Σχετικά με τις υψηλές συμμετοχές των ασφαλισμένων στα φάρμακα (της Ελισσάβετ Δερβενιωτάκη*)
Τα τελευταία χρόνια οι πολίτες βιώνουν συνεχόμενες και αλλεπάλληλες μειώσεις των μισθών και των εισοδημάτων τους. Σε αυτήν την χρονική συγκυρία που τα οικονομικά όλων είναι στο χειρότερο δυνατό σημείο, ήρθε η άτυπη κατακόρυφη αύξηση της συμμετοχής που πληρώνει ο ασφαλισμένος για να πάρει τα φάρμακά του. Όταν μάλιστα μιλάμε για χρόνιες ασθένειες, οι οποίες κυριαρχούν στις μεγαλύτερες ηλικίες, και όταν η σύνταξη είναι για παράδειγμα στα 600 ευρώ, η μηνιαία συμμετοχή πολύ συχνά ξεπερνάει τα 50 ευρώ, ενώ για τα ίδια φάρμακα πριν 2 μόλις μήνες το κόστος ήταν περίπου το μισό. Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι οι λιανικές τιμές των φαρμάκων έχουν πέσει στο 50% σε σχέση με 2-3 χρόνια πριν! Τι έγινε ακριβώς;
Οι φαρμακοποιοί γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της δίκαιης αγανάκτησης του κόσμου, και μάλιστα πολλές φορές οι πολίτες νομίζουν ότι ο φαρμακοποιός καθορίζει την υψηλή συμμετοχή ή ότι πιο απλά έκανε λάθος στον υπολογισμό της. Η αλήθεια είναι ότι την συμμετοχή την καθορίζει αποκλειστικά το κράτος μέσω του Υπουργείου Υγείας, και πλέον υπολογίζεται αυτόματα από το ηλεκτρονικό πρόγραμμα του υπουργείου.
Για το ίδιο φάρμακο ισχύουν σήμερα δύο τιμές. 1. Η λιανική τιμή του φαρμάκου, που είναι η τιμή που υποχρεούνται τα φαρμακεία να πωλούν το φάρμακο και 2. Η τιμή αναφοράς, η τιμή αποζημίωσης του φαρμάκου από τον ΕΟΠΥΥ, αυτό δηλ. που πληρώνει το ταμείο για το φάρμακο. Υποτίθεται ότι η τιμή αναφοράς θα αντιστοιχούσε στην τιμή του φθηνότερου γενοσήμου ενός φαρμάκου. Αυτό σήμαινε ότι όποιος ήθελε να πάρει το πρωτότυπο, όφειλε να πληρώσει εκτός από την συμμετοχή του και την διαφορά ανάμεσα στο πρωτότυπο και το γενόσημο. Η κίνηση αυτή ήταν μέρος μια προσπάθειας στροφής του κόσμου στα γενόσημα.
Όμως τους τελευταίους 2 μήνες το υπουργείο μειώνει συνεχώς την τιμή αναφοράς(αποζημιώνει λιγότερο) σε πολλά φάρμακα, και πλέον προκύπτουν γενόσημα στα οποία ο ασφαλισμένος οφείλει να πληρώσει και εδώ την περιβόητη διαφορά από τη λιανική τιμή στην τιμή αναφοράς! Μάλιστα όσο και να ψάξει κάποιος σήμερα στην αγορά πολύ πιθανόν να μην βρει ποτέ φάρμακο που να έχει αυτήν την τιμή αναφοράς. Γιατί αυτή η τιμή σε πολλά φάρμακα σήμερα είτε είναι πολύ χαμηλή και μη ρεαλιστικά πλασμένη είτε αντιστοιχεί σε φάρμακα που δεν έχουν έρθει ακόμα στην Ελλάδα. (Ακούγεται ότι έχουν γίνει οικονομικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι να έρθουν φάρμακα πολύ φθηνά από χώρες της Μέσης Ανατολής, από εταιρείες που πολλές παρτίδες τους κρίθηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας νοθευμένες και ακατάλληλες…).
Έτσι ο ασφαλισμένος αναγκάζεται να βάζει συνέχεια το χέρι στην τσέπη, με τις συμμετοχές μόνο κατ’ όνομα να είναι 0% ή 25 %, ενώ στην πράξη φτάνουν και το 50, 60, ή ακόμα και 80%. Πολλοί είναι αυτοί που αποφεύγουν πια να γράψουν τα φάρμακα σε συνταγή του ΕΟΠΥΥ, καθώς έγινε πλέον ασύμφορο, μια που η συμμετοχή συν τα 5 ευρώ που θα πληρώσουν στο γιατρό για τη συνταγογράφηση υπερβαίνει το κόστος των φαρμάκων που χρειάζονται. Και πολλοί είναι αυτοί που δεν παίρνουν πια καθόλου το φάρμακό τους για ευνόητους λόγους. Φυσικά με μεγάλο κίνδυνο της υγείας τους.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο βέβαια κατάφερε το Υπουργείο Υγείας να μειώσει την δαπάνη του για την φαρμακευτική περίθαλψη στα 2 δις ευρώ όπως ήταν και ο στόχος για την Τρόικα! Το να μειώνεται όμως η δαπάνη φορτώνοντάς την στον ασφαλισμένο με αυτόν τον ύπουλο τρόπο της τιμής αναφοράς είναι άκρως προκλητικό.
Προσωπικά, ως φαρμακοποιός, ένιωσα την υποχρέωση αυτά που επεξηγώ καθημερινά στον αγανακτισμένο ασφαλισμένο που μπαίνει στο φαρμακείο, να τα γράψω και εδώ πιο ψύχραιμα προς ενημέρωση του κοινού, ελπίζοντας όμως πάνω απ’ όλα να αποκατασταθεί άμεσα αυτή η αδικία.
Ελισσάβετ Δερβενιωτάκη, Φαρμακοποιός Πτολεμαΐδας
http://www.kozan.gr/post/159244#sthash.f7WqGyqy.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου