και σταδιακά όλες τις εξουσίες: Υπουργός Εξωτερικών, Εθνικής Αμύνης, Εσωτερικών και Αντιβασιλέας συγχρόνως. «Μόνο αρχιεπίσκοπος δεν έγινε» σύμφωνα με μια ρήση της εποχής. Στις 13 Αυγούστου 1968 διέφυγε απόπειρας δολοφονίας του από τον Αλέξανδρο Παναγούλη, ο οποίος συνελήφθη και καταδικάσθηκε σε θάνατο. Η ποινή του δεν εκτελέσθηκε και παρέμεινε επί πενταετία στη φυλακή. Το 1973 έλαβε ειδική χάρη, όταν ο Παπαδόπουλος ορκίσθηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, μετά την κατάργηση της Βασιλείας (29 Ιουλίου 1973).

Δέσποινα και Γεώργιος Παπαδοπουλος

Το 1970 ο Παπαδόπουλος πήρε διαζύγιο από τη γυναίκα του Νίκη με νομοθετικό διάταγμα μιας χρήσης και στη συνέχεια παντρεύτηκε την ερωμένη του Δέσποινα Γάσπαρη, πολιτική υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με την οποία απέκτησε μία κόρη. Το φθινόπωρο του 1973, επεχείρησε να φιλελευθεροποιήσει το καθεστώς του και διόρισε πρωθυπουργό τον παλαίμαχο πολιτικό Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη, υποσχόμενος εκλογές για τις αρχές του 1974. Το πολιτικό πείραμά του κράτησε μόλις 48 ημέρες, καθώς μετά την Εξέγερση του Πολυτεχνείου ανετράπη από τους σκληροπυρηνικούς του στρατεύματος, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη, τον μόνο από τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος που δεν είχε αναλάβει πολιτικό πόστο.

Ο Παπαδόπουλος συνελήφθη και τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό στη βίλα που του είχε παραχωρήσει ο Ωνάσης στο Λαγονήσι. Αισθανόταν προδομένος, καθώς δεν πίστευε ότι ο φίλος του Δημήτριος Ιωαννίδης θα τον ανέτρεπε. «Ο Μίμης είναι αρσακειάς. Αποκλείεται να κάνει κάτι τέτοιο» καθησύχαζε αυτούς που τον προειδοποιούσαν για τις κινήσεις του.
Μετά τη Μεταπολίτευση, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εκτοπίστηκε στην Κέα (23 Οκτωβρίου 1974) μαζί με τους Στυλιανό Παττακό, Νικόλαο Μακαρέζο, Ιωάννη Λαδά και Μιχαήλ Ρουφογάλη. Την 21η Ιανουαρίου 1975 προφυλακίσθηκε με βάση το Δ' Ψήφισμα της Ε' Αναθεωρητικής Βουλής και προσήχθη σε δίκη ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, μαζί με τους πρωταιτίους του πραξικοπήματος. Στις 23 Αυγούστου 1975 καταδικάστηκε σε θάνατο και στρατιωτική καθαίρεση για τα εγκλήματα της στάσεως και της εσχάτης προδοσίας. Η θανατική ποινή του, όπως και των άλλων καταδικασθέντων, μετατράπηκε αυθημερόν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή σε ισόβια κάθειρξη, την οποία εξέτισε στις φυλακές του Κορυδαλλού.
Στις αρχές του 1984 ανακηρύχθηκε αρχηγός του νεοϊδρυθέντος κόμματος της ΕΠΕΝ. Παραιτήθηκε, ωστόσο, την 4η Απριλίου 1984, επειδή διαφώνησε με τη συμμετοχή του κόμματος στις ευρωεκλογές. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός αποφάσισε να αποφυλακίσει τον Παπαδόπουλο και τους άλλους πραξικοπηματίες, αλλά προσέκρουσε στην άρνηση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Στις 8 Αυγούστου 1996, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εισήχθη στο Λαϊκό Νοσοκομείο πάσχων από κακοήθη νεοπλασία του ουροποιητικού συστήματος. Η κυβέρνηση Σημίτη δεν δέχθηκε την αίτηση του γιου του Χρήστου και της γυναίκας του Δέσποινας να αποφυλακισθεί για λόγους επιεικίας. Ο ίδιος, άλλωστε, θα μπορούσε να είχε αποφυλακιστεί, αν ζητούσε συγγνώμη για τις πράξεις του, όπως έκανε ο Νικόλαος Μακαρέζος ή να επικαλεστεί λόγους υγείας, όπως έπραξε ο Στυλιανός Παττακός.
Παρέμεινε αμετανόητος μέχρι τέλους, λέγοντας «δι εμέ θα ομιλήσει η ιστορία, η οποία θα με δικαιώσει...». Άφησε την τελευταία του πνοή στις 11:48 της 27ης Ιουνίου 1999 στην εντατική του Λαϊκού Νοσοκομείου, όπου παρέμεινε υπό κράτηση για 34 μήνες. Κηδεύτηκε στις 30 Ιουνίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, παρουσία της οικογένειάς του και λίγων στελεχών και αμετανόητων νοσταλγών της Επταετίας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/254#ixzz35sDo3QIN

Ο ΜΑΝΟΥΗΛ Β' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1350

Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος
1349 – 1425

 

Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος. Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1391-1425), από τους πιο αξιόλογους της δυναστείας των Παλαιολόγων. Όλα τα χρόνια της εξουσίας του προσπάθησε να αντιμετωπίσει την Οθωμανική απειλή, αλλά ήταν φανερό ότι η άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία που είχε συρρικνωθεί σημαντικά και έπνεε τα λοίσθια δεν είχε τις δυνάμεις να αντισταθεί και να αντιστρέψει την κατάσταση. Συνέβαλε και ο ίδιος στην εξέλιξη αυτή, καθώς δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες που του παρουσιάσθηκαν.

Ο Μανουήλ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 27 Ιουνίου 1350 και ήταν γιος του αυτοκράτορα Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου και της Ελένης Κατακουζηνής. Έλαβε αξιόλογη μόρφωση και από νεαρή ηλικίας αναμίχθηκε στα κοινά, σε μια περίοδο που η Αυτοκρατορία μαστιζόταν από ενδοοικογενειακές δυναστικές έριδες. Επιπλέον, ρόλο στις υποθέσεις του Βυζαντίου είχαν και οι ξένοι (Γενουάτες, Ενετοί και Οθωμανοί), που έπαιρναν το μέρος της μίας ή της άλλης μερίδας για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.
Ο Μανουήλ ανήλθε στο θρόνο μετά το θάνατο του πατέρα του στις 16 Φεβρουαρίου 1391 σε ηλικία 42 χρόνων, αφού προηγουμένως είχε εξουδετερώσει τις προσπάθειες συγγενών του να του αμφισβητήσουν την τάξη διαδοχής. Από τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του η οθωμανική πίεση γινόταν όλο και πιο έντονη. Η κατάσταση έγινε απελπιστική, όταν το 1394 ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Α' ξεκίνησε την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, που κράτησε έως το 1402. Εν τω μεταξύ, μια σταυροφορία υπό τον Βασιλιά της Ουγγαρίας Σιγισμούνδο απέτυχε να βοηθήσει τους Βυζαντινούς, καθώς ο στρατός του ηττήθηκε από τις δυνάμεις του Βαγιαζήτ στη Μάχη της Νικόπολης (σημερινή Βουλγαρία) στις 25 Σεπτεμβρίου 1396.
Ο Μανουήλ σε προφανή αδυναμία εμπιστεύτηκε τις τύχες της Αυτοκρατορίας στον ανιψιό του Ιωάννη Ζ' Παλαιολόγο, με τον οποίο είχε αποκαταστήσει τις σχέσεις του, και αναχώρησε το 1399 σε μια πολύχρονη περιοδεία στις Αυλές της Δυτικής Ευρώπης, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια. Επισκέφθηκε τη Βενετία, το Παρίσι και το Λονδίνο, με πενιχρά αποτελέσματα. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που βυζαντινός αυτοκράτορας επισκεπτόταν την Αγγλία. Οι ντόπιοι χρονικογράφοι εντυπωσιάσθηκαν από τη μόρφωση, την ευγενική μορφή και την αρχοντιά του Μανουήλ, που «άλλαζε άλογα και δεν καταδεχόταν να πατήσει στο χώμα».
Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ο Βαγιαζήτ έλυσε την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, καθώς αντιμετώπιζε την απειλή των Μογγόλων του Ταμερλάνου. Στην αποφασιστική μάχη της Αγκύρας (20 Ιουλίου 1402), ο Ταμερλάνος νίκησε τους Οθωμανούς και έδωσε ανάσα ζωής για μισό ακόμη αιώνα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο Μανουήλ δεν επωφελήθηκε της ταπείνωσης που υπέστησαν οι Οθωμανοί και υπέγραψε μαζί τους συνθήκη ειρήνης με ελάχιστα οφέλη (1403).
Ο νέος σουλτάνος Μωάμεθ Α' διατήρησε φιλικές σχέσεις με τον Μανουήλ. Έως το 1421 επεκράτησε ύφεση στις σχέσεις Βυζαντινών και Οθωμανών και η εξέλιξη αυτή βοήθησε τον Μανουήλ να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη (1415) και την Πελοπόννησο. Άλλωστε, αυτές οι περιοχές μαζί με την ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης συγκροτούσαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία των ημερών του. Κατά την περίοδο αυτή αναγέρθηκε το Εξαμίλλιο Τείχος στον Ισθμό για την προστασία της Πελοποννήσου, στην οποία δέσποζε το Δεσποτάτο του Μυστρά, το οποίο διοικούσαν Παλαιολόγοι.
Από το 1421 ο Μανουήλ Β' συμβασίλευε με τον γιο του Ιωάννη Ε', στον οποίο είχε εκχωρήσει σχεδόν όλες τις εξουσίες. Τον επόμενο χρόνο, ο διάδοχος του Μωάμεθ Α', Μουράτ Β', διέκοψε τις φιλικές σχέσεις με το Βυζάντιο και πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη. Το 1423 εισέβαλε με τον στρατό του στη νότια Ελλάδα, κατέστρεψε το Εξαμίλλιο Τείχος και λεηλάτησε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου. Έτσι, ο Μανουήλ υπέγραψε μια ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης μαζί του, με την οποία ανεγνώριζε την υποτέλεια του Βυζαντίου στον σουλτάνο.
Ο Μανουήλ Β' Παλαιολόγος πέθανε στις 21 Ιουλίου 1425, αφού προηγουμένως είχε ασπασθεί τον μοναχισμό με το όνομα Ματθαίος. Από τον γάμο του με την Έλενα Δραγάση, κόρη του σέρβου πρίγκηπα Κοντσταντίν Ντράγκατς, απέκτησε έξι αγόρια, δύο από τα οποία έγιναν αυτοκράτορες (Ιωάννης Η' και Κωνσταντίνος ΙΑ', ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου), ενώ απέκτησε και μία εξώγαμη κόρη, την Ισαβέλλα. Άφησε πίσω του πλούσιο συγγραφικό έργο, αποτελούμενο από επιστολές, ποιήματα, βίους Αγίων, θεολογικά και ρητορικά δοκίμια.
Ο Μανουήλ Β' επανήλθε στο προσκήνιο στις 12 Σεπτεμβρίου 2006, όταν ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος σε μια ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Ρέγκεσπουργκ, στο οποίο υπήρξε καθηγητής θεολογίας, αναφέρθηκε σε μια ρήση του Μανουήλ από το βιβλίο του «26 Διάλογοι με ένα Πέρση».
Συνομιλώντας ο αυτοκράτορας με έναν πέρση μουσουλμάνο λόγιο, του λέει: «Δείξε μου τι καινούριο έφερε στον κόσμο ο Μωάμεθ και θα συναντήσεις μόνο σατανικές και απάνθρωπες ιδέες, όπως η επιταγή του να εξαπλωθεί η πίστη που δίδαξε διά πυρός και σιδήρου». Η αναφορά αυτή του Ποντίφικα προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών από του Μουσουλμάνους και ανάγκασε το Βατικανό να αναδιπλωθεί.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/267#ixzz35sC52NiN

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1850 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΠΑΤΡΙΚ ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ

Λευκάδιος Χερν (Lefcadio Hearn)
1850 – 1904

Λευκάδιος Χερν (Lefcadio Hearn): Λευκαδίτης συγγραφέας, που έζησε πολλά χρόνια στην Ιαπωνία με το όνομα Γιακούμο Κοϊζούμι και με τα βιβλία του έκανε γνωστή στη Δύση τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Λευκάδιος Χερν

Ο συγγραφέας Πάτρικ Λευκάδιος Χερν (Patrick Lafcadio Hearn) γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1850 στη Λευκάδα (εξ ου και το μεσαίο όνομά του). Πατέρας του ήταν ο ιρλανδός γιατρός Κάρολος Μουσχ Χερν, που υπηρετούσε τότε στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, και μητέρα του η Ρόζα Κασιμάτη απ’ τα Κύθηρα.
Μια μετάθεση του πατέρα του το 1856 στις Ινδίες είχε ως συνέπεια τον χωρισμό των γονέων του. Ο μικρός Λευκάδιος μετακόμισε τότε στο Δουβλίνο, όπου δοκίμασε τις πρώτες πίκρες από τη σκληρή συμπεριφορά της δεσποτικής θείας του. Στα 16 του χρόνια έχασε την όρασή του απ’ το αριστερό του μάτι. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του πέθανε και λόγω οικονομικών δυσχερειών αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο.
Σε ηλικία 19 ετών έφυγε για την Αμερική. Εγκαταστάθηκε στο Σινσινάτι, όπου έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος. Το 1877 μετακόμισε στη Νέα Ορλεάνη για μια σειρά άρθρων και παρέμεινε εκεί για 10 χρόνια, μεταφράζοντας έργα ξένων λογοτεχνών. Κατόπιν, η εκδοτική εταιρία για την οποία δούλευε τον έστειλε στις Δυτικές Ινδίες. Στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί έγραψε δύο νουβέλες.
Την άνοιξη του 1890 ο Χερν ταξίδεψε στην Ιαπωνία, όπου έμελλε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Ασπάστηκε τον βουδισμό, παντρεύτηκε, πήρε την ιαπωνική υπηκοότητα και άλλαξε το όνομά του σε Γιάκομο Κοϊζούμι.
Εργάστηκε ως καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας κι έγραψε πολλά μυθιστορήματα και ταξιδιωτικά διηγήματα, μέσω των οποίων γνώρισε στη Δύση τον πολιτισμό της Ανατολής. Στα ελληνικά κυκλοφορούν: Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες (εκδόσεις Εστία), Εντός του Κύκλου των Ψυχών (εκδόσεις Ίνδικτος), Η Χώρα των Χρυσανθέμων (εκδόσεις Κέδρος), Ιαπωνικοί Θρύλοι (εκδόσεις Σιδέρη), Κείμενα από την Ιαπωνία (εκδόσεις Ίνδικτος).
Ο Λευκάδιος Χερν πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/131#ixzz35s8SViy8

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1951 ΠΕΘΑΝΕ Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ

Κωνσταντίνος Σισμάνογλου
1857 – 1951

Κωνσταντίνος Σισμάνογλου. Έλληνας επιχειρηματίας και εθνικός ευεργέτης.

Ο Κωνσταντίνος Σισμάνογλου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1857. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του τραπεζίτη και βιομηχάνου Ιωάννη Σισμάνογλου (1820-1894). Σπούδασε στο Ελληνικό Λύκειο της Κωνσταντινούπολης και έλαβε κατ’ ιδίαν εμπορικά μαθήματα. Από νεαρή ηλικία ανέλαβε τη διεύθυνση των τραπεζιτικών επιχειρήσεων του πατέρα του, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Αναστάσιο (1854-1934), με τον οποίο συμπορεύτηκε έκτοτε στις επιχειρηματικές και τις φιλανθρωπικές δραστηριότητές του.

Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, τα δύο αδέλφια εγκατέλειψαν την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι, όπου άνοιξαν χρηματιστηριακό γραφείο. Πολλές φορές εκδήλωσαν το αγαθοεργό τους πνεύμα, βοηθώντας τους Έλληνες του Παρισιού και κυρίως τους φοιτητές.

Με την έναρξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας κατήλθαν στην Αθήνα, όπου παρέμειναν έως το 1922. Ενθουσιασμένοι από τις πρώτες επιτυχίες του ελληνικού στρατού, εκδήλωσαν την πρόθεση να ιδρύσουν Λύκειο στην Άγκυρα, γενέτειρα του πατέρα τους, και γι' αυτό το σκοπό διέθεσαν το ποσό των 4.000 χρυσών λιρών. Το σχέδιό τους, όμως, δεν υλοποιήθηκε, λόγω της επισυμβάσης Μικρασιατικής Καταστροφής.

Από την στιγμή αυτή, τα δύο αδέλφια άρχισαν να διαθέτουν μεγάλα χρηματικά ποσά για τη στέγαση και την περίθαλψη των προσφύγων. Δώρισαν το μεγάλο κτήμα τους στην Καβάλα σε 300 οικογένειες προσφύγων και κατέβαλαν συγχρόνως τα έξοδα για την εγκατάστασή τους.

Από το 1924, τα δύο αδέλφια συνέλαβαν την ιδέα να κτισθεί στην Ελλάδα ένα Σανατόριο ευρωπαϊκών προδιαγραφών για την περίθαλψη των πασχόντων από φυματίωση και την καταπολέμηση της νόσου, που τόσο σκληρά είχε δοκιμάσει την οικογένειά τους. Στις 6 Νοεμβρίου 1936, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Αναστάσιου Σισμάνογλου, τέθηκε ο θεμέλιος λίθος του “Φυματιολογικού Ινστιτούτου Ιωάννου Α. Σισμάνογλου και του Οίκου αυτού” στα Μελίσσια Αττικής (σημερινό Γενικό Νοσοκομείο Αττικής “Σισμανόγλειο - Αμαλία Φλέμινγκ”). Την ίδια ημέρα, ο Κωνσταντίνος Σισμάνογλου τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Σωτήρος από τον βασιλιά Γεώργιο Β'. Την ίδια περίοδο δώρησε στην πόλη της Κομοτηνής το “Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο”, που λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Ο Κωνσταντίνος Σισμάνογλου πέθανε στις 27 Ιουνίου 1951 και τάφηκε στην Κωνσταντινούπολη.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/854#ixzz35s6g24Hd


ΠΡΟΣΟΧΗ : ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΝΕΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΥΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ 1500 €

ΠΡΟΣΟΧΗ: Εντοπίστηκε νέα εκδοχή του ιού της Αστυνομίας ζητώντας μάλιστα ως λύτρα για την “απελευθέρωσή τους” το ποσό των 1500€

Μην ξεχνάτε να μας επισκεφτείτε στην σελίδα μας στο Facebook πατώντας στο https://www.facebook.com/Mpes.Sto.Internet.Me.Aleksisfairo  κάνοντας Like για να ενημερώνεστε εύκολα και γρήγορα για θέματα που αφορούν την ασφάλεια σας αλλά και την ασφάλεια των παιδιών σας , τις απάτες και τα ψέματα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο .  Συμβάλουμε όλοι στην ενημέρωση των συνανθρώπων μας , μαθαίνουμε για τα ψέματα και τις απάτες στο ίντερνετ , μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε σωστά το διαδίκτυο , προστατεύουμε τα παιδιά μας και εμάς  . Η προστασία των χρηστών αποτελεί κοινή ευθύνη. Η χρήση των καλύτερων τεχνολογιών και τεχνικών ασφαλείας είναι προς όφελος όλων . Για οποιαδήποτε απορία μπορείτε να κάνετε αίτημα φιλίας και στο προφίλ της σελίδας αυτής στο Facebook πατώντας ΕΔΩ αλλά και να μπείτε και στην ομάδα μας στο Facebook για απορίες , διάλογο κ.α πατώντας ΕΔΩ
 
Aναγνώστης του SecNews, εντόπισε μια νέα εκδοχή του γνωστού ιού της Αστυνομίας, που καταλαμβάνει υπολογιστές ανυποψίαστων χρηστών ζητώντας μάλιστα ως λύτρα για την “απελευθέρωσή τους” το ποσό των 1500€ !!!

Ο ερευνητής, ανέλυσε το κακόβουλο λογισμικό, προσδιορίζοντας την προέλευσή του και τα αποτελέσματα της μελέτης  δημοσιοποιούνται σε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ στο SecNews.

Προέλευση & εντοπισμός επίθεσης

Η νέα εκδοχή του “ιού της αστυνομίας” αναγνωρίστηκε σε εξυπηρετητή (server) του εξωτερικού από τον κ. Βενιέρη. Στο εξυπηρετητή είναι εγκατεστημένο λογισμικό που εξαπολύει επιθέσεις για κλοπή χρηματικών ποσών από “ανυποψίαστους χρήστες μέσω απειλής και ψυχολογικής βίας”, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ερευνητής.

Χώρα προέλευσης/στοιχεία εξυπηρετητή
Η νέα εκδοχή του “ιου της αστυνομίας” βρίσκεται τοποθετημένη στον εξυπηρετητή με IP 146.185.220.194. Το ηλεκτρονικό ίχνος υποδεικνύει ότι η εν λόγω IP ανήκει στο domain hosted-by.mdsnet.org. Ο τομέας τοποθετείται στην Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγία Πετρούπολη στον πάροχο υπηρεσιών Internet Petersburg Internet Network Ltd. Η γεωγραφική απεικόνιση είναι η κάτωθι

Ανάλυση κακόβουλου λογισμικού

Όταν step=1 ζητούνται 300€.

Προφανώς μετά το κακόβουλο πρόγραμμα οδηγείται στο Step 2 οπού εκεί ζητούνται 500€ και τέλος υπάρχει και το step 3, οπού εκεί ζητούνται 700€.

Σύνολο 1500€ για τους ηλεκτρονικούς απατεώνες ανά ανυποψίαστο χρήστη!

Το πρόγραμμα όπως αναφέρθηκε, διαθέτει μια κάποιου τύπου “νοημοσύνη” αναφορικά με τον τρόπο συμπεριφοράς που παρουσιάζει ανάλογα με την χώρα προέλευσης του θύματος:

• Όταν καλείτε από χώρες που υπάρχει η πληροφορία για τις αστυνομικές αρχές (πχ Ελλάδα, Ιταλία κλπ) τότε μπαίνει σε λειτουργία το malware και απαιτεί από τον χρήστη χρηματικό ποσό σε 3 στάδια συνολικού ύψους 1500€
• Όταν καλείτε από χώρες που δεν υπάρχει η πληροφορία για τις αστυνομικές αρχές (πχ Ρουμανία) τότε κάνει ανακατεύθυνση του χρήστη σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου.

Την διαπίστωση αυτή έκανε ο ερευνητής με χρήση Proxies από διαφορετικές χώρες.

Εικόνες του κακόβουλου λογισμικού

Η Επίθεση είναι στο στάδιο 1. Ζητούνται από τον χρήστη 300€. Το banner είναι κόκκινο και… απειλητικό!

Η Επίθεση είναι στο στάδιο 2. Ζητούνται από τον χρήστη 500€. Παρατηρείστε το banner που άλλαξε χρώμα κι έγινε… μπλε (λιγότερο απειλητικό). Ψυχολογικά εδώ ο χρήστης θεωρεί ότι με την πληρωμή του μείωσε την… ζημιά!

Η Επίθεση είναι στο στάδιο 3. Ζητούνται από τον χρήστη 700€. Παρατηρείστε το banner που άλλαξε χρώμα κι έγινε… πλέον πράσινο και καθόλου απειλητικό. Αναφέρεται η πρόταση «Η υπόθεση σας έχει λήξει». Ψυχολογικά εδώ ο χρήστης θεωρεί ότι γλύτωσε πλέον με την καταβολή των 700€ !

Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι εμφανίζονται τα logos από γνωστές Ελληνικές εταιρείες ως σημεία πώλησης των Paysafe καρτών. Τα Logos αντλούνται από την επίσημη σελίδα της Paysafe.  Αν παρατηρήσουμε το αντίστοιχο μήνυμα μέσω Ιταλίας τα σημεία πώλησης αλλάζουν (πάλι μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της Paysafe).

Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε οτι η ανάλυση που παρέθεσε ο Security expert, έχει περιοριστεί στο επίπεδο του χρήστη και όχι του ειδικού ασφαλείας. Δεν αποτελεί δηλαδή εκτεταμένη ανάλυση του κώδικα τουRansomware ούτε και εκτεταμένη ανάλυση των δεδομένων του server.
O ερευνητής πραγματοποίησε εκτεταμένη ανάλυση στο συγκεκριμένο malware και εντόπισε διαφορετική συμπεριφορά του λογισμικού (σε επίπεδο κώδικα υλοποίησης) ανάλογα με τον web browser του θύματος και την διεύθυνση προέλευσης (Source IP).Επιπλέον σε εκτενή ανάλυση που πραγματοποιήθηκε με εργαλεία ελέγχου αδυναμιών σε υπηρεσίες web, προέκυψαν συγκεκριμένα ευρήματα τα οποία ίσως δεν ενδιαφέρουν και τόσο.
Τα ανωτέρω οφείλουμε να τα αναφέρουμε ώστε να μην υπάρξουν κρίσεις  της αναφοράς του ερευνητή ως “απλοϊκή”. Ο στόχος του ερευνητή είναι η ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού για να προστατευθεί σε περίπτωση μόλυνσης με το malware και σε καμία περίπτωση η τεχνική υπερανάλυση αυτού.
Σύμφωνα με πληροφορίες έχει ενημερωθεί ήδη η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και οι αρχές ερευνούν τα ηλεκτρονικά ίχνη προέλευσης, αν δηλαδή έχει ξεκινήσει η διασπορά της νέας εκδοχής του κακόβουλου λογισμικού ή πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.
Πηγή : SecNews.Gr

Μην ξεχάσετε να διαβάσετε τα τελευταία άρθρα της σελίδας πατώντας ΕΔΩ

Θέλετε να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας για την ασφάλεια σας στο ιντερνετ , τις απάτες και τα ψέματα του ίντερνετ, γρήγορα και εύκολα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο facebook πατώντας ΕΔΩ και ενισχύστε μας πατώντας Like (μου αρέσει) ή μπείτε στην ομάδα μας πατώντας ΕΔΩ ή ακόμα και αίτημα φιλίας στο προφίλ στο Facebook πατώντας ΕΔΩ  

http://www.safer-internet.gr/nea-ekdoxi-iou-astunomias/