Ο Aθανάσιος Κοσματόπουλος, Υποψήφιος Δήμαρχος Σερβίων- Βελβεντού – Συνέντευξη στην εφημερίδα “Θάρρος” και τη Δήμητρα Καραγιάννη
Ο κ. Αθανάσιος Κοσματόπουλος, είναι Γενικός Χειρουργός στο επάγγελμα, έχει μία μακρά «προϋπηρεσία» στα κοινά της περιοχής. Πρόσφατα ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για Δήμαρχος Σερβίων –Βελβεντού στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαϊου. Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, το «Θ» ήρθε σε επαφή μαζί του κι εκείνος ανέπτυξε τις θέσεις και τις προτάσεις του για το Δήμο Σερβίων –Βελβεντού.
http://www.kozan.gr/post/143474#sthash.fEEPFh8N.dpuf
- Κύριε Κοσματόπουλε, ανακοινώσατε την υποψηφιότητά σας για τη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου στο δήμο Σερβίων Βελβεντού στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Από πού πηγάζει αυτή η επιλογή, δεδομένου μάλιστα ότι δεν έχετε σχέσεις «καταγωγής» με την περιοχή;
Με τα θέματα της αυτοδιοίκησης ασχολούμαι πολλά χρόνια, οπότε το να έμενα έξω από το παιχνίδι σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, δεν θα το θεωρούσα σωστό και δε θα το ήθελα. Οι επιλογές ήταν τρεις. Η μία ήταν να παρέμενα στην Περιφέρεια, όπου το τελευταίο διάστημα διετέλεσα αντιπεριφερειάρχης Κοινωνικής συνοχής. Εκεί έδωσα την ψυχή μου και μια περιουσία, παρόλα αυτά όμως σταμάτησε το έργο μου στη μέση. Έτσι, δεν θα ήθελα να συνεχίσω στον χώρο αυτό. Χαίρομαι βέβαια που τακτοποιήθηκε το θέμα με τα ΚΕΚΥΚΑμεΑ, καθώς ύστερα από μεγάλο αγώνα πήρε άδεια και οντότητα το ίδρυμα. Όμως πολλά άλλα θέματα που ήθελα να προωθήσω, έμεναν στάσιμα. Μία άλλη επιλογή ήταν ο Δήμος Κοζάνης. Όμως είναι πολύ απλωμένη η περιοχή, και επειδή το ίδιο διάστημα με πλησίασαν άνθρωποι από τον Δήμο Σερβίων που τους εκτιμούσα και οι οποίοι με φόρτισαν συναισθηματικά, αποφάσισα τελικά να κατέβω υποψήφιος στον δήμο Σερβίων Βελβεντού.
Δεν είμαι ξένος, όπως λέγεται με το δήμο. Κατάγομαι από την καλλονή Γρεβενών, κι ενώ στο χωριό μου πάω δύο φορές το χρόνο, στα Σέρβια και το Βελβεντό είμαι σε καθημερινή βάση. Όλοι οι πολίτες είναι φίλοι, έχω χειρουργήσει πάρα πολύ κόσμο από την περιοχή και μάλιστα άνθρωποι που ήταν ξεγραμμένοι εντελώς, σήμερα ζούνε με τη βοήθεια του Θεού και τη δική μου. Επίσης δραστηριοποιούμαι έντονα εκεί και έχω προσφέρει προσωπικά στην περιοχή. Άνοιξα δύο φορές ο ίδιος το δρόμο για Καταφύγι στην Κατάπτωση, άνοιξα το δρόμο Καταφυγίου –Ελατοχωρίου, που ήταν κυριολεκτικά «κατσικόδρομος», με δική μου πρωτοβουλία, έχω καθαρίσει δρόμους το χειμώνα με δικά μου αποχιονιστικά, υποχρεώθηκα στους κατοίκους των Ριζωμάτων και συνεισέφεραν ώστε να ανοίξουμε το δρόμο για να υπάρχει τώρα η μοναδική πρόσβαση για το Καταφύγι.
- Σε ποιους τομείς πιστεύετε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα με στόχο την ανάπτυξη του δήμου;
Όλη η Δυτική Μακεδονία, ειδικά η περιοχή αυτή, είναι ένας επίγειος παράδεισος , με χιλιάδες ευκαιρίες. Κι αν δεν υπήρχαν τα γραφειοκρατικά των δημοσίων υπηρεσιών , θα είχε άλλη όψη ο τόπος. Πρέπει να σκύψουμε δίπλα στον αγρότη. Να γίνει καταρχάς ένα εργαστήριο που να εξετάζει το έδαφος. Πρέπει να γίνονται μελετημένες κινήσεις, ώστε να μην ξοδεύονται ασκόπως χρήματα από τους κατοίκους για καλλιέργειες ή για ζώα που δεν ευδοκιμούν στον τόπο αυτό.
Ένα άλλο σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι ο τουρισμός. Είναι μια περιοχή με πολλά αβαντάζ. Η Νεράιδα είναι το διαμάντι της περιοχής και δίπλα στον οδικό άξονα. Το Καταφύγι επίσης είναι ένα χωριό αποκλειστικά τουριστικό. Επιβάλλεται να ολοκληρωθεί το κομμάτι του δρόμου από το Σκεπασμένο του Βελβεντού μέχρι το Καταφύγι. Για λόγους ‘ύποπτους’ κατ’ εμέ σταμάτησε η κατασκευή του δρόμου αυτού, γιατί κάποιος δασάρχης πιεζόμενος από καταστάσεις και πράγματα θεώρησε ότι ο δρόμος αυτός θα προκαλέσει «οπτική ρύπανση»…!
Επίσης, σημαντικό θέμα είναι η εκμετάλλευση των υδάτων. Ο ναυτικός όμιλος πρέπει να οργανωθεί. Οι λίμνες προσφέρονται τέλεια για αθλητικές δραστηριότητες που έχουν σχέση με το νερό. Έπρεπε να είχαν γίνει άλλοι τρεις όμιλοι στη λίμνη, κι ο ένας που υπάρχει πιέζεται για να υπολειτουργήσει. Η λίμνη, τα νερά μένουν ανεκμετάλλευτα. Θα μπορούσαν είχαν γίνει δεκάδες ιχθυοτροφεία.
Χρειάζεται μια ομάδα από ειδικούς κτηνιάτρους και γεωπόνους. Να δουν τι παράγει η περιοχή, ποια ζώα είναι τα καταλληλότερα για κτηνοτροφία εκεί. Απαιτείται σύστημα και οργανωμένες κινήσεις. Υπάρχουν περιοχές που έχουν κάνει θαύματα στην παραγωγή, και εμείς, ενώ είμαστε δέκα σκαλοπάτια πάνω στην ποιότητα και τις δυνατότητες, μένουμε πίσω. Πρέπει ακόμα οι κάτοικοι να καταναλώνουν τοπικά προϊόντα, να γίνουν επιθέσεις γευσιγνωσίας, να μάθει ο κόσμος να τρώει, για παράδειγμα, ψάρι του γλυκού νερού, ώστε να ενισχύουμε τον τόπο μας και ό, τι αυτός παράγει.
- Πώς είδατε την μέχρι τώρα πορεία του «Καλλικράτη» στην περιοχή, δεδομένων μάλιστα των προβλημάτων που συνεχώς προέκυπταν σχετικά με το θέμα της ανεξαρτητοποίησης του Βελβεντού από τον δήμο;
Κάλεσα τους κατοίκους του Βελβεντού πολλές φορές να δούνε τα πράγματα σοβαρά. Δε συμφέρει να στέκονται απ’ έξω σαν αντάρτικη ομάδα. Θεωρώ ότι άγονται και φέρονται από ορισμένα πολιτικά πρόσωπα που τους υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Μακάρι να μπορούσε να γίνει το Βελβεντό ξεχωριστός δήμος, όμως αυτή η στάση είναι επιεικώς απαράδεκτη. Το να μην αφήσουν τον κόσμο να ψηφίσει, δεν είναι λογικό. Αν αυτό που επιθυμούν οι κάτοικοι δεν είναι εφικτό, δεν υπάρχει λόγος να φανατίζεται ο κόσμος. Παλεύω να τους πείσουμε να ψηφίσουν στις εκλογές, και δεν εννοώ να ψηφίσουν εμένα, εννοώ να έχουν άποψη και να την εκφράσουν με την ψήφο τους.
- Με ποιο τρόπο κατά τη γνώμη σας μπορούμε να επιδιώξουμε την ανάπτυξη σε μια τόσο δύσκολη εποχή όπως η σημερινή, κατά την οποία οι πόροι είναι από ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι;
Καταρχάς είμαι κατά του να εντάσσουμε και το παραμικρότερο έργο στο ΕΣΠΑ. Δεν είναι δυνατόν για μια στάνη να μπαίνουμε στο ΕΣΠΑ. Τα περισσότερα προβλήματα σήμερα πρέπει να λυθούν εκ των ενόντων. Κι επειδή είμαι άνθρωπος που θέλω να προσφέρω και δουλεύω και μόνος μου πολύ, πιστεύω στην προσφορά του κάθε πολίτη. Πρέπει να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε και τι γίνεται γύρω μας. Να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που μας δίνει ο τόπος μας. Στο δήμο Σερβίων Βελβεντού μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα: ιχθυοτροφεία, ιχθυόσκαλες, να ενισχυθεί η μεταποίηση, οι καλλιέργειες, όλος ο πρωτογενής τομέας, να στηθούν θερμοκήπια. Κι όλα αυτά μπορούν να γίνουν εύκολα αν στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις. Θα περιμένουμε το ΕΣΠΑ για να κάνουμε ένα μεταποιητήριο; Είχα επισκεφτεί την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και ένιωσα άσχημα, γιατί εμείς εδώ δεν κάναμε απολύτως τίποτα. Όλοι οι φορείς πρέπει να είναι δίπλα στον παραγωγό για να τον βοηθήσουν σε κάθε επίπεδο, από το να ενισχυθούν οι καλλιέργειες μέχρι το να βρεθούν αγορές έξω. Ο ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού για παράδειγμα έχει βρει ωραία αγορά στη Ρωσία. Στη Μαγνησία υπάρχουν χωριά, που όχι μόνο δεν έχουν ανεργία, αλλά έχουν πρόβλημα εργατικών χεριών. Δεν έχουν τίποτα περισσότερο από εμάς, αλλά είναι οργανωμένοι, έχουν ανθρώπους που παλεύουν για να αναπτυχθεί η περιοχή.
- Ποιο θέμα που έχει απασχολήσει μέχρι στιγμής το Δήμο Σερβίων Βελβεντού θεωρείτε ότι θα το χειριζόσασταν διαφορετικά εάν ήσασταν εσείς δήμαρχος;
Θα αναφερθώ σε κάτι με μεγάλες προεκτάσεις. Είχα ασχοληθεί με τον αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή της Ελάτης, τότε που είχαν κάνει κατάληψη οι κάτοικοι και δεν άφηναν να γίνουν ανασκαφές, γιατί κάποιοι τους υποσχέθηκαν 300 θέσεις εργασίας για δυο χρόνια, ενώ η αρχαιολογική υπηρεσία ήθελε 19 άτομα για δυο μήνες με κριτήρια ΑΣΕΠ. Τότε η ΔΕΗ είχε κλείσει τις βάνες για να γεμίσει ο ταμιευτήρας του Ιλαρίωνα χωρίς να κοπούν όμως τα δέντρα από το βυθό, κάτι που είναι εντελώς απαράδεκτο. Επειδή παλιότερα ήμουν στην Επιτροπή διαχείρισης του Ταμιευτηρίου Ιλαρίωνα, είχαμε υπογράψει με τη ΔΕΗ συμβόλαιο ότι πρέπει για να κλείσουνε την εκροή των υδάτων του ποταμού και να γεμίσει η λίμνη, να αποξηλωθεί όλη, εφόσον το ξύλο και το δέντρο αν μείνει μέσα στο νερό δεν αλλοιώνεται για αιώνες. Συνεννοήθηκα τότε και με τον Περιφερειάρχη και ασχολήθηκα με το ζήτημα για να ανοίξω δρόμους με τα δικά μου μηχανήματα. Στην περιοχή εκείνη υπήρχε ξυλεία επιπλοποιίας, δρυς, πλατάνια, τόνοι καυσόξυλα, ένας θησαυρός ολόκληρος. Είχαμε κανονίσει κάθε κάτοικος να πάρει 5 τόνους δωρεάν καυσόξυλα στο σπίτι του. Είχα συνεννοηθεί και με την alfawood να στείλουν μηχανήματα που αλέθουν φύλλα, κλαδιά και κάνουν pellets. Δηλαδή μιλάμε για θησαυρό σε μια εποχή που ο κόσμος δεν έχει χρήματα να πάρει λίγα ξύλα. Η δασική υπηρεσία όμως δεν επέτρεπε να ανοιχτεί δρόμος στο δάσος -το οποίο σημειωτέον ήταν καλυμμένο με νερά-, οι τοπικοί ήθελαν απλώς θέσεις εργασίας. Και έτσι έμεινε όλο αυτό ανέπαφο και ανεκμετάλλευτο, εκτός του ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να παραμένουν δέντρα μέσα στο νερό. Κάποιος όμως πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
- Τι το διαφορετικό έχετε να προτείνετε; Γιατί να υποστηρίξει κανείς τον συνδυασμό σας στις εκλογές;
Επειδή ασχολήθηκα χρόνια με τα κοινά, βλέπω ότι δε γίνεται τίποτα, δηλαδή δε γίνεται μια απλή διαχείριση. Είτε από ανεπάρκεια, είτε από σκοπιμότητα. Πρέπει όμως να αξιοποιούνται τα όποια κονδύλια υπάρχουν και κυρίως όλες οι δυνατότητες. Αυτά βέβαια γίνονται μόνο αν έχεις όραμα και μεράκι.
- Ποιο είναι, λοιπόν, το όραμά σας για το Δήμο Σερβίων Βελβεντού;
Όραμά μου είναι να αξιοποιηθεί η κάθε του λεπτομέρεια. Να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία και η αγκύλωση των υπηρεσιών. Να δραστηριοποιηθούν νέοι αγρότες, να πάρει ανάσα η περιοχή. Να πείσουμε τον κόσμο να καταναλώνει προϊόντα τοπικά. Να εκμεταλλευτούμε και την παραμικρή δυνατότητα του τόπου για την αντιμετώπιση της ανεργίας και για την γενικότερη ανάπτυξή του. Μπορούν να γίνουν σπουδαία πράγματα. Πρέπει όμως να βασιστεί η περιοχή στην αυτάρκεια και στις δυνάμεις της. Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν άμεσα. Σήμερα σπέρνεις, θερίζεις αύριο.
Συνέντευξη: Δήμητρα Καραγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου