ΝΑ Η ''ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ'' ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ: ΣΤΟ 33% Η ΛΙΓΝΙΤΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗ

Να η "κληρονομιά" Σαμαρά-Βενιζέλου: στο 33% η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή στο 1ο τετράμηνο 2015

Πριν λίγες μέρες ο ΑΔΜΗΕ δημοσίευσε το Μηνιαίο Δελτίο Ενέργειας Απριλίου, με τα στοιχεία της ηλεκτροπαραγωγής για το πρώτο τετράμηνο του 2015 και η κατάσταση είναι εντελώς αποκαρδιωτική, καθώς η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη στο διασυνδεμένο σύστημα της χώρας έπεσε στο 33%, με μόλις 5.820GWh. Επίσης στο 33%, με 5.667GWh, έχει φθάσει η συμμετοχή των διαφόρων ΑΠΕ (14% τα υδροηλεκτρικά, 10% τα μεγάλα αιολικά & Φ/Β που συνδέονται σε υποσταθμούς του διασυνδεμένου συστήματος και 9% τα μικρά συστήματα Φ/Β, που συνδέονται απευθείας στο δίκτυο. Το φυσικό αέριο ήταν ο επίσης μεγάλος χαμένος της υπόθεσης, καθώς...
η συμμετοχή του έπεσε στο 10%, την ίδια στιγμή που οι εισαγωγές έφθασαν αισίως στο 24%. 
Θυμίζουμε πως οι εισαγωγές ξεκίνησαν ν' αυξάνονται πέρυσι το καλοκαίρι, φθάνοντας στο 1ο 8μηνο 2014 το 16%. Η πρακτική συνεχίστηκε αμείωτη και τους επόμενους μήνες, ανέβηκε στο 17% για ολόκληρο το 2014 και πλέον έφθασε στο 24%. Η χώρα είναι χρεοκοπημένη, πρέπει να παράγει με τις δικές της δυνάμεις, αξιοποιώντας τους εγχώριους πόρους, αλλά βλέπουμε τη συμμετοχή του λιγνίτη, του δικού μας μαύρου χρυσού, συνεχώς να μειώνεται και αντίστοιχα ν' αυξάνονται οι εισαγωγές. Εισαγωγές που βεβαίως σημαίνουν εξαγωγή συναλλάγματος, απ' αυτό που η χρεοκοπημένη χώρα δεν έχει και δανείζεται απ' τους διεθνείς τοκογλύφους.

26,7% ήταν μειωμένη η λιγνιτική παραγωγή ως προς το αντίστοιχο διάστημα του 2014 και 29,8% η μείωση για την παραγωγή με φυσικό αέριο. Μόνο που ο λιγνίτης παρέχει φορτίο βάσης, ενώ το φυσικό αέριο, ως εισαγόμενο και πολύ-πολύ πιο ακριβό, καλύπτει το τελευταίο τμήμα της ζήτησης. Συνθήκες πλήρους κατάρρευσης έχουν πλέον διαμορφωθεί στη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή και να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τους Σαμαρά και Βενιζέλο για την κατάσταση που κληροδότησαν και στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας. Ας μην ξεχνούμε πως μόλις στις αρχές Απριλίου έχει αλλάξει ο Πρόεδρος της ΔΕΗ και η ΡΑΕ συνεχίζει χωρίς ακόμα αλλαγές, το σύστημα πορεύεται ακόμα με τα στελέχη της διορισμένης από ΝΔ-Πασοκ ιεραρχίας. Μακρύς προβλέπεται ο δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας στην ηλεκτροπαραγωγή, το σύστημα έχει μεγάλη αδράνεια, δεν μπορεί εύκολα ν' αλλάξει πορεία κι ακόμα δεν έχουμε καν δει οποιαδήποτε παρέμβαση.

 

Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη απ' το γεγονός πως στο τετράμηνο σημειώθηκε σημαντική μεταβολή της ζήτησης στο δίκτυο, 7,6% περισσότερο απ' το αντίστοιχο διάστημα του 2014. Η ζήτηση ήταν ισχυρή στο τρίμηνο Ιαν-Μαρ, αλλά έπεσε τον Απρίλιο, ένδειξη πως δούλεψαν κυρίως τα ηλεκτρικά θερμαντικά. Αυξημένη πάντως και μάλιστα χωριστά σε κάθε ένα επιμέρους μήνα ήταν η ζήτηση της υψηλής τάσης, της όποιας βαριάς ή μεσαίας βιομηχανίας έχει μείνει σ' αυτή τη χώρα. Ευτυχώς που οι πολλές βροχές που έπεσαν φέτος επέτρεψαν πολύ μεγάλη αύξηση της υδροηλεκτρικής παραγωγής, 143,6%, διαφορετικά μάλλον θα είχαμε κι άλλες εισαγωγές για να καλύψουμε τη ζήτηση της βιομηχανίας. Κι όπως φαίνεται στο διάγραμμα, μόνο η ζήτηση των λιγνιτωρυχείων ήταν για ακόμα μια φορά μειωμένη, καθώς δεν αξιοποιείται ο ηλεκτροκίνητος εξοπλισμός, αυτός που καταναλώνει φθηνό ρεύμα που παράγεται επιτόπου. Αντίθετα δουλεύει εργολαβικός πετρελαιοκίνητος εξοπλισμός, αυτός που είναι ακατάλληλος για τα συγκεκριμένα κοιτάσματα και υποβαθμίζει την ποιότητα, ενώ ταυτόχρονα η χρεοκοπημένη χώρα να ξοδεύει κι άλλο συνάλλαγμα, για εισαγωγές πετρελαίου. Μέγα success story των ΣαμαροΒενιζέλων!
Ας μας πουν λοιπόν WWF και Greenpeace, οι εχθροί του λιγνίτη, που τελευταία εμφανίστηκαν να κόπτονται για τη βιωσιμότητα της νέας λιγνιτικής μονάδας Πτολεμαΐδα 5, σε μια εξώφθαλμη προσπάθεια να υπονομεύσουν την επένδυση: σ' αυτές τις συνθήκες ποια είναι η βιωσιμότητα των μονάδων φυσικού αερίου, είτε της ΔΕΗ είτε των ιδιωτικών; Ή μήπως η κατασκευή της νέας λιγνιτικής μονάδας διασφαλίζει τη μειωμένη λειτουργία των μονάδων φυσικού αερίου για τα επόμενα 30 χρόνια και τελικά αυτό είναι που ενοχλεί;
Να το βάλουν καλά όλοι στο μυαλό τους: η παραγωγική ανασυγκρότηση της χρεοκοπημένης χώρας περνά μέσα απ' την ανασυγκρότηση της λιγνιτικής παραγωγής. Όπως το 1950 η ρημαγμένη απ' το 2ο Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο χώρα επένδυσε στο λιγνίτη κι έφερε τον ηλεκτρισμό και την ανάπτυξη απ' άκρη σ' άκρη της χώρας, έτσι και τώρα, μόνο ο εγχώριος λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, μπορεί ν' αποτελέσει το βάθρο επανεκκίνησης της οικονομίας.
Και να βάλουν όλοι επίσης καλά στο μυαλό τους πως η λύση στο πρόβλημα των μονάδων φυσικού αερίου, που κάθονται ελλείψει αντικειμένου, δεν πρόκειται να έλθει ούτε μέσα απ' την υποκατάσταση του λιγνίτη ούτε μέσα απ' τη διασύνδεση της Κρήτης. Η λύση μπορεί να έλθει μόνο μέσα απ' την ανάπτυξη της χώρας, εάν η οικονομία αρχίσει να ζητά πάλι ηλεκτρισμό, αν υπάρξει πίτα για να μοιραστεί σε όλους. Όλα τα υπόλοιπα μόνο διαχείριση μιζέριας και καννιβαλισμός είναι, τίποτα περισσότερο...

ΠΗΓΗ