Το ζήτημα της ηλεκτροπαραγωγής είναι παρόν και στις Πολωνικές εκλογές του επόμενου μήνα
Η Πολωνία έχει εκλογές στις 25 Οκτωβρίου και η προεκλογική κίνηση δεν θα μπορούσε παρά να περιλαμβάνει και το θέμα της ενέργειας. Η χώρα βασίζει την ηλεκτροπαραγωγή της στο δικό της κάρβουνο, τόσο λιγνίτη όσο και λιθάνθρακα. Βρίσκεται σε μια φάση ανανέωσης των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής και υπάρχει μια πλήρης πολιτική συναίνεση στον αναντικατάστατο ρόλο του κάρβουνου στην οικονομία της χώρας. Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι σήμερα το δεξιό κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης (Prawo i Sprawiedliwość, PiS), το κόμμα που ίδρυσαν το 2001 οι δίδυμοι Κατσίνσκι, ο ένας εκ των οποίων σκοτώθηκε ως εν ενεργεία Πρωθυπουργός σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις εδώ και τρεις μήνες, το PiS αναμένεται να κερδίσει με διαφορά πάνω από 10 μονάδες. Τώρα βέβαια αν οι δημοσκοπήσεις τους είναι σαν τις δικές μας, ίσως πρέπει να το ξαναδούν κι αυτοί λίγο.
Η γεωπολιτική θέση της Πολωνίας, ανάμεσα στη Γερμανία και τη Ρωσία, της έχει δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα στο παρελθόν και η τωρινή κατάσταση δεν θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ρόδινη, με το Γερμανικό αιολικό ρεύμα να μη ...
μπορεί να βρει καλώδια προς τη Βαυαρία και να εισβάλλει στο Πολωνικό δίκτυο, ακολουθώντας τη διαδρομή ελάχιστης αντίστασης κατά τις αρχές της φυσικής και προκαλώντας συνεχή προβλήματα αστάθειας.
Στην Πολωνία, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα τόσο στους αγωγούς φυσικού αερίου όσο και στα μεγάλα αιολικά πάρκα, ξέρουν πολύ καλά ότι μόνο ο εγχώριος λιγνίτης τους και ο λιθάνθρακας αποτελούν εγγύηση ενεργειακής ασφάλειας, ξέρουν ότι μόνο οι εγχώριες ενεργειακές πηγές δίνουν δουλειές στους Πολωνούς. Πρόσφατα λοιπόν το PiS προειδοποίησε πως σε περίπτωση εκλογής του τον επόμενο μήνα θα αποσύρει την Πολωνία απ' το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών (ETS). Τι το ήθελε; Αμέσως εμφανίστηκαν αναλύσεις ότι "απόσυρση απ' το ETS, που είναι υποχρεωτικό για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν μπορεί να γίνει, καθώς θα πρέπει να συνοδεύεται με έξοδο απ' την ΕΕ". Αφού λοιπόν μάθαμε τα προηγούμενα χρόνια το Grexit για την Ελλάδα, αφού μάθαμε πρόσφατα το Brexit για τη Βρετανία, τώρα μαθαίνουμε και το PolExit! Το μαθαίνουμε μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία που το προσφυγικό απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ για τη μετανάστευση και τη Συνθήκη Σένγκεν για την ασφάλεια, μετατρέποντας την ΕΕ σε ζώνη περίφρακτων εθνικών συνόρων. Μάλλον έχει χαθεί πια η αίσθηση του μέτρου, όταν βλέπουν PolExit για το ETS.
Το μοναδικό ωστόσο που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι ένα διαρκές "ανατολίτικο παζάρι" μέσα στην ΕΕ για το "δούναι και λαβείν". Κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, ιδίως παραμονές εκλογών, πλειοδοτεί σε διεκδικήσεις μέσα στην ΕΕ, προκειμένου να εξασφαλίσει περισσότερα ανταλλάγματα για τη χώρα του. Και πολύ καλά κάνει, θα έλεγα εγώ κι ίσως πίσω απ' αυτή τη θεώρηση να βρίσκεται ο καταποντισμός που έπαθε το Ποτάμι την προηγούμενη Κυριακή, καθώς όλοι θυμόμαστε την πίεση που ασκούσε τον Ιούλιο προς τον Τσίπρα να υπογράψει άκριτα ο,τιδήποτε ήθελαν οι δανειστές.
Στη Γερμανική ΕΕ των τραπεζών και των πολυεθνικών, όποιος δεν είναι "φιλο-Ευρωπαϊστής" βαφτίζεται αμέσως "Ευρωσκεπτικιστής", η προπαγάνδα μέσω των μεγάλων ΜΜΕ δεν θέλει ν' αφήνει περιθώρια για εθνικές πολιτικές. Η "μόνη αλήθεια" είναι αυτή που εκπορεύεται απ' τις Βρυξέλλες, σύμφωνα με τις επιθυμίες του Βερολίνου. Αν η ΕΕ δεν αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της, αφήνοντας "περιθώρια ανάσας" στα επιμέρους εθνικά κράτη, το μέλλον της είναι άδηλο. Το πρώτο "περιθώριο ανάσας" ωστόσο το είδαμε φέτος και δεν είναι άλλο απ' την πτώση της ισοτιμίας του ευρώ ως προς το δολάριο. Η ισοτιμία στο 1,5-1,6 δολάρια είχε ευνοήσει εξαιρετικά τη γιγάντωση του εμπορικού πλεονάσματος της Γερμανίας, αλλά "σκότωσε" την παραγωγή στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι Γάλλοι πίεζαν πάνω από μια διετία για μείωση της ισοτιμίας του ευρώ και τελικά το πέτυχαν, μόνο η ζωή θα δείξει αν το πέτυχαν εγκαίρως ή πολύ αργά.
Είδαμε να ξεκινά κι ένα δεύτερο "περιθώριο ανάσας", το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η Γερμανική ΕΕ αναγκάζεται να ακολουθεί με τραγική υστέρηση τις ενέργειες των ΗΠΑ και η ΕΚΤ ξεκίνησε τις αγορές ομολόγων μόλις λίγο πριν η FED ολοκληρώσει το δικό της κύκλο και ξεκινήσει την αύξηση των επιτοκίων.
Στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία ο πόλεμος γίνεται πια με βάση τις ισοτιμίες των νομισμάτων, ο πλανήτης έχει πλημμυρίσει απ' τη "χαρτούρα" και να δούμε πότε θα "σκάσει η φούσκα". Ίσως τότε, μαζί με τη διαγραφή χρέους των ΗΠΑ, να βρούμε ευκαιρία και για τη διαγραφή εθνικών χρεών στην ΕΕ; Μπα, μόνο αν το επιτρέψει η Γερμανία.
Δεν πρόκειται λοιπόν να δούμε ούτε PolExit ούτε απόσυρση της Πολωνίας απ' το ETS, όποιο κόμμα κι αν κερδίσει τις εκλογές του Οκτωβρίου. Τα Πολωνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο είναι πολύ σημαντικά για την ασφάλεια ηλεκτροδότησης της Γερμανίας, ιδίως αν ξεκινήσει στη Γερμανία η απόσυρση 2,7GW παλιών λιγνιτικών εργοστασίων, προκειμένου να συνεχίσει να εμφανίζεται η Γερμανία ως ηγέτιδα της σωτηρίας του πλανήτη απ' την "ανθρωπογενή υπερθέρμανση". Θα δούμε μια ενίσχυση των διασυνοριακών καλωδιακών διασυνδέσεων στην Κεντρική Ευρώπη, με κονδύλια της ΕΕ φυσικά, προκειμένου η Γερμανία να παίρνει το αξιόπιστο ρεύμα από κάρβουνο-πυρηνικά-νερά των γειτόνων και να διαχέει το δικό της αναξιόπιστο των αιολικών & Φ/Β στο δίκτυο της Κεντρικής Ευρώπης. Και η ζωή να συνεχίζεται, με εξακολούθηση της συσσώρευσης στη Φρανκφούρτη τερατωδών εμπορικών πλεονασμάτων σε βάρος των "εταίρων".
Η γεωπολιτική θέση της Πολωνίας, ανάμεσα στη Γερμανία και τη Ρωσία, της έχει δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα στο παρελθόν και η τωρινή κατάσταση δεν θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ρόδινη, με το Γερμανικό αιολικό ρεύμα να μη ...
μπορεί να βρει καλώδια προς τη Βαυαρία και να εισβάλλει στο Πολωνικό δίκτυο, ακολουθώντας τη διαδρομή ελάχιστης αντίστασης κατά τις αρχές της φυσικής και προκαλώντας συνεχή προβλήματα αστάθειας.
Στην Πολωνία, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα τόσο στους αγωγούς φυσικού αερίου όσο και στα μεγάλα αιολικά πάρκα, ξέρουν πολύ καλά ότι μόνο ο εγχώριος λιγνίτης τους και ο λιθάνθρακας αποτελούν εγγύηση ενεργειακής ασφάλειας, ξέρουν ότι μόνο οι εγχώριες ενεργειακές πηγές δίνουν δουλειές στους Πολωνούς. Πρόσφατα λοιπόν το PiS προειδοποίησε πως σε περίπτωση εκλογής του τον επόμενο μήνα θα αποσύρει την Πολωνία απ' το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών (ETS). Τι το ήθελε; Αμέσως εμφανίστηκαν αναλύσεις ότι "απόσυρση απ' το ETS, που είναι υποχρεωτικό για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν μπορεί να γίνει, καθώς θα πρέπει να συνοδεύεται με έξοδο απ' την ΕΕ". Αφού λοιπόν μάθαμε τα προηγούμενα χρόνια το Grexit για την Ελλάδα, αφού μάθαμε πρόσφατα το Brexit για τη Βρετανία, τώρα μαθαίνουμε και το PolExit! Το μαθαίνουμε μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία που το προσφυγικό απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ για τη μετανάστευση και τη Συνθήκη Σένγκεν για την ασφάλεια, μετατρέποντας την ΕΕ σε ζώνη περίφρακτων εθνικών συνόρων. Μάλλον έχει χαθεί πια η αίσθηση του μέτρου, όταν βλέπουν PolExit για το ETS.
Το μοναδικό ωστόσο που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι ένα διαρκές "ανατολίτικο παζάρι" μέσα στην ΕΕ για το "δούναι και λαβείν". Κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, ιδίως παραμονές εκλογών, πλειοδοτεί σε διεκδικήσεις μέσα στην ΕΕ, προκειμένου να εξασφαλίσει περισσότερα ανταλλάγματα για τη χώρα του. Και πολύ καλά κάνει, θα έλεγα εγώ κι ίσως πίσω απ' αυτή τη θεώρηση να βρίσκεται ο καταποντισμός που έπαθε το Ποτάμι την προηγούμενη Κυριακή, καθώς όλοι θυμόμαστε την πίεση που ασκούσε τον Ιούλιο προς τον Τσίπρα να υπογράψει άκριτα ο,τιδήποτε ήθελαν οι δανειστές.
Στη Γερμανική ΕΕ των τραπεζών και των πολυεθνικών, όποιος δεν είναι "φιλο-Ευρωπαϊστής" βαφτίζεται αμέσως "Ευρωσκεπτικιστής", η προπαγάνδα μέσω των μεγάλων ΜΜΕ δεν θέλει ν' αφήνει περιθώρια για εθνικές πολιτικές. Η "μόνη αλήθεια" είναι αυτή που εκπορεύεται απ' τις Βρυξέλλες, σύμφωνα με τις επιθυμίες του Βερολίνου. Αν η ΕΕ δεν αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της, αφήνοντας "περιθώρια ανάσας" στα επιμέρους εθνικά κράτη, το μέλλον της είναι άδηλο. Το πρώτο "περιθώριο ανάσας" ωστόσο το είδαμε φέτος και δεν είναι άλλο απ' την πτώση της ισοτιμίας του ευρώ ως προς το δολάριο. Η ισοτιμία στο 1,5-1,6 δολάρια είχε ευνοήσει εξαιρετικά τη γιγάντωση του εμπορικού πλεονάσματος της Γερμανίας, αλλά "σκότωσε" την παραγωγή στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι Γάλλοι πίεζαν πάνω από μια διετία για μείωση της ισοτιμίας του ευρώ και τελικά το πέτυχαν, μόνο η ζωή θα δείξει αν το πέτυχαν εγκαίρως ή πολύ αργά.
Είδαμε να ξεκινά κι ένα δεύτερο "περιθώριο ανάσας", το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η Γερμανική ΕΕ αναγκάζεται να ακολουθεί με τραγική υστέρηση τις ενέργειες των ΗΠΑ και η ΕΚΤ ξεκίνησε τις αγορές ομολόγων μόλις λίγο πριν η FED ολοκληρώσει το δικό της κύκλο και ξεκινήσει την αύξηση των επιτοκίων.
Στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία ο πόλεμος γίνεται πια με βάση τις ισοτιμίες των νομισμάτων, ο πλανήτης έχει πλημμυρίσει απ' τη "χαρτούρα" και να δούμε πότε θα "σκάσει η φούσκα". Ίσως τότε, μαζί με τη διαγραφή χρέους των ΗΠΑ, να βρούμε ευκαιρία και για τη διαγραφή εθνικών χρεών στην ΕΕ; Μπα, μόνο αν το επιτρέψει η Γερμανία.
Δεν πρόκειται λοιπόν να δούμε ούτε PolExit ούτε απόσυρση της Πολωνίας απ' το ETS, όποιο κόμμα κι αν κερδίσει τις εκλογές του Οκτωβρίου. Τα Πολωνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο είναι πολύ σημαντικά για την ασφάλεια ηλεκτροδότησης της Γερμανίας, ιδίως αν ξεκινήσει στη Γερμανία η απόσυρση 2,7GW παλιών λιγνιτικών εργοστασίων, προκειμένου να συνεχίσει να εμφανίζεται η Γερμανία ως ηγέτιδα της σωτηρίας του πλανήτη απ' την "ανθρωπογενή υπερθέρμανση". Θα δούμε μια ενίσχυση των διασυνοριακών καλωδιακών διασυνδέσεων στην Κεντρική Ευρώπη, με κονδύλια της ΕΕ φυσικά, προκειμένου η Γερμανία να παίρνει το αξιόπιστο ρεύμα από κάρβουνο-πυρηνικά-νερά των γειτόνων και να διαχέει το δικό της αναξιόπιστο των αιολικών & Φ/Β στο δίκτυο της Κεντρικής Ευρώπης. Και η ζωή να συνεχίζεται, με εξακολούθηση της συσσώρευσης στη Φρανκφούρτη τερατωδών εμπορικών πλεονασμάτων σε βάρος των "εταίρων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου