Ο ΑΔΜΗΕ τα λέει όσο πιο καθαρά μπορεί, στο ΥΠΕΝ υπάρχει κανείς για ν’ ακούει;
Ο ΑΔΜΗΕ, ο Διαχειριστής του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού, έχει ξεκινήσει απ’ τις 9/2/2016 δημόσια διαβούλευση για το Προκαταρκτικό Σχέδιο του Δεκαετούς Προγράμματος Ανάπτυξης του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ) περιόδου 2017-2026 κι έχει αναρτήσει σχετικό κείμενο 170 σελίδων, συνοδευόμενο από χάρτη και Παράρτημα. Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι τις 9 Μαρτίου 2016.
Στα ενδότερα του κειμένου, στις σελίδες 33-34, αποτυπώνεται ανάγλυφα η αγωνία του Διαχειριστή για το πλήρες μπάχαλο, που έχει επιφέρει η πολιτική της "πράσινης ανάπτυξης" των τελευταίων ετών στο σύστημα μεταφοράς. Διαβάστε λοιπόν και φρίξτε ελεύθερα (οι επισημάνσεις με κόκκινο δικές μου):
"Στο σύνολο της χώρας έχουν εκδοθεί άδειες παραγωγής τριπλάσιας περίπου ισχύος από τη μέγιστη ζήτηση του Συστήματος. Είναι φανερό ότι η παραγόμενη ισχύς από το σύνολο των αδειοδοτημένων σταθμών δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από το Σύστημα, ούτε όσον αφορά τη διακίνηση της ισχύος (είτε εντός της χώρας, είτε για εξαγωγές), ούτε όσον αφορά την απορρόφηση της ενέργειας.
Παρά ταύτα, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο επιβάλλει στον ΑΔΜΗΕ να ανταποκριθεί στο σύνολο των αιτημάτων σύνδεσης που του υποβάλλονται. Ήδη, όπως σημειώθηκε και πιο πάνω, ο ΑΔΜΗΕ έχει εκδώσει δεσμευτικές προσφορές για Α.Π.Ε. συνολικής ισχύος 2000MW πέραν των ήδη λειτουργούντων, καθώς και επιπλέον μη δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης για Α.Π.Ε. συνολικής ισχύος 21000MW.
Προφανώς υπάρχει αδυναμία ανταπόκρισης σε μια διαρκώς συνεχιζόμενη ροή αιτημάτων σύνδεσης, η οποία οδηγεί σε ένα σύνολο παραγωγής Α.Π.Ε. που δεν είναι δυνατόν ούτε να διακινηθεί στο Σύστημα ούτε να απορροφηθεί από αυτό. Ο ΑΔΜΗΕ καταβάλλει κάθε προσπάθεια να ανταποκριθεί, δεν έχει όμως ούτε την τεχνική ούτε την οικονομική δυνατότητα να αναπτύξει το Σύστημα, ούτως ώστε να ικανοποιηθεί εξολοκλήρου ο όγκος των αιτημάτων.
Η λειτουργία του Συστήματος υπό μεγάλη διείσδυση ΑΠΕ αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Καταρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι οι μονάδες ΑΠΕ, παρά τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις που είχαν διατυπωθεί στο παρελθόν, έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αξιόπιστες και λειτουργικά στιβαρές. Τα περισσότερα Α/Π και Φ/Β συνδέονται στο Σύστημα ή το Δίκτυο με διατάξεις ηλεκτρονικών ισχύος, γεγονός που τους επιτρέπει να ανταπεξέρχονται ικανό ποιητικά σε διαταραχές του Συστήματος (βραχυκυκλώματα, βυθίσεις τάσεως και συχνότητας κλπ.).
Η λειτουργία του Συστήματος υπό μεγάλη διείσδυση ΑΠΕ αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Καταρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι οι μονάδες ΑΠΕ, παρά τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις που είχαν διατυπωθεί στο παρελθόν, έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αξιόπιστες και λειτουργικά στιβαρές. Τα περισσότερα Α/Π και Φ/Β συνδέονται στο Σύστημα ή το Δίκτυο με διατάξεις ηλεκτρονικών ισχύος, γεγονός που τους επιτρέπει να ανταπεξέρχονται ικανό ποιητικά σε διαταραχές του Συστήματος (βραχυκυκλώματα, βυθίσεις τάσεως και συχνότητας κλπ.).
Οι νέοι κώδικες Συστήματος που έχουν εκπονηθεί από τον ΕΝΤSΟ-Ε και έχουν τύχει της αποδοχής του ΑCER, βρίσκονται στο στάδιο της επεξεργασίας από την Ε.Ε. ώστε να αποτελέσουν Κοινοτική νομοθεσία. Οι κώδικες επιβάλλουν μεταξύ άλλων τεχνικά λειτουργικά χαρακτηριστικά για τις μονάδες Α.Π.Ε. με σκοπό την ασφαλή λειτουργία του Συστήματος σε μεγάλη διείσδυση εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
Πέραν τούτου όμως, σε κάθε περίπτωση η παραγωγή των Α.Π.Ε. είναι στοχαστική, με σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργία του Συστήματος και τη λειτουργία των συμβατικών μονάδων, καθ' όλα απαραίτητων για να καλύπτουν τις απαιτήσεις της ζήτησης τις ώρες που δεν παράγουν οι σταθμοί Α.Π.Ε., καθώς και για τη ρύθμιση του ισοζυγίου παραγωγής και φορτίου.
Πέραν τούτου όμως, σε κάθε περίπτωση η παραγωγή των Α.Π.Ε. είναι στοχαστική, με σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργία του Συστήματος και τη λειτουργία των συμβατικών μονάδων, καθ' όλα απαραίτητων για να καλύπτουν τις απαιτήσεις της ζήτησης τις ώρες που δεν παράγουν οι σταθμοί Α.Π.Ε., καθώς και για τη ρύθμιση του ισοζυγίου παραγωγής και φορτίου.
Με τη σημερινή εγκατεστημένη παραγωγή των Α.Π.Ε. δημιουργούνται προβλήματα στις ώρες χαμηλών και ελαχίστων φορτίων του Συστήματος, καθώς και τις μεταμεσημβρινές ώρες, οπότε μειώνεται απότομα η παραγωγή των Φ/Β και προκαλούνται απαιτήσεις ταχείας ανάληψης φορτίου -και με αυξημένο ρυθμό- από τις συμβατικές μονάδες. Υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπισθούν, κάτι που αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού και διερεύνησης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η κοινή διαπίστωση για τη χώρα μας, αλλά και διεθνώς, είναι ότι θα χρειαστεί η αύξηση και της δυνατότητας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, κυρίως με χρήση αντλητικών υδροηλεκτρικών σταθμών, ώστε να αμβλύνονται οι επιπτώσεις τις τυχαίας παραγωγής από Α.Π.Ε. Το θέμα εκφεύγει του σχεδιασμού της ανάπτυξης του Συστήματος και αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης και από άλλους αρμόδιους φορείς για τη χάραξη ενεργειακής πολιτικής- σε κάθε περίπτωση όμως επισημαίνεται η κρισιμότητα του θέματος."
Δεν είναι βέβαια κάτι το νέο, τα ίδια περιλαμβάνονταν προ διετίας στο αντίστοιχο Προκαταρκτικό Σχέδιο του Δεκαετούς Προγράμματος Ανάπτυξης του ΕΣΜΗΕ περιόδου 2015-2024, που το είχαμε παρουσιάσει στις 20.2.2014.
Παρ' όλο ωστόσο που πέρασαν δυο χρόνια από τότε τίποτα προφανώς δεν έγινε για να ξεκαθαρίσει το μπάχαλο με τις αθρόες αδειοδοτήσεις, το περίπου "Δώσε κι εμένα μπάρμπα μια άδεια για ", Α.Π.Ε. οπότε ο ΑΔΜΗΕ αναγκάζεται να τα γράφει σε κάθε του κείμενο, μήπως και βρεθεί κάποτε κάποιος να συγκινηθεί, όχι φυσικά στα ιστολόγια, αλλά στο αρμόδιο ΥΠΕΝ.
Την ώρα λοιπόν που οι "πιο αιολικές από ποτέ" Γερμανία και Δανία προσθέτουν υπερσύγχρονα λιθανθρακικά εργοστάσια, τα οποία θα καλύπτουν τις ανάγκες τους για τα επόμενα 40 χρόνια, στη χρεοκοπημένη Ελλάδα κάποιοι, υποθέτουμε εκεί στην "ανεξάρτητη" ΡΑΕ, μοίραζαν τις άδειες των αιολικών+Φ/Β σαν μαρουλόφυλλα, αντί να φροντίζουν για τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας με εκσυγχρονισμό των παλαιών λιγνιτικών μονάδων κι αντί να προωθούν Α.Π.Ε. που δίνουν αξιόπιστη ηλεκτροδότηση, όπως τα υδροηλεκτρικά και η γεωθερμία. Για να τρέχουν οι επιδοτήσεις απ’ τις τσέπες των πολλών προς πολύ συγκεκριμένες τσέπες και το μόνο που μας έσωσε προσωρινά ήταν η χρεοκοπία του τραπεζικού συστήματος.
Κι όπως είδατε, δεν φθάνουν τα λεφτά που θα κοστίσουν τα αιολικά+Φ/Β, θα πρέπει οπωσδήποτε να βάλουμε και αντλησιοταμίευση είτε για να επαναλάβουμε το "θαύμα" του Ισπανικού Ελ Ιέρο είτε για να δημιουργήσουμε αντικείμενο μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για κάποιο εργολάβο. Επιπλέον θα πρέπει να βάλουμε και πολλούς ακόμα υποσταθμούς για να υποδέχονται τις συνδέσεις των αιολικών: 4 υποσταθμοί χρησιμοποιούνται για την τροφοδότηση των φορτίων των λιγνιτωρυχείων, 14 εξυπηρετούν το δίκτυο Διανομής στην Αττική, αλλά 48 χρησιμοποιούνται για την υποδοχή της ισχύος μονάδων Α.Π.Ε., όπως είδα στη σελίδα 13 του Σχεδίου του ΑΔΜΗΕ. Κατά τα λοιπά "ο άνεμος φυσά δωρεάν" κι "ο ήλιος είναι τζάμπα".
Όλα αυτά θα έχουν βεβαίως ως αποτέλεσμα την εκτόξευση του εγχώριου κόστους ηλεκτροπαραγωγής στη στρατόσφαιρα, για να μπορούμε να εισάγουμε ανεμπόδιστα ηλεκτρισμό από Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία, χώρες που δεν δεσμεύονται από τις πολιτικές της Ε.Ε. για εκπομπές CO2 και Α.Π.Ε. ούτε κι έχουν το σκληρό ευρώ ως νόμισμα.
Σώζεται αυτή η χώρα πια; Μπαααα…
Την ώρα λοιπόν που οι "πιο αιολικές από ποτέ" Γερμανία και Δανία προσθέτουν υπερσύγχρονα λιθανθρακικά εργοστάσια, τα οποία θα καλύπτουν τις ανάγκες τους για τα επόμενα 40 χρόνια, στη χρεοκοπημένη Ελλάδα κάποιοι, υποθέτουμε εκεί στην "ανεξάρτητη" ΡΑΕ, μοίραζαν τις άδειες των αιολικών+Φ/Β σαν μαρουλόφυλλα, αντί να φροντίζουν για τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας με εκσυγχρονισμό των παλαιών λιγνιτικών μονάδων κι αντί να προωθούν Α.Π.Ε. που δίνουν αξιόπιστη ηλεκτροδότηση, όπως τα υδροηλεκτρικά και η γεωθερμία. Για να τρέχουν οι επιδοτήσεις απ’ τις τσέπες των πολλών προς πολύ συγκεκριμένες τσέπες και το μόνο που μας έσωσε προσωρινά ήταν η χρεοκοπία του τραπεζικού συστήματος.
Κι όπως είδατε, δεν φθάνουν τα λεφτά που θα κοστίσουν τα αιολικά+Φ/Β, θα πρέπει οπωσδήποτε να βάλουμε και αντλησιοταμίευση είτε για να επαναλάβουμε το "θαύμα" του Ισπανικού Ελ Ιέρο είτε για να δημιουργήσουμε αντικείμενο μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για κάποιο εργολάβο. Επιπλέον θα πρέπει να βάλουμε και πολλούς ακόμα υποσταθμούς για να υποδέχονται τις συνδέσεις των αιολικών: 4 υποσταθμοί χρησιμοποιούνται για την τροφοδότηση των φορτίων των λιγνιτωρυχείων, 14 εξυπηρετούν το δίκτυο Διανομής στην Αττική, αλλά 48 χρησιμοποιούνται για την υποδοχή της ισχύος μονάδων Α.Π.Ε., όπως είδα στη σελίδα 13 του Σχεδίου του ΑΔΜΗΕ. Κατά τα λοιπά "ο άνεμος φυσά δωρεάν" κι "ο ήλιος είναι τζάμπα".
Όλα αυτά θα έχουν βεβαίως ως αποτέλεσμα την εκτόξευση του εγχώριου κόστους ηλεκτροπαραγωγής στη στρατόσφαιρα, για να μπορούμε να εισάγουμε ανεμπόδιστα ηλεκτρισμό από Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία, χώρες που δεν δεσμεύονται από τις πολιτικές της Ε.Ε. για εκπομπές CO2 και Α.Π.Ε. ούτε κι έχουν το σκληρό ευρώ ως νόμισμα.
Σώζεται αυτή η χώρα πια; Μπαααα…
ΠΗΓΗ http://greeklignite.blogspot.gr/2016/02/blog-post_20.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου