Μειώσαμε ως χώρα πέρα απ' τις διεθνείς υποχρεώσεις τις εκπομπές CO2 στην ηλεκτροπαραγωγή και σώζουμε τον πλανήτη. Α, και ...αυτοκαταστρεφόμαστε!
Με το Πρωτόκολλο του Κιότο στις 11/12/1997 οι ανεπτυγμένες χώρες ανέλαβαν να μειώσουν τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" κατά 5,2% στην περίοδο 2008-2012 ως προς τα επίπεδα του 1990, προκειμένου να σώσουν τον πλανήτη απ' το "φαινόμενο του θερμοκηπίου". Τα "αέρια του θερμοκηπίου" κατονομάζονται στο Παράρτημα Α και είναι τα Carbon dioxide (CO2), Methane (CH4), Nitrous oxide (N2O), Hydrofluorocarbons (HFCs), Perfluorocarbons (PFCs) και Sulphur hexafluoride (SF6).
Η ΕΕ ως ομάδα -15 τότε- χωρών ανέλαβε την υποχρέωση να μειώσει τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" συνολικά κατά 8%, (έναντι 7% των ΗΠΑ, κράτους με τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εκπομπές), και στη συνέχεια, επειδή κάθε επιμέρους χώρα είχε διαφορετικό βαθμό ανάπτυξης, με συμφωνία του Ιουνίου 1998, επιμέρισε το στόχο στις χώρες-μέλη όπως φαίνεται στον πιο πάνω πίνακα (και μπορείτε να δείτε και σε σχετικό βιβλίο). Η Ελλάδα τότε βρισκόταν σε φάση ανάπτυξης και πήρε το δικαίωμα ν' αυξήσει κατά 25% στην περίοδο 2008-2012 τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" ως προς το 1990 (27% η Πορτογαλία, 15% η Ισπανία). Πολύ γρήγορα ωστόσο όλοι -και πολύ βολικά για κάποιες πολύ συγκεκριμένες χώρες- ξέχασαν ποια είναι τα "αέρια του θερμοκηπίου" και ξεκίνησαν να μιλούν μόνο για το CO2. Θυμηθείτε μόνο με ποιο ακριβώς τρόπο η Γερμανική Volkswagen φλόμωσε τον πλανήτη στα οξείδια του αζώτου, παραποιώντας συνειδητά τα στοιχεία των μετρήσεων με ειδικό λογισμικό ενσωματωμένο στα πετρελαιοκίνητα οχήματά της. Αλλά κι απ' το συνολικά απ' όλες τις πηγές εκπεμπόμενο CO2 φαίνεται να ενδιαφέρει μόνο το CO2 της ηλεκτροπαραγωγής, οπότε ας δούμε τι...
έγινε αυτά τα χρόνια στην Ελληνική ηλεκτροπαραγωγή.
Η ΕΕ ως ομάδα -15 τότε- χωρών ανέλαβε την υποχρέωση να μειώσει τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" συνολικά κατά 8%, (έναντι 7% των ΗΠΑ, κράτους με τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εκπομπές), και στη συνέχεια, επειδή κάθε επιμέρους χώρα είχε διαφορετικό βαθμό ανάπτυξης, με συμφωνία του Ιουνίου 1998, επιμέρισε το στόχο στις χώρες-μέλη όπως φαίνεται στον πιο πάνω πίνακα (και μπορείτε να δείτε και σε σχετικό βιβλίο). Η Ελλάδα τότε βρισκόταν σε φάση ανάπτυξης και πήρε το δικαίωμα ν' αυξήσει κατά 25% στην περίοδο 2008-2012 τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" ως προς το 1990 (27% η Πορτογαλία, 15% η Ισπανία). Πολύ γρήγορα ωστόσο όλοι -και πολύ βολικά για κάποιες πολύ συγκεκριμένες χώρες- ξέχασαν ποια είναι τα "αέρια του θερμοκηπίου" και ξεκίνησαν να μιλούν μόνο για το CO2. Θυμηθείτε μόνο με ποιο ακριβώς τρόπο η Γερμανική Volkswagen φλόμωσε τον πλανήτη στα οξείδια του αζώτου, παραποιώντας συνειδητά τα στοιχεία των μετρήσεων με ειδικό λογισμικό ενσωματωμένο στα πετρελαιοκίνητα οχήματά της. Αλλά κι απ' το συνολικά απ' όλες τις πηγές εκπεμπόμενο CO2 φαίνεται να ενδιαφέρει μόνο το CO2 της ηλεκτροπαραγωγής, οπότε ας δούμε τι...
έγινε αυτά τα χρόνια στην Ελληνική ηλεκτροπαραγωγή.
Όπως είδαμε στις 26/12, σύμφωνα με το διάγραμμα που δίνει το ΥΠΕΚΑ, το 1990 είχαμε περίπου 25.000GWh ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη. Με βάση τη συμφωνία του Ιουνίου 1998 για επιμερισμό των υποχρεώσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο θα μπορούσαμε ν' αυξήσουμε τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή κατά 25%, στις περίπου 31.250GWh, αυξάνοντας αντίστοιχα τις εκπομπές CO2 και η χώρα να είναι εντάξει με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Θα μπορούσαμε ν' αυξήσουμε τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή κι ακόμα περισσότερο, αν είχαμε αντίστοιχες μειώσεις εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" από άλλους τομείς και όντως, όπως φαίνεται στο διάγραμμα, μέχρι και το 2005 είχαμε περίπου 35.000GWh λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή, η χώρα είχε μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση, έκανε με άνεση την Ολυμπιάδα του 2004 και είχε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολύ χαμηλά τιμολόγια για τους καταναλωτές.
Στις 23 Απριλίου 2009 στην Ελλάδα είχαμε κυβέρνηση ΝΔ-Καραμανλή, η "πράσινη ανάπτυξη" του ΓΑΠ δεν μας είχε ενσκήψει ακόμα και μια νέα Συμφωνία Κατανομής σε επίπεδο ΕΕ καθόρισε τα επίπεδα εκπομπών για την περίοδο 2013-2020, σε σχέση αυτή τη φορά με τα επίπεδα του 2005 κι όχι του 1990, όπως έλεγε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Με τη Συμφωνία αυτή, όπως βλέπουμε στο διάγραμμα, η υποχρέωση της Ελλάδας είναι να μειώσει τις εκπομπές της 4% σε σχέση με επίπεδα του 2005, τη ίδια στιγμή που σε νέα μέλη της ΕΕ, όπως οι γειτονικές μας Ρουμανία και Βουλγαρία αποκτούσαν το δικαίωμα ν' αυξήσουν τις εκπομπές κατά 19% και 20% αντίστοιχα. Μείωση 4% σε σχέση με τα επίπεδα του 2005 σημαίνει πως η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή των περίπου 35.000GWh θα μπορούσαμε να μειωθεί σε περίπου 33.600GWh και η χώρα να είναι εντάξει με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πως πολύ απλά, απ' τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας δεν χρειαζόταν να σβήσει ούτε μια λιγνιτική μονάδα της χώρας, παρά μόνο αν συμπλήρωνε το ωφέλιμο όριο ζωής, όπως γίνεται με όλα τα μηχανήματα.
Το ίδιο εμμέσως πλην σαφώς μας είχε πει το ΥΠΕΚΑ το 2010, όταν ο Πίνακας 3.4.7 σε μια έκθεση της Επιτροπής 20-20-20, επί Υπουργίας Μπιρμπίλη μάλιστα, μας ενημέρωνε πως διατηρώντας 4.015MW λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής μέχρι το 2030 επιτυγχανόταν ο στόχος της πολιτικής 20-20-20.
Ταυτόχρονα ωστόσο, στις 23/4/2009, εκδόθηκε και η Οδηγία 2009/28/ΕΚ, για την προώθηση των ΑΠΕ, που καθόριζε για την Ελλάδα στόχο συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας το 2020 18%, στη συνέχεια μας προέκυψαν ΓΑΠ και Μπιρμπίλη, με το Ν.3851/2010 και την Υπουργική Απόφαση του Οκτωβρίου 2010 για 7.500MW αιολικά και 2500MW ηλιακά, οπότε τα υπόλοιπα τα βιώνουμε έκτοτε: η Ελλάδα, πάντα πρωτοπόρα, μείωσε την ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη σε επίπεδα προ 30ετίας, μείωσε δραστικά τις εκπομπές CO2 και κατάφερε να σώσει τον πλανήτη Ευρώπη απ' την "υπερθέρμανση", την ίδια χρονική στιγμή που η Γερμανία επένδυε μανιωδώς στο δικό της λιγνίτη, η Πολωνία έκανε και κάνει νέα λιγνιτικά εργοστάσια, ακόμα και οι διπλανές μας Βουλγαρία και Τουρκία ισχυροποιούσαν το δικό τους λιγνίτη.
Ταυτόχρονα ωστόσο, στις 23/4/2009, εκδόθηκε και η Οδηγία 2009/28/ΕΚ, για την προώθηση των ΑΠΕ, που καθόριζε για την Ελλάδα στόχο συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας το 2020 18%, στη συνέχεια μας προέκυψαν ΓΑΠ και Μπιρμπίλη, με το Ν.3851/2010 και την Υπουργική Απόφαση του Οκτωβρίου 2010 για 7.500MW αιολικά και 2500MW ηλιακά, οπότε τα υπόλοιπα τα βιώνουμε έκτοτε: η Ελλάδα, πάντα πρωτοπόρα, μείωσε την ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη σε επίπεδα προ 30ετίας, μείωσε δραστικά τις εκπομπές CO2 και κατάφερε να σώσει τον πλανήτη Ευρώπη απ' την "υπερθέρμανση", την ίδια χρονική στιγμή που η Γερμανία επένδυε μανιωδώς στο δικό της λιγνίτη, η Πολωνία έκανε και κάνει νέα λιγνιτικά εργοστάσια, ακόμα και οι διπλανές μας Βουλγαρία και Τουρκία ισχυροποιούσαν το δικό τους λιγνίτη.
Οι συνολικές εκπομπές CO2 στην περιοχή δεν μειώθηκαν, απλά έφυγαν απ' την Ελλάδα και γίνονται στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, στην Τουρκία, στη Ρουμανία, σ' όλη τη γύρω γειτονιά. Ένα κανονικό carbon leak-διαρροή άνθρακα, σαν αυτό που βιώνει ολόκληρη η Ευρώπη με τη μετανάστευση της παραγωγικής βάσης στην Άπω Ανατολή. Ε, κάπως έτσι το σάπιο πολιτικό σύστημα του "εκσυγχρονισμού, της "επανίδρυσης" και της "πράσινης ανάπτυξης" μας οδήγησε σε εκτόξευση των τιμολογίων για τον τελικό καταναλωτή, σε νοικοκυριά που χρειάζονται "κοινωνικό τιμολόγιο" για να επιβιώσουν, σε αύξηση της ανεργίας στις λιγνιτοπαραγωγές περιοχές, σε μετανάστευση των νέων όπως στις δεκαετίες του 1950-60, σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας που ζητά ματαίως 27.500GWh λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής, σε αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας με εισαγωγές ηλεκτρισμού απ' όλες τις γειτονικές χώρες, σε μείωση της ασφάλειας εφοδιασμού,.
Υπάρχει πλέον πολιτική βούληση για να ανακοπεί ο αυτοκαταστροφικός δρόμος που βαδίζει η χώρα;
Τελευταία ανάρτηση για το 2015 η σημερινή, ας ευχηθούμε να δούμε το 2016 εθνική συνείδηση στους πολιτικούς που επιλέγουμε να μας εκπροσωπήσουν. Και μια που τους τελευταίους δεν τους επιλέξαμε, από λίστα μας προέκυψαν, ας τους ευχηθούμε Καλή Φώτιση!