ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡ. ΚΩΤΙΔΗ

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

ΟΙ ΒΑΡΔΙΕΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

Οι βάρδιες στη δουλειά βλάπτουν σοβαρά τον εγκέφαλο

   
Οι βάρδιες «καίνε» τον εγκέφαλο υποστηρίζει μία ακόμη έρευνα, που κινείται στον ίδιο άξονα με προηγούμενες για τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει το μακροχρόνιο εναλλασσόμενο εργασιακό ωράριο στον ανθρώπινο οργανισμό.              
Τώρα η γαλλοβρετανική ομάδα προσθέτει στη μακρά λίστα -καρδιαγγειακά, πεπτικά (έλκος), μεταβολικά, ακόμη και καρκίνο- και τα εγκεφαλικά/νοητικά προβλήματα.
Όπως σχολιάζει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, δρ Ζαν Κλοντ Μαρκί του Πανεπιστημίου της Τουλούζης, όσοι εργάζονται -ή εργάστηκαν για καιρό στο παρελθόν- σε εναλλασσόμενες βάρδιες έχουν χειρότερη μνήμη, μικρότερη ταχύτητα σκέψης και συνολικά χειρότερες νοητικές επιδόσεις. Η επίπτωση φαίνεται να επιδεινώνεται έπειτα από μια δεκαετία εργασίας σε βάρδιες και η ανάκαμψη μπορεί να πάρει τουλάχιστον πέντε χρόνια, αφότου ο εργαζόμενος σταματήσει να δουλεύει σε βάρδιες.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν πάνω από 3.000 ανθρώπους, εργαζόμενους ή συνταξιούχους, οι οποίοι είχαν μακρά προϋπηρεσία σε εργασίες που απαιτούσαν βάρδιες (τουλάχιστον τις 50 εργάσιμες ημέρες του έτους δούλευαν εναλλάξ πρωί - απόγευμα - βράδυ). Τα νοητικά τεστ στα οποία υποβλήθηκαν έδειξαν ότι όσο περισσότερο χρόνο είχε δουλέψει κανείς σε βάρδιες, τόσο χειρότερες νοητικές επιδόσεις εμφάνιζε σε σχέση με κάποιον που εργάζεται σταθερά τις τυπικές πρωινές ώρες. Στο πόρισμα που δημοσιοποιείται στην επιθεώρηση «Occupational and Environmental Medicine» υπογραμμίζεται ότι οι επιδόσεις κάποιου που είχε εργαστεί πάνω από μια δεκαετία με βάρδιες, κατά μέσο όρο αντιστοιχούσαν στις νοητικές - μνημονικές ικανότητες ενός ανθρώπου μεγαλύτερου κατά 6,5 χρόνια.
Η γαλλοβρετανική ομάδα υποστηρίζει πάντως ότι η έκπτωση των νοητικών λειτουργιών είναι σε σημαντικό βαθμό αναστρέψιμη, σε βάθος πενταετίας, με την προϋπόθεση βέβαια ότι σταματούν οι βάρδιες.
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014
(Πηγές: ΑΜΠΕ, BBC)

Δεν υπάρχουν σχόλια: