Οι Έλληνες Ερέβ Ραβ από το Τρίτο Μάτι τ.224 του Παύλου Γ. Βουδούρη (13-10-2014)
Η ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ
Πολλές φορές τελευταία ο νους μου πηγαίνει στους Ερέβ Ραβ. Ξέρετε ... εκείνο το «σύμμεικτον πλήθος», όπως τους αποκαλεί η Βίβλος, που ακολούθησε τους Εβραίους στην Έξοδό τους από την Αίγυπτο, στους οποίους αποδίδεται κάθε κακή στιγμή της Εβραϊκής ιστορίας. Μιλούσαν την ίδια Γλώσσα, έλεγαν ότι έχουν την ίδιο θρησκεία, έμοιαζαν σε όλα με τους Εβραίους, αλλά δεν ήταν Εβραίοι θεός τους ήταν το χρυσάφι και, σε κάθε ευκαιρία, ζητούσαν να διαστρέψουν την κοινωνία τους. Οι συνωμοσιολόγοι λένε ότι επειδή πάντα υποκρίνονταν τις συνήθειες και τα ήθη της κοινωνίας που τους φιλοξενούσε, απέκτησαν τεράστια ισχύ, και αυτοί είναι που κυβερνάνε σήμερα τον κόσμο. Παρατηρώντας, λοιπόν, τα όσα εκτυλίσσονται σήμερα στην ελληνική κοινωνία, μια φριχτή σκέψη μού περνάει από το μυαλό: ρε συ, λέω, μήπως υπάρχουν και Έλληνες Ερέβ Ράβ; Και πώς να τους πω; «Ελλήν Ελ», κατά το Ερέβ Ραβ; Μήπως υπάρχουν κάποιοι που υποκρίνονται τούς Έλληνες, αλλά πάντα βγάζουν την ουρά τους (και τα λεφτά τους) έξω όταν κινδυνεύει η χώρα; Μήπως υπάρχουν κάποιοι που δείχνουν ότι και αυτοί υποφέρουν από τα όσα μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας, αλλά κατά βάθος γελάνε, καθώς βλέπουν τις τεράστιες περιουσίες τους να αυξάνονται, ακριβώς λόγω της κρίσης; Μήπως υπάρχουν κάποιοι που δείχνουν ότι σέβονται τις αξίες του ελληνικού λαού, αλλά μυστικά έχουν τις δικές τους αξίες και -το χειρότερο υποκρίνονται και δεν τις φανερώνουν; Να ακολούθησαν τους Έλληνες στην επιστροφή τους από την Τροία; Να είναι κάποιο "μιαρό γένος" που ξέφυγε στο σφράγισμα των πυλών και αναμείχθηκε με τους Μακεδόνες του Αλέξανδρου; Προσπαθώ, αλλά δεν μπορώ να τεκμηριώσω κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο για το αν και πότε ενσωματώθηκαν στον ελληνικό λαό αυτοί οι "κατ' όνομα Έλληνες", όπως οι Εβραίοι, που λένε ότι οι δικοί τους Ερέβ Ραβ προέρχονται από την Αίγυπτο, εξήλθαν μαζί τους από εκεί και αναμειχθήκαν με αυτούς όμως πώς αλλιώς να εξηγήσω αυτό που όλοι βλέπουμε γύρω μας; Προσέξτε, δεν μιλάω για τις αιώνιες ελληνικές διαφορές και εμφυλιο-εριστικές τάσεις και τις αντίπαλες ιδεολογίες που πάντα χαρακτήριζαν τον λαό μας ... Πρώτα Ρωσικόv, Αγγλικόν ή Γαλλικόν κόμμα ... Μετά βασιλικοί και βενιζελικοί ... Δεξιοί και Αριστεροί Τέτοιες αντιπαλότητας πάντα θα υπάρχουν, και ιδιαίτερα σε έναν λαό με τόσο αυξημένο το αίσθημα της ατομικότητας. Δεν μιλάω καν για αντίπαλα συμφέροντα. Μη θεωρήσετε ότι αποκαλώ «Έλληνες Ερέβ Ραβ» κάποιους πλούσιους που δήθεν ή στην πραγματικότητα- "πίνουν το αίμα του λαού" κ.λπ ... Δεν λέω: «Έλληνες» είναι οι Δεξιοί και «Ερέβ Ροβ» οι Αριστεροί Δεν λέω: Έλληνες είναι ο ιδιωτικός τομέας και Ερέβ Ραβ οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όχι! Μιλάω για εκείνη τη μερίδα Ελλήνων(;) που, χωρίς ιερό και όσιο, χωρίς καμία ιδεολογία ή θρησκεία (άσχετα πώς παρουσιάζονται), καταληστεύουν και καταπροδίδουν τον ελληνικό λαό. Μιλάω για κάποιους που τους έχετε ακούσει να βγάζουν πύρινους λόγους περί φιλοπατρίας, κοινωνικής δικαιοσύνης, ή διαφθοράς και έχουν τεράστιους λογαριασμούς στην Ελβετία ... αλλά λογαριασμούς με χρήματα που ποτέ δεν δούλεψαν, χρήματα που είναι προϊόν υπεξαίρεσης της περιούσιας των υπόλοιπων Ελλήνων! Μιλάω για κάποιους που υποκρίνονται ότι αποδέχονται και πιστεύουν ότι αποδέχεται και πιστεύει ο ελληνικός λαός, αλλά δεν πιστεύουν σε τίποτα! Αν η κοινωνία μας διανύει περίοδο Δεξιού προσανατολισμού, θα τους δεις ντυμένους ς πατριώτες ... Αν επικροτούν Αριστερές ιδέες θα τους συναντήσεις πρωτοπόρους στους κοινωνικούς αγώνες. Αλλά ποτέ δεν είναι ούτε Δεξιοί ούτε Αριστεροί και πάντα, στο βάθος, εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους οικονομικά και άλλα, συμφέροντα! Θα τους συναντήσεις σε κάθε κόμμα και κάθε πολιτική παράταξη. Μερικέ φορές θα ξεπλένουν τις μίζες με δωρεές ... άλλες θα κατακεραυνώνουν την ανηθικότητα και την κοινωνική αναλγησία με στόμφο ... ή μπορεί να κατέβηκαν μαζί με τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα ... Γιατί, όμως, αναφέρομαι σε «Έλληνες Ερέβ Ραβ»; Κοιτάξτε: το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι, εδώ και τρείς δεκαετίες, έχει εισρεύσει στη χώρα ένα τεράστιο ποσό χρημάτων, με τη μορφή των «Πακέτων Ντελόρ», με τα «Μεσογειακά Προγράμματα», με εθνικά δάνεια μέσω Ομολόγων. Δεν εξετάζω εδώ αν αυτά τα χρήματα δόθηκαν στη χώρα για να εκσυγχρονίσει την οικονομία της, ή για να καταστρέψει την Παράδοσή της. Το βέβαιο είναι ότι δόθηκαν. Τι τα κάναμε; (Δεν λέω ακόμα «τι τα έκαναν;») Αυτή τη στιγμή εκκρεμούν -είτε χωρίς ποτέ να αρχίσουν, είτε ημιτελή- 10.500 (ναι, δέκα χιλιάδες πεντακόσια!) έργα κοινής ωφελείας! Έργα προϋπολογισμού, από ενός, μέχρι και διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ. Έργα που προορίζονταν να δημιουργήσουν υποδομές, να δώσουν δουλειά, να εισαγάγουν τεχνογνωσία ... να φέρουν κοινωνική συνοχή. Τι κάναμε από όλα αυτά; Τίποτα! Τα χρήματα αυτά απλά χάθηκαν! (Θα εξετάσουμε πιο κάτω το πού πήγαν ... ) Αν στα χρήματα των επιδοτήσεων από την ΕΕ προσθέσετε την κλοπή των Ασφαλιστικών Ταμείων και την Κομπίνα του Χρηματιστηρίου, το ποσό που έχει υπεξαιρεθεί από τον Ελληνικό λαό είναι πράγματι ιλιγγιώδες και υπολογίζεται, πάνω-κάτω, σε 1 τρισ. ευρώ! Όπως και αν το δεις (εγώ ήμουν από τους πρώτους που μίλησα για χρήμα-αέρα κοπανιστό και απλές λογιστικές εγγραφές), το ποσό είναι πράγματι τεράστιο. Πού πήγαν, όμως, στην πραγματικότητα αυτά τα άπειρα χρήματα; Ποιοι τα "έφαγαν"; «Όλοι σας!», μας λένε οι δανειστές μας και οι ευρωπαϊκοί λαοί! Μας κατηγορούν και μας τιμωρούν συνολικά ως λαό ότι «μαζί τα φάγαμε», Ακριβέστερα, μας κατηγορούν όχι ως κλέφτες συλλογικά, αλλά ως κλεπταποδόχους! Όμως, χωρίς καμιά διάθεση απέκδυσης της ευθύνης, μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι λάθος! Η αλήθεια είναι ότι εν μέρει έχουν δίκιο, αφού ένα μικρό ποσοστό των χρημάτων εκείνων διοχετεύτηκαν και στον ελληνικό λαό, είτε άμεσα -όπως ήταν το σωστό-, είτε έμμεσα(αφού οι καταχραστές έχτισαν βίλες και χρησιμοποίησαν και Έλληνες υδραυλικούς; και μηχανικούς, που με τη σειρά τους αγόρασαν ... έπιπλα και έπιναν καφέ στην καφετέρια, και ο επιπλοποιός προσέλαβε κι άλλον τεχνίτη, και ο καφετζής και άλλον σερβιτόρο κ.ο.κ.), Ο Δημόσιος Τομέας, από την άλλη, αυξήθηκε δυσανάλογα (όχι μόνο σε αριθμούς, αλλά κυρίως σε μη αποδοτικότητα), ενώ εφευρέθηκε η πρόσληψη συμβασιούχων για να αράζουν οι μόνιμοι Έτσι, πράγματι, αυτά τα χρήματα που διοχετεύτηκαν στον λαό, έφεραν την πανθομολογούμενη ευημερία των δύο τελευταίων δεκαετιών. Όμως αυτό ήταν ελάχιστο ποσό σε σχέση με το άλλο ... το τεράστιο! Υπολογίζεται από γνώστες (γιατί όλα είναι γνωστά ... ) ότι, στην Ελλάδα, η αναλογία υπεξαίρεσης προς αληθινό έργο είναι 90 προς 10! Και μη νομίζετε ότι αυτή η ελάχιστη παροχή προς τον λαό ήταν από καλή καρδιά, από κομματική αλληλεγγύη ή, έστω, από τήρηση συμφωνιών. Όχι! Αν μπορούσαν, θα τα έπαιρναν όλα ... Αλλά, μέσω αυτής, διεκπεραιώθηκε ένα τρομακτική ς σύλληψης σχέδιο: ξεπλύθηκε η απόκτηση παράνομου χρήματος και χάθηκαν τα ίχνη των καταχραστών. Προσέξτε πώς ... Το σχέδιο ήταν το εξής: Να θολώσουν τα νερά και να εξαπλώσουν την ευθύνη σε όλο τον λαό, κυρίως μέσω διορισμών στο Δημόσιο. Έτσι, όλοι οι Έλληνες θα καθίσταντο συνένοχοι Μόνο που η αναλογία ήταν, όπως είπαμε, 90 αυτοί προς 10 ο λαός. Έστω κι έτσι όμως, αν ο από πάνω σου στη μιζαδόρικη ιεραρχία έχτισε βίλα 1.000 τετραγωνικών, κι εσύ με τον διορισμό σου με πλαστό πτυχίο πήρες με τους "ευπρεπείς" μισθούς σου ένα δυαράκι στο Παγκράτι, πάλι δεν μπορείς να το αποκαλύψεις, γιατί θα χάσεις κι εσύ το δυαράκι σου και θα στιγματιστείς. Έτσι, όλοι είναι συνυπεύθυνοι και, κυρίως, σιωπηλοί. Γι' αυτό κανένα κόμμα δεν εφάρμοσε -ή και δεν απαίτησε- το πόθεν έσχες ... Βέβαια είπαμε: και εγώ θα διοριζόμουν, και εγώ θα έπαιρνα την επιδότηση αν μου την έδιναν ... Ωστόσο όλα έχουν ένα όριο. Είναι γνωστό ότι όλη η Ευρώπη κλέβει! Αυτό είναι πασίγνωστο και μέσα στους κύκλους της ΕΕ. Μάλιστα, έχει προσδιοριστεί και ένα ανώτατο αποδεκτό όριο: 10 με 15%! Και όλοι το τηρούν, όχι από ... τιμιότητα, απλά για να μπορεί να επιζεί το σύστημα. Πουθενά όμως στον κόσμο δεν συμβαίνει αυτό που συνέβη στην Ελλάδα: 90 η μίζα, 10 (ή και καθόλου) το έργο! Ναι μεν -από μια οπτική και πάντα στο μέτρο του 9/1- ο Ελληνικός λαός "βοηθούσε" στο ξέπλυμα εκείνου του χρήματος, ναι μεν έγινε αποδέκτης προϊόντων εγκλήματος, αλλά δεν γνώριζε. Και όχι απλώς δεν γνώριζε, αλλά επιπλέον ήταν θύμα παραπλάνησης. Από την «πλούσια και ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη, μέχρι το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου, όλοι οι διοικούντες μας διαβεβαίωναν ότι όλα βαίνουν καλώς. Τι να κάνει, λοιπόν, ο λαός; Κι εγώ, κι εσείς το ίδιο θα κάναμε - και κάναμε! Πώς να φανταστεί ο Έλληνας ότι, την ώρα που διοριζόταν μόνιμα στο Δημόσιο, εκείνη ακριβώς την ώρα τον ενέπλεκαν στην κλοπή και έκαναν έτσι εξαιρετικά δύσκολο τον εντοπισμό των αληθινών ενόχων, αφού η ενοχή διαχεόταν σε όλη την κοινωνία; «Εκείνοι», όμως, γνώριζαν ... Ο λαός πράγματι δεν φταίει! Οι άνεργοι Έλληνες; έχουν δίκιο να απαιτούν εργασία! Οι απολυμένοι συμβασιούχοι, οι υπό απόλυση Δημόσιοι υπάλληλοι, Οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα έχουν δίκιο που ζητούν πίσω τη θέση τους! Γιατί; Επειδή οι θέσεις αυτές επιδοτήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν! Δεν ήταν χάρισμα του κόμματος, ούτε ρουσφέτι, όπως μας το παρουσίαζαν για να νιώθουμε υποχρεωμένοι ... Ούτε αποτέλεσμα κοινωνικής ευαισθησίας του κάθε κόμματος Ήταν εξασφαλισμένες θέσεις εργασίας βάσει συμφωνίας. Τα χρήματα για τη δημιουργία τους δόθηκαν στην Ελλάδα μέχρι τελευταίας δεκάρας! Και δόθηκαν με την προϋπόθεση ότι οι θέσεις θα λειτουργούσαν, θα δημιουργούσαν υποδομές και θα απέδιδαν, ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις της μισθοδοσίας τους και ανταπόδοση για τον λαό συνολικά. Όμως κάποιοι διόρισαν αυτούς τους ανθρώπους, αλλά υπεξαίρεσαν τα χρήματα που προορίζονταν για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών. Με άλλα λόγια, φόρτωσαν στον Έλληνα φορολογούμενο τη μισθοδοσία τους! Σαν να παίρνεις την επιδότηση για να ανοίξεις ένα εργοστάσιο, προσλαμβάνεις μόνιμα τους εργάτες, αλλά ... τρως τα χρήματα των μηχανημάτων, των κτιρίων και των πρώτων υλών. Οι εργάτες πώς θα πληρώνονται χωρίς να λειτουργεί το εργοστάσιο; Αποκαλώ, λοιπόν, «Έλληνες Ερέβ Ραβ» αυτούς τους λίγους που συνέλαβαν και εκτέλεσαν αυτό το φονικό σχέδιο εξολόθρευσης ενός ολόκληρου λαού. Αυτούς που δεν υπολόγισαν τίποτα μπροστά στο συμφέρον τους και καταδίκασαν τον Έλληνα σε μισθούς των 500 ευρώ και συντάξεις των 300. Αυτοί έφεραν δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας και άλλα τέσσερα εκατομμύρια στο όριο της φτώχειας! Θα διευκρινίσω όμως κάτι σημαντικό: Δεν αποκαλώ «Έλληνες Ερέβ Ραβ» τους κλέφτες του Δημοσίου χρήματος. Αυτοί ας απασχολήσουν τη Δικαιοσύνη. Ουσιαστικά (και κυνικά ... ) είναι αδιάφορη η προέλευση των χρημάτων, όσο αυτά «πέφτουν» μέσα στην αγορά. Αν κυκλοφορούν καγιέν και μπέντλεϊ -έστω και ως προϊόν φοροδιαφυγής ή μίζας-, τελικά βάζουν βενζίνη, πάνε στο συνεργείο για σέρβις, βάζουν καινούργια λάστιχα ... και, με τη σειρά του, ο βενζινάς θα αγοράσει τσιγάρα και ο περιπτερά ς σουβλάκια, και ο σουβλατζής περιοδικά Κ.Ο.Κ. Δηλαδή το χρήμα κυκλοφορεί στην αγορά και την κινεί. Το μεγάλο έγκλημα -απείρως; μεγαλύτερο από την παράνομη απόκτηση- είναι η φυγάδευση του χρήματος! Αυτοί που πλούτισαν παράνομα και φυγάδευσαν το μαύρο χρήμα τους σε ξένες Τράπεζες είναι οι Έλληνες Ερέβ Ραβ! Πώς θα τους εντοπίσουμε λοιπόν; Αν και τεχνικά αυτό το πρόβλημα μοιάζει άλυτο (και φρόντισαν να είναι και να μοιάζει) σήμερα η λύση είναι εφικτή και φανερή! Η Δύση, όταν χρειάστηκε, πάγωσε όλους τους ρώσικους λογαριασμούς στις Δυτικές Τράπεζες! Αρκεί, λοιπόν, να ζητήσει το ίδιο η ελληνική κυβέρνηση. Η ο λαός με δημοψήφισμα. Να παγώσουν δηλαδή όλοι οι λογαριασμοί Ελλήνων στο εξωτερικό, και μαζί οι ανώνυμοι λογαριασμοί που σχετίζονται με Ελλάδα, και να ελεγχθούν με τη βοήθεια των ξένων κυβερνήσεων οι ελληνικές περιουσίες εκεί ... μέχρι που ο κάτοχός τους να αποδείξει ότι απέκτησε με νόμιμο τρόπο αυτόν τον πλούτο. Ήδη, πολλά υποψήφια ονόματα τέτοιων Ελλήνων Ερέβ Ραβ είναι γνωστά. Η περιβόητη «Λίστα Λαγκάρντ»(*) λ.χ. ενδέχεται να περιέχει πολλά από αυτά (θυμάστε πόσο θόρυβο προκάλεσε και πώς κουκουλώθηκαν τα πάντα;). Εδώ όμως είναι η παγίδα των καταχραστών, που η βασική τους μέθοδος είναι το «διαίρει και βασίλευε». Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό και ακριβώς αυτό εκμεταλλεύονται οι Ερεβ Ραβ όλων των λαών και κατορθώνουν και θολώνουν τα ίχνη τους πίσω από τις ευγενικές προθέσεις των ιδεολόγων. Θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που θα φωτίσει τα πράγματα. Νομίζω, και δεν είμαι ο μόνος, ότι αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία μαστίζεται από τεράστια σύγχυση. Φωνές από παντού ακούγονται και υποδεικνύουν ενόχους, αθωώνουν άλλους, προτείνουν πολιτικές, άλλοι μιλάνε για ανάγκη αποσοβιετοποίησης, άλλοι για ανάγκη περισσότερης σοβιετοποίησης, άλλοι καλούν σε αντίσταση κατά του «ξένου κατακτητή», άλλοι μιλούν υπέρ του ευρώ και της Ευρώπης. Και, μέσα σε όλα αυτά, οι Έλληνες Ερέβ Ράβ χαμογελούν ασφαλείς και σίγουροι ότι κανείς δεν τους αγγίζει! Να λοιπόν μερικά δείγματα τού πόσο πολύπλοκη είναι η κατάσταση: Εγώ ο ίδιος ότι έχει (*) Πρόκειται για τη γνωστή πλέον λίστα με περίπου 2.000 ονόματα Ελλήνων καταθετών στην Τράπεζα HSBC, που έγινε γνωστή τον Οκτώβριο ταυ 2010. Είναι μικρό μέρας άλλης λίστας 130.000 ονομάτων, που έχει δώσει μόνο η Τράπεζα ΗSBC! Υπάρχει και άλλη λίστα της Τράπεζας της Ελλάδος, με 54.000 ονόματα Ελλήνων, που έχουν βγάλει έξω 22 δισ. ευρώ. γίνει σαφές χρόνια τώρα- είμαι- κατά της κάθε είδους παρακολούθησης των πολιτών με Κάρτες του Πολίτη, κάμερες κ.λπ. Όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι στη σημερινή Ελλάδα συμβαίνουν τα εξής τραγελαφικά:
• Δίπλα στον αγνό ιδεολόγο υπερασπιστή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, δίπλα στον ζηλωτή χριστιανό που πιστεύει πως η Κάρτα του Πολίτη και ο ΑΜΚΑ και το μικροτσίπ είναι σατανικά, δίπλα στον κοινωνικό ακτιβιστή που υπερασπίζεται αυτονόητα δικαιώματα, διαδηλώνει και ο ... έμπορος ναρκωτικών και όπλων, και ο φοροφυγάς και ο μιζαδόρος. Και ενώνει και αυτός τη φωνή του με τον ζηλωτή Ορθόδοξο, αφού..αυτός κι αν καίγεται να μην καθιερωθεί το πλαστικό χρήμα και η διαφάνεια σε κάθε οικονομική συναλλαγή ... Φυσικά, αυτοί οι τελευταίοι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για ανθρώπινες ελευθερίες και «παραβιάσεις του ανθρώπινου προσώπου». Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παραμένει άγνωστος ο λογαριασμός τους στην Ελβετία...
• Ανάμεσα στον Αποσκίτη και τον Δεληνταδάκη, και όλους τους αγνούς ανθρώπους που φωνάζουν να φύγει τη Τρόικα και το ΔΝΤ, είναι ανακατεμένοι και φωνάζουν τα ίδια και εκείνοι που έχουν καταθέσει παράνομα στις ξένες Τράπεζες δισεκατομμύρια ευρώ! Άνθρωποι που δεν θέλουν να ελεγχθούν τα έσοδά τους, γιατί αυτά προέρχονται από μίζες!
• Δίπλα στον μεγαλόκαρδο πολίτη που επισημαίνει να μη φορτώνουμε τον Έλληνα με ενοχές ότι είναι κλέφτης και λαμόγιο, έρχεται και ο Έλληνας Ερέβ Ραβ -το κατ' εξοχήν λαμόγιο- και υπερασπίζεται δήθεν και αυτός την ψυχική ισορροπία του Έλληνα, και διαμαρτύρεται «μην αποκαλείτε τον Έλληνα κλέφτη»!
• Με τον αγνό πατριώτη που αγανακτεί, δίκαια 100%, όταν βλέπει την ελληνική κυβέρνηση «να λογοδοτεί σε αλλοεθνείς υπαλληλίσκους του ΔΝΤ», συστρατεύεται και το λαμόγιο που δεν θέλει τον λεπτομερή έλεγχο που οι ξένοι -όντως- εφαρμόζουν πλέον στην ελληνική ασυδοσία. Και φωνάζει και αυτός για «εθνική αξιοπρέπεια» και «ανεξαρτησία», αλλά ο πραγματικός του πόνος είναι που δεν μπορεί πια να πάρει μίζα! Κι εσύ τον βλέπεις και λες: «τι πατριώτης!» ... Η τραγική ειρωνεία είναι ότι εάν πετύχει ο ευγενής και δίκαιος αγώνας όλων των παραπάνω, αυτοί που θα κερδίσουν περισσότερα θα είναι ακριβώς οι Έλληνες απατεώνες! Αυτούς θα τους υπερασπίσουμε; Δεν θα ξεχωρίσουμε τη φωνή μας από τη δική τους φωνή; Όταν, λοιπόν, ελέγχεις τους Ερέβ Ραβ, άφησε κατά μέρος την ιδεολογία σου γιατί είναι ειδικοί στο να σε βάλουν να παρασυρθείς από αυτήν και να στραφείς σε λάθος αντίπαλο! Μην πεις λ.χ. πατριωτικά, «μα οι Γερμανοί μάς χρωστάνε το Κατοχικό Δάνειο» γιατί έτσι πατσίζεις το χρέος των καταχραστών με το Κατοχικό Δάνειο. Οι ξένοι, ναι, μας χρωστάνε το Δάνειο, αλλά και οι Έλληνες καταχραστές μας χρωστάνε όσα μας πήραν! Σε αυτή την περίπτωση, μην πεις κομμουνιστικά, «οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες», γιατί εδώ δεν πρόκειται για τη μαρξιστική υπεξαίρεση της υπεραξίας εδώ είναι καθαρή κλεψιά. Μην πεις, αναρχικά, «κάθε πλούτος είναι κλεψιά» γιατί έτσι συμμαχείς μαζί τους, ταυτίζοντας τους με τους «άλλους» πλούσιους, ενώ εσύ δεν θα έκανες αυτή την υπεξαίρεση για προσωπικούς λόγους. Άλλο ιδεολόγος αναρχικός και άλλο το "μισώ τον πλούσιο, για να γίνω εγώ ... πλούσιος". Μην πεις, συνωμοσιολογικά, «οι μεγαλοτραπεζίτες και η παγκόσμια Ελίτ» γιατί στην προκειμένη περίπτωση σε έκλεψαν Έλληνες που μπορείς να μάθεις τα ονόματά τους. Μην πεις, χριστιανικά, «οι αντίχριστοι Σιωνιστές που κατέχουν τον παγκόσμιο πλούτο» γιατί η ταυτότητα πολλών Ελλήνων Ερέβ Ραβ γράφει ... «χριστιανός Ορθόδοξος» ... Μην πεις, με κοινωνική πείρα, «αυτό γινόταν πάντα». «Και οι προηγούμενες βοήθειες προς την Ελλάδα (Σχέδιο Μάρσαλ κ.λπ.) είχαν πάει στα χέρια ημετέρων». Σωστά, αλλά μόνο που εκείνοι οι «ημέτεροι» είχαν κινήσει εργοστάσια, λίμπερτι, την ελληνική αστική βιομηχανία ... με έναν τρόπο είχαν επιστρέψει μεγάλο μέρος της επιδότησης τους στον λαό. Οι σημερινοί ούτε καν μπήκαν στον προβληματισμό. Τα έκαναν όλα βίλες, κότερα, χρυσές τουαλέτες και κυρίως καταθέσεις στην Ελβετία. Είμαστε, βλέπετε, στην εποχή του χρηματιστηριακού καπιταλισμού ... Σε αυτό το πλαίσιο, και όσα ακούστηκαν για την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ ήταν αποπροσανατολιστικά. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για λίστα με φοροφυγάδες. Με αυτόν τον τρόπο πάνε να αποπροσανατολίσουν και να εγκλωβίσουν τον Έλληνα στη γνωστή και παγιωμένη καραμέλα περί φοροδιαφυγής. Πρόκειται γιο λίστα με ονόματα που έβγαλαν έξω από την Ελλάδα τα χρήματά τους .. Αυτό δεν είναι παράνομο. Στις δημοκρατικές κοινωνίας μας, μπορείς να έχεις τα χρήματά σου όπου θέλεις. Δεν είμαστε (προς το παρόν ... ) ούτε ΕΣΣΔ του Στάλιν, ούτε Αλβανία του Χότζα. Όπως επίσης μπορεί να πρόκειται για νόμιμα χρήματα. Όμως, εξίσου, τα χρήματα αυτά μπορεί να είναι και προϊόντα εγκλήματος. Τίνος εγκλήματος; Της κλοπής του ελληνικού λαού που δοκιμάζεται άγρια και αυτοκτονεί. Αυτό το χρήμα πρέπει να βρούμε ... Τι να κάνουμε ... Εγώ πιστεύω ότι, αν δεν πετάξουμε από πάνω μας και από μέσα μας τη γάγγραινα των Ελλήνων Ερέβ Ραβ, δεν πρόκειται να επιβιώσουμε! Σας ξαναλέω, αυτό δεν είναι ζήτημα «κακών πλουσίων» ή «αντιπαραγωγικών Ελλήνων», ή «υπεράριθμων μεταναστών», ώστε να τίθεται θέμα ιδεολογικής προσέγγισης του. Και ξέρω ότι υπάρχει διεθνής κρίση, ξέρω ότι το υπέδαφός μας είναι στόχος πολλών, ότι η γεωπολιτική μας θέση μάς στοχοποιεί επίσης, ότι η Παράδοσή μας ενοχλεί, ότι .. ότι .. ότι .. Αλλά αυτά δεν θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν. Πάντα πίστευα ότι είναι καλύτερα να πηγαίνεις στον πόλεμο προετοιμασμένος, και όχι καταχρεωμένος ... Πάντα πίστευα ότι είναι καλύτερα να φορέσεις παπούτσια και μετά να απαιτείς ασφαλτοστρωμένους δρόμους από τους άλλους. Τι θέλω να πω; Αν ο λαός μας απαλλαγεί από αυτή την αρρώστια, θα αντιμετωπίσει: πιο έτοιμος τις προκλήσεις! Αντίθετα, αν τη συντηρούμε και τη διατηρούμε, και αυτή την τρόικα να διώξουμε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια θα έρθει άλλη τρόικα και άλλο ΔΝΤ. Η υγιής στάση και αντίσταση θα ήταν απόλυτα μοιρασμένη και εστιασμένη σε τρείς τομείς.
• Από τη μία, αντίσταση στους ξένους δυνάστες, που με το πρόσχημα των δανείων και των επιδοτήσεων έβαλαν στο χέρι τον πλούτο της χώρας.
• Από την άλλη, εντοπισμός των Ελλήνων δυναστών και καταχραστών οποίοι υπεξαίρεσαν το χρήμα του-ελληνικού λαού και το μετέφεραν στο εξωτερικό και κατάσχεση από τους λογαριασμούς τους όλων των χρημάτων που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν.
• Και, στη συνέχεια, αυστηροί έλεγχοι στην άσκηση της εξουσίας. Καθιέρωση «πόθεν έσχες», άρση της ασυλίας των πολιτικών, πλήρης διαφάνεια σε κάθε πράξη του Δημοσίου. Οι Έλληνες βρισκόμαστε σήμερα μπροστά στο εξής δίλημμα: 1. Είτε να αποδεχτούμε τη συλλογική ευθύνη και να πληρώσουμε όλοι, και κυρίως οι μικροσυνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι και όλοι αυτοί που ελάχιστα ωφελήθηκαν. 2. Είτε να εντοπίσουμε τους υπεύθυνους και τους αληθινούς κλέφτες, και να τους κατασχέσουμε τα κλεμμένα. Σημαίνει αυτό ένα είδος Εμφυλίου Πολέμου; Αυτό είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε. Και κυρίως δεν χρειάζεται να επιδοθούμε σε κάποιο κυνήγι μαγισσών ... Δεν χρειάζεται εκδικητικότητα, μόνο μεθοδικότητα. Πολύ πιο σημαντική από την τιμωρία των ενόχων είναι η επιστροφή του χρήματος αυτού, που ανήκει στον ελληνικό λαό, στην ελληνική κοινωνία. Ούτε νομίζω να χρειάζεται να διευκρινίσω ότι αυτή η ενέργεια δεν είναι αντιφιλελεύθερος πόλεμος κατά των ικανών να παράγουν πλούτο. Δηλαδή να φοβόμαστε ότι θα διώξουμε τκ; υγιείς παραγωγικές δυνάμεις από την κοινωνία μας και θα πρέπει να τις αντικαταστήσουμε από ένα «κράτος- επιχειρηματία», πράγμα που έχει αποτύχει παταγωδώς. Αυτή η ενέργεια είναι αναγκαία κάθαρση και απομόνωση του σάπιου μέρους της κοινωνίας! Οι άνθρωποι αυτοί που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα δεν είναι "παραγωγικές δυνάμεις". Είναι ακριβώς ο κατ' εξοχήν αντιπαραγωγικός παράγοντας. Αν δεν εντοπίσουμε τους Ερέβ Ραβ μέσα στην κοινωνία μας, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δούμε άσπρη μέρα. Ξένα κοράκια και κρίσεις και πόλεμοι θα υπάρχουν πάντα. Το ζήτημα είναι σε τι κατάσταση σε βρίσκουν. Αν βρίσκουν προδότες μέσα για να συνεργαστούν και να ολοκληρώσουν το έργο τους ... Και σημειώστε: Το μεγαλύτερο έγκλημα των Ελλήνων Ερέβ Ραβ δεν είναι οικονομικό. Είναι το ότι διέρρηξαν και κατέλυσαν τον κοινωνικά ιστό. Ότι επέλεξαν να πλήξουν σοβαρότατα την ελληνική κοινωνία. Και επιπλέον: το ότι υποκρίνονται ότι ακόμα ανήκουν σε αυτήν και έτσι εξαπλώνουν γύρω τη μόλυνσή τους! Δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη κ.λπ. θα είναι κούφια λόγια, αν δεν λυθεί το θέμα των Ερέβ Ραβ της κοινωνίας μας. Όχι με την παραδειγματική τιμωρία τους, όπως θα τους άξιζε, αλλά με δήμευση της παράνομης περιούσιας τους, πράγμα που ίσως θα ήταν και το πιο βαρύ για αυτούς. Μόνο οπωσδήποτε να έρθουν τα χρήματα του ελληνικού λαού πίσω, μέσα στην ελληνική κοινωνία και μέσα στην ελληνική οικονομία. Άλλωστε, μόνο αν πραγματοποιήσουμε αυτή την κάθαρση θα αντιμετωπίσουμε ως ισότιμοι από τους Ευρωπαίους. Αυτή τη βαθιά κάθαρση, βέβαια, μην περιμένετε να την απαιτήσει κανείς. Ούτε οι ξένοι, που εφαρμόζουν αδιάκριτα τη συλλογική ευθύνη, ούτε οι Έλληνες Ερέβ Ραβ, αφού προφανώς στρέφεται εναντίον των συμφερόντων τους και καταργεί τους τρόπους δράσης τους! Εμείς πρέπει να την απαιτήσουμε. Αν, βέβαια, έστω για μια στιγμή κάποιοι από αυτούς αναλογίζονταν την τεράστια ύβρι που διέπραξαν (και την αναπόφευκτη τιμωρία της από τις σημαντικές νομοτέλειες), θα έσπευδαν να ζητήσουν έμπρακτα συγνώμη από τον ελληνικό λαό. Κλείνοντας, ωστόσο, πρέπει να ομολογήσω κάτι Πιστεύω ότι είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να κάνουμε αυτό το μεγάλο βήμα ως λαός. Ακόμα και αν ξεπερνούσαμε όμως τις μεγάλες δυσκολίες (είπαμε: το σχέδιο είναι αριστοτεχνικά στημένο!) και το αποφασίζαμε, είναι αλήθεια ότι μόνο ένα μέρος των κλεμμένων θα έφτανε στην Ελλάδα, αφού έχουν ξεπλυθεί πολλές φορές με δαιδαλώδεις διαδικασίες. Όμως ακόμα και αν απλώς τα κατανοήσουμε αυτά και μάλιστα αποκλείοντας τα εμφυλιοπολεμικά απωθημένα, θα είναι ένα τεράστιο βήμα. Ένα βήμα που ίσως να άξιζε περισσότερο και από το κλεμμένο τρισεκατομμύριο. Και τελικά, ναι, ήταν αλήθεια: Λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν! Παύλος Γ. Βουδούρης
• Δίπλα στον αγνό ιδεολόγο υπερασπιστή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, δίπλα στον ζηλωτή χριστιανό που πιστεύει πως η Κάρτα του Πολίτη και ο ΑΜΚΑ και το μικροτσίπ είναι σατανικά, δίπλα στον κοινωνικό ακτιβιστή που υπερασπίζεται αυτονόητα δικαιώματα, διαδηλώνει και ο ... έμπορος ναρκωτικών και όπλων, και ο φοροφυγάς και ο μιζαδόρος. Και ενώνει και αυτός τη φωνή του με τον ζηλωτή Ορθόδοξο, αφού..αυτός κι αν καίγεται να μην καθιερωθεί το πλαστικό χρήμα και η διαφάνεια σε κάθε οικονομική συναλλαγή ... Φυσικά, αυτοί οι τελευταίοι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για ανθρώπινες ελευθερίες και «παραβιάσεις του ανθρώπινου προσώπου». Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παραμένει άγνωστος ο λογαριασμός τους στην Ελβετία...
• Ανάμεσα στον Αποσκίτη και τον Δεληνταδάκη, και όλους τους αγνούς ανθρώπους που φωνάζουν να φύγει τη Τρόικα και το ΔΝΤ, είναι ανακατεμένοι και φωνάζουν τα ίδια και εκείνοι που έχουν καταθέσει παράνομα στις ξένες Τράπεζες δισεκατομμύρια ευρώ! Άνθρωποι που δεν θέλουν να ελεγχθούν τα έσοδά τους, γιατί αυτά προέρχονται από μίζες!
• Δίπλα στον μεγαλόκαρδο πολίτη που επισημαίνει να μη φορτώνουμε τον Έλληνα με ενοχές ότι είναι κλέφτης και λαμόγιο, έρχεται και ο Έλληνας Ερέβ Ραβ -το κατ' εξοχήν λαμόγιο- και υπερασπίζεται δήθεν και αυτός την ψυχική ισορροπία του Έλληνα, και διαμαρτύρεται «μην αποκαλείτε τον Έλληνα κλέφτη»!
• Με τον αγνό πατριώτη που αγανακτεί, δίκαια 100%, όταν βλέπει την ελληνική κυβέρνηση «να λογοδοτεί σε αλλοεθνείς υπαλληλίσκους του ΔΝΤ», συστρατεύεται και το λαμόγιο που δεν θέλει τον λεπτομερή έλεγχο που οι ξένοι -όντως- εφαρμόζουν πλέον στην ελληνική ασυδοσία. Και φωνάζει και αυτός για «εθνική αξιοπρέπεια» και «ανεξαρτησία», αλλά ο πραγματικός του πόνος είναι που δεν μπορεί πια να πάρει μίζα! Κι εσύ τον βλέπεις και λες: «τι πατριώτης!» ... Η τραγική ειρωνεία είναι ότι εάν πετύχει ο ευγενής και δίκαιος αγώνας όλων των παραπάνω, αυτοί που θα κερδίσουν περισσότερα θα είναι ακριβώς οι Έλληνες απατεώνες! Αυτούς θα τους υπερασπίσουμε; Δεν θα ξεχωρίσουμε τη φωνή μας από τη δική τους φωνή; Όταν, λοιπόν, ελέγχεις τους Ερέβ Ραβ, άφησε κατά μέρος την ιδεολογία σου γιατί είναι ειδικοί στο να σε βάλουν να παρασυρθείς από αυτήν και να στραφείς σε λάθος αντίπαλο! Μην πεις λ.χ. πατριωτικά, «μα οι Γερμανοί μάς χρωστάνε το Κατοχικό Δάνειο» γιατί έτσι πατσίζεις το χρέος των καταχραστών με το Κατοχικό Δάνειο. Οι ξένοι, ναι, μας χρωστάνε το Δάνειο, αλλά και οι Έλληνες καταχραστές μας χρωστάνε όσα μας πήραν! Σε αυτή την περίπτωση, μην πεις κομμουνιστικά, «οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες», γιατί εδώ δεν πρόκειται για τη μαρξιστική υπεξαίρεση της υπεραξίας εδώ είναι καθαρή κλεψιά. Μην πεις, αναρχικά, «κάθε πλούτος είναι κλεψιά» γιατί έτσι συμμαχείς μαζί τους, ταυτίζοντας τους με τους «άλλους» πλούσιους, ενώ εσύ δεν θα έκανες αυτή την υπεξαίρεση για προσωπικούς λόγους. Άλλο ιδεολόγος αναρχικός και άλλο το "μισώ τον πλούσιο, για να γίνω εγώ ... πλούσιος". Μην πεις, συνωμοσιολογικά, «οι μεγαλοτραπεζίτες και η παγκόσμια Ελίτ» γιατί στην προκειμένη περίπτωση σε έκλεψαν Έλληνες που μπορείς να μάθεις τα ονόματά τους. Μην πεις, χριστιανικά, «οι αντίχριστοι Σιωνιστές που κατέχουν τον παγκόσμιο πλούτο» γιατί η ταυτότητα πολλών Ελλήνων Ερέβ Ραβ γράφει ... «χριστιανός Ορθόδοξος» ... Μην πεις, με κοινωνική πείρα, «αυτό γινόταν πάντα». «Και οι προηγούμενες βοήθειες προς την Ελλάδα (Σχέδιο Μάρσαλ κ.λπ.) είχαν πάει στα χέρια ημετέρων». Σωστά, αλλά μόνο που εκείνοι οι «ημέτεροι» είχαν κινήσει εργοστάσια, λίμπερτι, την ελληνική αστική βιομηχανία ... με έναν τρόπο είχαν επιστρέψει μεγάλο μέρος της επιδότησης τους στον λαό. Οι σημερινοί ούτε καν μπήκαν στον προβληματισμό. Τα έκαναν όλα βίλες, κότερα, χρυσές τουαλέτες και κυρίως καταθέσεις στην Ελβετία. Είμαστε, βλέπετε, στην εποχή του χρηματιστηριακού καπιταλισμού ... Σε αυτό το πλαίσιο, και όσα ακούστηκαν για την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ ήταν αποπροσανατολιστικά. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για λίστα με φοροφυγάδες. Με αυτόν τον τρόπο πάνε να αποπροσανατολίσουν και να εγκλωβίσουν τον Έλληνα στη γνωστή και παγιωμένη καραμέλα περί φοροδιαφυγής. Πρόκειται γιο λίστα με ονόματα που έβγαλαν έξω από την Ελλάδα τα χρήματά τους .. Αυτό δεν είναι παράνομο. Στις δημοκρατικές κοινωνίας μας, μπορείς να έχεις τα χρήματά σου όπου θέλεις. Δεν είμαστε (προς το παρόν ... ) ούτε ΕΣΣΔ του Στάλιν, ούτε Αλβανία του Χότζα. Όπως επίσης μπορεί να πρόκειται για νόμιμα χρήματα. Όμως, εξίσου, τα χρήματα αυτά μπορεί να είναι και προϊόντα εγκλήματος. Τίνος εγκλήματος; Της κλοπής του ελληνικού λαού που δοκιμάζεται άγρια και αυτοκτονεί. Αυτό το χρήμα πρέπει να βρούμε ... Τι να κάνουμε ... Εγώ πιστεύω ότι, αν δεν πετάξουμε από πάνω μας και από μέσα μας τη γάγγραινα των Ελλήνων Ερέβ Ραβ, δεν πρόκειται να επιβιώσουμε! Σας ξαναλέω, αυτό δεν είναι ζήτημα «κακών πλουσίων» ή «αντιπαραγωγικών Ελλήνων», ή «υπεράριθμων μεταναστών», ώστε να τίθεται θέμα ιδεολογικής προσέγγισης του. Και ξέρω ότι υπάρχει διεθνής κρίση, ξέρω ότι το υπέδαφός μας είναι στόχος πολλών, ότι η γεωπολιτική μας θέση μάς στοχοποιεί επίσης, ότι η Παράδοσή μας ενοχλεί, ότι .. ότι .. ότι .. Αλλά αυτά δεν θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν. Πάντα πίστευα ότι είναι καλύτερα να πηγαίνεις στον πόλεμο προετοιμασμένος, και όχι καταχρεωμένος ... Πάντα πίστευα ότι είναι καλύτερα να φορέσεις παπούτσια και μετά να απαιτείς ασφαλτοστρωμένους δρόμους από τους άλλους. Τι θέλω να πω; Αν ο λαός μας απαλλαγεί από αυτή την αρρώστια, θα αντιμετωπίσει: πιο έτοιμος τις προκλήσεις! Αντίθετα, αν τη συντηρούμε και τη διατηρούμε, και αυτή την τρόικα να διώξουμε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια θα έρθει άλλη τρόικα και άλλο ΔΝΤ. Η υγιής στάση και αντίσταση θα ήταν απόλυτα μοιρασμένη και εστιασμένη σε τρείς τομείς.
• Από τη μία, αντίσταση στους ξένους δυνάστες, που με το πρόσχημα των δανείων και των επιδοτήσεων έβαλαν στο χέρι τον πλούτο της χώρας.
• Από την άλλη, εντοπισμός των Ελλήνων δυναστών και καταχραστών οποίοι υπεξαίρεσαν το χρήμα του-ελληνικού λαού και το μετέφεραν στο εξωτερικό και κατάσχεση από τους λογαριασμούς τους όλων των χρημάτων που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν.
• Και, στη συνέχεια, αυστηροί έλεγχοι στην άσκηση της εξουσίας. Καθιέρωση «πόθεν έσχες», άρση της ασυλίας των πολιτικών, πλήρης διαφάνεια σε κάθε πράξη του Δημοσίου. Οι Έλληνες βρισκόμαστε σήμερα μπροστά στο εξής δίλημμα: 1. Είτε να αποδεχτούμε τη συλλογική ευθύνη και να πληρώσουμε όλοι, και κυρίως οι μικροσυνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι και όλοι αυτοί που ελάχιστα ωφελήθηκαν. 2. Είτε να εντοπίσουμε τους υπεύθυνους και τους αληθινούς κλέφτες, και να τους κατασχέσουμε τα κλεμμένα. Σημαίνει αυτό ένα είδος Εμφυλίου Πολέμου; Αυτό είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε. Και κυρίως δεν χρειάζεται να επιδοθούμε σε κάποιο κυνήγι μαγισσών ... Δεν χρειάζεται εκδικητικότητα, μόνο μεθοδικότητα. Πολύ πιο σημαντική από την τιμωρία των ενόχων είναι η επιστροφή του χρήματος αυτού, που ανήκει στον ελληνικό λαό, στην ελληνική κοινωνία. Ούτε νομίζω να χρειάζεται να διευκρινίσω ότι αυτή η ενέργεια δεν είναι αντιφιλελεύθερος πόλεμος κατά των ικανών να παράγουν πλούτο. Δηλαδή να φοβόμαστε ότι θα διώξουμε τκ; υγιείς παραγωγικές δυνάμεις από την κοινωνία μας και θα πρέπει να τις αντικαταστήσουμε από ένα «κράτος- επιχειρηματία», πράγμα που έχει αποτύχει παταγωδώς. Αυτή η ενέργεια είναι αναγκαία κάθαρση και απομόνωση του σάπιου μέρους της κοινωνίας! Οι άνθρωποι αυτοί που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα δεν είναι "παραγωγικές δυνάμεις". Είναι ακριβώς ο κατ' εξοχήν αντιπαραγωγικός παράγοντας. Αν δεν εντοπίσουμε τους Ερέβ Ραβ μέσα στην κοινωνία μας, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δούμε άσπρη μέρα. Ξένα κοράκια και κρίσεις και πόλεμοι θα υπάρχουν πάντα. Το ζήτημα είναι σε τι κατάσταση σε βρίσκουν. Αν βρίσκουν προδότες μέσα για να συνεργαστούν και να ολοκληρώσουν το έργο τους ... Και σημειώστε: Το μεγαλύτερο έγκλημα των Ελλήνων Ερέβ Ραβ δεν είναι οικονομικό. Είναι το ότι διέρρηξαν και κατέλυσαν τον κοινωνικά ιστό. Ότι επέλεξαν να πλήξουν σοβαρότατα την ελληνική κοινωνία. Και επιπλέον: το ότι υποκρίνονται ότι ακόμα ανήκουν σε αυτήν και έτσι εξαπλώνουν γύρω τη μόλυνσή τους! Δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη κ.λπ. θα είναι κούφια λόγια, αν δεν λυθεί το θέμα των Ερέβ Ραβ της κοινωνίας μας. Όχι με την παραδειγματική τιμωρία τους, όπως θα τους άξιζε, αλλά με δήμευση της παράνομης περιούσιας τους, πράγμα που ίσως θα ήταν και το πιο βαρύ για αυτούς. Μόνο οπωσδήποτε να έρθουν τα χρήματα του ελληνικού λαού πίσω, μέσα στην ελληνική κοινωνία και μέσα στην ελληνική οικονομία. Άλλωστε, μόνο αν πραγματοποιήσουμε αυτή την κάθαρση θα αντιμετωπίσουμε ως ισότιμοι από τους Ευρωπαίους. Αυτή τη βαθιά κάθαρση, βέβαια, μην περιμένετε να την απαιτήσει κανείς. Ούτε οι ξένοι, που εφαρμόζουν αδιάκριτα τη συλλογική ευθύνη, ούτε οι Έλληνες Ερέβ Ραβ, αφού προφανώς στρέφεται εναντίον των συμφερόντων τους και καταργεί τους τρόπους δράσης τους! Εμείς πρέπει να την απαιτήσουμε. Αν, βέβαια, έστω για μια στιγμή κάποιοι από αυτούς αναλογίζονταν την τεράστια ύβρι που διέπραξαν (και την αναπόφευκτη τιμωρία της από τις σημαντικές νομοτέλειες), θα έσπευδαν να ζητήσουν έμπρακτα συγνώμη από τον ελληνικό λαό. Κλείνοντας, ωστόσο, πρέπει να ομολογήσω κάτι Πιστεύω ότι είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να κάνουμε αυτό το μεγάλο βήμα ως λαός. Ακόμα και αν ξεπερνούσαμε όμως τις μεγάλες δυσκολίες (είπαμε: το σχέδιο είναι αριστοτεχνικά στημένο!) και το αποφασίζαμε, είναι αλήθεια ότι μόνο ένα μέρος των κλεμμένων θα έφτανε στην Ελλάδα, αφού έχουν ξεπλυθεί πολλές φορές με δαιδαλώδεις διαδικασίες. Όμως ακόμα και αν απλώς τα κατανοήσουμε αυτά και μάλιστα αποκλείοντας τα εμφυλιοπολεμικά απωθημένα, θα είναι ένα τεράστιο βήμα. Ένα βήμα που ίσως να άξιζε περισσότερο και από το κλεμμένο τρισεκατομμύριο. Και τελικά, ναι, ήταν αλήθεια: Λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν! Παύλος Γ. Βουδούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου