Στροφή της Βρετανίας στην ενεργειακή πολιτική, εγκαταλείπει αιολικά & Φ/Β κι επιστρέφει σε δοκιμασμένες τεχνολογίες
Σε μια βαρυσήμαντη ομιλία της χθες στο Ινστιτούτο Πολιτικών Μηχανικών, η Υπουργός Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής της Βρετανίας Amber Rudd (Αμπερ Ρουντ)
εξήγγειλε τη νέα ενεργειακή πολιτική για τα επόμενα χρόνια:
We need to get the right balance between supporting new technologies and being tough on subsidies to keep bills as low as possible.
I inherited a department where policy costs on bills had spiralled.
Subsidy should be temporary, not part of a permanent business model.
Most importantly, new, clean technologies will only be sustainable at the scale we need if they are cheap enough. When costs come down, as they have in onshore wind and solar, so should support.
Πρέπει να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην υποστήριξη των νέων τεχνολογιών και να είμαστε σφικτοί στις επιδοτήσεις, για να μειώσουμε το κόστος για τον καταναλωτή. Παρέλαβα ένα Υπουργείο όπου το κόστος των πολιτικών είχε εκτοξευθεί. Η επιδότηση πρέπει να είναι προσωρινή κι όχι μόνιμου χαρακτήρα. Και το πιο σημαντικό: οι νέες, καθαρές τεχνολογίες μπορεί να είναι βιώσιμες σε μεγάλη κλίμακα μόνο αν είναι αρκετά φθηνές. Όταν το κόστος τους μειωθεί, όπως έγινε με τα χερσαία αιολικά και τα Φ/Β, πρέπει να μειωθεί και η υποστήριξη. Απόλυτα συνεπής με όσα είχε πει προεκλογικά ο Κάμερον, η Ρουντ ξεκαθάρισε πως το μέλλον της ενέργειας της Βρετανίας δεν βρίσκεται στα αιολικά και στα Φ/Β: “Enough is enough” είχε πει πριν ένα χρόνο ο Κάμερον για τα χερσαία αιολικά και η Ρουντ το αποσαφήνισε: έχουμε δρομολογημένα αρκετά χερσαία αιολικά για να καλύψουμε το στόχο του 2020 και γι’ αυτό κόψαμε τις επιδοτήσεις. Έχουμε ήδη 8GW Φ/Β και, ακόμα και μετά τις περικοπές επιδοτήσεων που ανακοινώσαμε, αναμένουμε πως θα ανέλθουν περί τα 12GW μέχρι το 2020.
Αυτές ήταν οι μοναδικές αναφορές της Ρουντ σε χερσαία αιολικά και Φ/Β σε όλη της την ομιλία. Πολύ σαφές το μήνυμα: ξεχάστε τα για τα επόμενα χρόνια!
Αλλά και για τα υπεράκτια αιολικά η προσέγγιση ήταν περίπου κάτι σαν "Να σε σφάξω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι να γιάνει": αφού πρώτα έπλεξε το εγκώμιο των υπεράκτιων αιολικών, όπου η Βρετανία έχει παγκόσμια τεχνολογική πρωτοπορία και περιμένει ν’ αναπτυχθούν 10GW μέχρι το 2020 για να στηρίξει την απασχόληση περίπου 14 χιλ. εργαζομένων στον κλάδο, είπε...πως η στήριξη θα γίνει μόνο αν μειωθεί το προς το παρόν πολύ ακριβό κόστος.
Η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθεί η Βρετανία, με τη νέα ενεργειακή πολιτική, είναι να στραφεί προς νέα πυρηνικά, νέες μονάδες φυσικού αερίου και, αν μειωθεί το κόστος, νέα υπεράκτια αιολικά (οι θάλασσες της Βρετανίας είναι σχετικά ρηχές και με ομαλό πυθμένα). Αν δεν μειωθεί το κόστος των υπεράκτιων αιολικών, θα έλθει κι εδώ το Enough is enough, ως εδώ και μη παρέκει.
Θα υπάρξει επίσης ενίσχυση των διασυνδέσεων με την ηπειρωτική Ευρώπη, για να μπορεί να εισάγει και η Βρετανία φθηνό ρεύμα απ’ τη διεθνή αγορά: πρόκειται για αιολικό ρεύμα που –όταν φυσά στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας- καταλήγει φθηνό στις χρηματιστηριακές αγορές μόνο επειδή το χρυσοπληρώνουν οι καταναλωτές μέσω επιδοτήσεων, κυρίως οι Γερμανοί.
Για τα εργοστάσια κάρβουνου η Ρουντ ήταν επίσης σαφής:…after 20 years of action on climate change, 30% of our electricity still comes from unabated coal.
One of the greatest and most cost-effective contributions we can make to emission reductions in electricity is by replacing coal fired power stations with gas. Μετά 20 χρόνια δράσεων ενάντια στην κλιματική αλλαγή, ακόμα το 30% του ηλεκτρισμού μας προέρχεται απ’ το κάρβουνο. Μια απ’ τις μεγαλύτερες και πιο οικονομικές μειώσεις εκπομπών που μπορούμε να κάνουμε είναι ν’ αντικαταστήσουμε τα εργοστάσια κάρβουνου με αερίου.
Την άνοιξη 2016 θα ξεκινήσει μια δημόσια διαβούλευση για το πότε θα κλείσουν τα ανθρακικά εργοστάσια και η πρόταση της κυβέρνησης θα είναι αυτό να συμβεί το 2025, ενώ απ’ το 2023 να περιοριστεί η χρήση κάρβουνου.
Η ιδιομορφία εδώ είναι πως τα εργοστάσια κάρβουνου της Βρετανίας είναι πλέον παμπάλαια, της δεκαετίας του 1960-70 απ’ τις κυβερνήσεις των Εργατικών, όπως μπορείτε να δείτε ξεχωριστά για Αγγλία, για Σκωτία και για Ουαλία. Η μετέπειτα πολιτική της Θάτσερ ήταν να κλείσει τα παλιά κι ακριβά υπόγεια ανθρακωρυχεία, να συγκρουστεί με τους ανθρακωρύχους και να ιδιωτικοποιήσει την ενέργεια. Βοήθησε βεβαίως σ’ αυτό η ανακάλυψη του φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, οπότε στις δεκαετίες του 1990 και 2000 προστέθηκαν στο Βρετανικό δίκτυο πολλές μονάδες φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου. Τώρα έρχεται η στιγμή που τα εργοστάσια κάρβουνου ολοκληρώνουν τη διάρκεια ζωής τους, θα πρέπει με κάτι ν’ αντικατασταθούν και λεφτά για επενδύσεις δεν υπάρχουν, στις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες τα λεφτά έχουν γίνει μερίσματα κι έχουν ενθυλακωθεί. Ποιες μονάδες είναι και αξιόπιστες και φθηνές στην κατασκευή; Ασφαλώς οι μονάδες αερίου. Και μπορεί οι εταιρείες να είναι πλέον ιδιωτικές, αλλά κάτι μου λέει πως οι επενδύσεις θα είναι και πάλι δημόσιες, συγκαλυμμένες μέσω αδρών επιδοτήσεων. Δημόσιο χρήμα και ιδιωτικά κέρδη, λαμπρή η ενεργειακή αγορά της Βρετανίας.
We need to get the right balance between supporting new technologies and being tough on subsidies to keep bills as low as possible.
I inherited a department where policy costs on bills had spiralled.
Subsidy should be temporary, not part of a permanent business model.
Most importantly, new, clean technologies will only be sustainable at the scale we need if they are cheap enough. When costs come down, as they have in onshore wind and solar, so should support.
Πρέπει να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην υποστήριξη των νέων τεχνολογιών και να είμαστε σφικτοί στις επιδοτήσεις, για να μειώσουμε το κόστος για τον καταναλωτή. Παρέλαβα ένα Υπουργείο όπου το κόστος των πολιτικών είχε εκτοξευθεί. Η επιδότηση πρέπει να είναι προσωρινή κι όχι μόνιμου χαρακτήρα. Και το πιο σημαντικό: οι νέες, καθαρές τεχνολογίες μπορεί να είναι βιώσιμες σε μεγάλη κλίμακα μόνο αν είναι αρκετά φθηνές. Όταν το κόστος τους μειωθεί, όπως έγινε με τα χερσαία αιολικά και τα Φ/Β, πρέπει να μειωθεί και η υποστήριξη. Απόλυτα συνεπής με όσα είχε πει προεκλογικά ο Κάμερον, η Ρουντ ξεκαθάρισε πως το μέλλον της ενέργειας της Βρετανίας δεν βρίσκεται στα αιολικά και στα Φ/Β: “Enough is enough” είχε πει πριν ένα χρόνο ο Κάμερον για τα χερσαία αιολικά και η Ρουντ το αποσαφήνισε: έχουμε δρομολογημένα αρκετά χερσαία αιολικά για να καλύψουμε το στόχο του 2020 και γι’ αυτό κόψαμε τις επιδοτήσεις. Έχουμε ήδη 8GW Φ/Β και, ακόμα και μετά τις περικοπές επιδοτήσεων που ανακοινώσαμε, αναμένουμε πως θα ανέλθουν περί τα 12GW μέχρι το 2020.
Αυτές ήταν οι μοναδικές αναφορές της Ρουντ σε χερσαία αιολικά και Φ/Β σε όλη της την ομιλία. Πολύ σαφές το μήνυμα: ξεχάστε τα για τα επόμενα χρόνια!
Αλλά και για τα υπεράκτια αιολικά η προσέγγιση ήταν περίπου κάτι σαν "Να σε σφάξω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι να γιάνει": αφού πρώτα έπλεξε το εγκώμιο των υπεράκτιων αιολικών, όπου η Βρετανία έχει παγκόσμια τεχνολογική πρωτοπορία και περιμένει ν’ αναπτυχθούν 10GW μέχρι το 2020 για να στηρίξει την απασχόληση περίπου 14 χιλ. εργαζομένων στον κλάδο, είπε...πως η στήριξη θα γίνει μόνο αν μειωθεί το προς το παρόν πολύ ακριβό κόστος.
Η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθεί η Βρετανία, με τη νέα ενεργειακή πολιτική, είναι να στραφεί προς νέα πυρηνικά, νέες μονάδες φυσικού αερίου και, αν μειωθεί το κόστος, νέα υπεράκτια αιολικά (οι θάλασσες της Βρετανίας είναι σχετικά ρηχές και με ομαλό πυθμένα). Αν δεν μειωθεί το κόστος των υπεράκτιων αιολικών, θα έλθει κι εδώ το Enough is enough, ως εδώ και μη παρέκει.
Θα υπάρξει επίσης ενίσχυση των διασυνδέσεων με την ηπειρωτική Ευρώπη, για να μπορεί να εισάγει και η Βρετανία φθηνό ρεύμα απ’ τη διεθνή αγορά: πρόκειται για αιολικό ρεύμα που –όταν φυσά στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας- καταλήγει φθηνό στις χρηματιστηριακές αγορές μόνο επειδή το χρυσοπληρώνουν οι καταναλωτές μέσω επιδοτήσεων, κυρίως οι Γερμανοί.
Για τα εργοστάσια κάρβουνου η Ρουντ ήταν επίσης σαφής:…after 20 years of action on climate change, 30% of our electricity still comes from unabated coal.
One of the greatest and most cost-effective contributions we can make to emission reductions in electricity is by replacing coal fired power stations with gas. Μετά 20 χρόνια δράσεων ενάντια στην κλιματική αλλαγή, ακόμα το 30% του ηλεκτρισμού μας προέρχεται απ’ το κάρβουνο. Μια απ’ τις μεγαλύτερες και πιο οικονομικές μειώσεις εκπομπών που μπορούμε να κάνουμε είναι ν’ αντικαταστήσουμε τα εργοστάσια κάρβουνου με αερίου.
Την άνοιξη 2016 θα ξεκινήσει μια δημόσια διαβούλευση για το πότε θα κλείσουν τα ανθρακικά εργοστάσια και η πρόταση της κυβέρνησης θα είναι αυτό να συμβεί το 2025, ενώ απ’ το 2023 να περιοριστεί η χρήση κάρβουνου.
Η ιδιομορφία εδώ είναι πως τα εργοστάσια κάρβουνου της Βρετανίας είναι πλέον παμπάλαια, της δεκαετίας του 1960-70 απ’ τις κυβερνήσεις των Εργατικών, όπως μπορείτε να δείτε ξεχωριστά για Αγγλία, για Σκωτία και για Ουαλία. Η μετέπειτα πολιτική της Θάτσερ ήταν να κλείσει τα παλιά κι ακριβά υπόγεια ανθρακωρυχεία, να συγκρουστεί με τους ανθρακωρύχους και να ιδιωτικοποιήσει την ενέργεια. Βοήθησε βεβαίως σ’ αυτό η ανακάλυψη του φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, οπότε στις δεκαετίες του 1990 και 2000 προστέθηκαν στο Βρετανικό δίκτυο πολλές μονάδες φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου. Τώρα έρχεται η στιγμή που τα εργοστάσια κάρβουνου ολοκληρώνουν τη διάρκεια ζωής τους, θα πρέπει με κάτι ν’ αντικατασταθούν και λεφτά για επενδύσεις δεν υπάρχουν, στις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες τα λεφτά έχουν γίνει μερίσματα κι έχουν ενθυλακωθεί. Ποιες μονάδες είναι και αξιόπιστες και φθηνές στην κατασκευή; Ασφαλώς οι μονάδες αερίου. Και μπορεί οι εταιρείες να είναι πλέον ιδιωτικές, αλλά κάτι μου λέει πως οι επενδύσεις θα είναι και πάλι δημόσιες, συγκαλυμμένες μέσω αδρών επιδοτήσεων. Δημόσιο χρήμα και ιδιωτικά κέρδη, λαμπρή η ενεργειακή αγορά της Βρετανίας.
Κλείνοντας την ομιλία της η Ρουντ συνόψισε ως εξής:
Greater competition. Tough on subsidies. Concentrating on technologies that will deliver at scale. New gas replacing coal. Getting new nuclear off the ground. Reducing the costs of offshore wind. And unleashing innovation to discover the clean and cheap technologies of tomorrow. Μεγαλύτερος ανταγωνισμός. Σφικτοί στις επιδοτήσεις. Επικέντρωση σε τεχνολογίες που αποδίδουν σε [μεγάλη] κλίμακα. Νέο αέριο σε αντικατάσταση του κάρβουνου. Απογείωση των νέων πυρηνικών. Μείωση του κόστους των υπεράκτιων αιολικών. Και προωθώντας την καινοτομία για ν’ ανακαλύψουμε τις καθαρές και φθηνές τεχνολογίες του αύριο.
Για όποιον δεν κατάλαβε το μήνυμα της Ρουντ, αιολικά και Φ/Β ΔΕΝ είναι οι καθαρές και φθηνές τεχνολογίες του αύριο. Αυτές είναι μόνο Green Crap, όπως είχε πει ο Κάμερον. Το ίδιο είχαν πει και οι ερευνητές της Google πέρυσι, ή θα πάμε σε κάρβουνο με CCS ή σε πυρηνικά ή σε κάτι που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.
Με τη χθεσινή ομιλία της Ρουντ η Βρετανία γίνεται και επίσημα η πρώτη χώρα που σηματοδοτεί έξοδο απ’ την αιολική και Φ/Β παράνοια της τελευταίας δεκαετίας κι επιστροφή στις κλασσικές και δοκιμασμένες τεχνολογίες, θερμικά και πυρηνικά εργοστάσια, που παράγουν όταν απαιτείται από τη ζήτηση κι όχι όταν φυσά ή όταν έχει ήλιο. Και να πείτε πως δεν φυσά πολύ στα Βρετανικά νησιά, έχουν ένα απ’ τα καλύτερα αιολικά δυναμικά παγκοσμίως.
ΠΗΓΗ http://greeklignite.blogspot.gr/2015/11/blog-post_19.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου