ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡ. ΚΩΤΙΔΗ

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΜΕΙΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ CO2 ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ....ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΧΩΡΑ..

Μειώσαμε ως χώρα πέρα απ' τις διεθνείς υποχρεώσεις τις εκπομπές CO2 στην ηλεκτροπαραγωγή και σώζουμε τον πλανήτη. Α, και ...αυτοκαταστρεφόμαστε!

 
Με το Πρωτόκολλο του Κιότο στις 11/12/1997 οι ανεπτυγμένες χώρες ανέλαβαν να μειώσουν τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" κατά 5,2% στην περίοδο 2008-2012 ως προς τα επίπεδα του 1990, προκειμένου να σώσουν τον πλανήτη απ' το "φαινόμενο του θερμοκηπίου". Τα "αέρια του θερμοκηπίου" κατονομάζονται στο Παράρτημα Α και είναι τα Carbon dioxide (CO2), Methane (CH4), Nitrous oxide (N2O), Hydrofluorocarbons (HFCs), Perfluorocarbons (PFCs) και Sulphur hexafluoride (SF6).
Η ΕΕ ως ομάδα -15 τότε- χωρών ανέλαβε την υποχρέωση να μειώσει τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" συνολικά κατά 8%, (έναντι 7% των ΗΠΑ, κράτους με τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εκπομπές), και στη συνέχεια, επειδή κάθε επιμέρους χώρα είχε διαφορετικό βαθμό ανάπτυξης, με
συμφωνία του Ιουνίου 1998, επιμέρισε το στόχο στις χώρες-μέλη όπως φαίνεται στον πιο πάνω πίνακα (και μπορείτε να δείτε και σε σχετικό βιβλίο). Η Ελλάδα τότε βρισκόταν σε φάση ανάπτυξης και πήρε το δικαίωμα ν' αυξήσει κατά 25% στην περίοδο 2008-2012 τις εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" ως προς το 1990 (27% η Πορτογαλία, 15% η Ισπανία). Πολύ γρήγορα ωστόσο όλοι -και πολύ βολικά για κάποιες πολύ συγκεκριμένες χώρες- ξέχασαν ποια είναι τα "αέρια του θερμοκηπίου" και ξεκίνησαν να μιλούν μόνο για το CO2. Θυμηθείτε μόνο με ποιο ακριβώς τρόπο η Γερμανική Volkswagen φλόμωσε τον πλανήτη στα οξείδια του αζώτου, παραποιώντας συνειδητά τα στοιχεία των μετρήσεων με ειδικό λογισμικό ενσωματωμένο στα πετρελαιοκίνητα οχήματά της. Αλλά κι απ' το συνολικά απ' όλες τις πηγές εκπεμπόμενο CO2 φαίνεται να ενδιαφέρει μόνο το CO2 της ηλεκτροπαραγωγής, οπότε ας δούμε τι...
έγινε αυτά τα χρόνια στην Ελληνική ηλεκτροπαραγωγή.
Όπως είδαμε στις 26/12, σύμφωνα με το διάγραμμα που δίνει το ΥΠΕΚΑ, το 1990 είχαμε περίπου 25.000GWh ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη. Με βάση τη συμφωνία του Ιουνίου 1998 για επιμερισμό των υποχρεώσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο θα μπορούσαμε ν' αυξήσουμε τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή κατά 25%, στις περίπου 31.250GWh, αυξάνοντας αντίστοιχα τις εκπομπές CO2 και η χώρα να είναι εντάξει με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Θα μπορούσαμε ν' αυξήσουμε τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή κι ακόμα περισσότερο, αν είχαμε αντίστοιχες μειώσεις εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" από άλλους τομείς και όντως, όπως φαίνεται στο διάγραμμα, μέχρι και το 2005 είχαμε περίπου 35.000GWh λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή, η χώρα είχε μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση, έκανε με άνεση την Ολυμπιάδα του 2004 και είχε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολύ χαμηλά τιμολόγια για τους καταναλωτές.
Στις 23 Απριλίου 2009 στην Ελλάδα είχαμε κυβέρνηση ΝΔ-Καραμανλή, η "πράσινη ανάπτυξη" του ΓΑΠ δεν μας είχε ενσκήψει ακόμα και μια νέα Συμφωνία Κατανομής σε επίπεδο ΕΕ καθόρισε τα επίπεδα εκπομπών για την περίοδο 2013-2020, σε σχέση αυτή τη φορά με τα επίπεδα του 2005 κι όχι του 1990, όπως έλεγε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Με τη Συμφωνία αυτή, όπως βλέπουμε στο διάγραμμα, η υποχρέωση της Ελλάδας είναι να μειώσει τις εκπομπές της 4% σε σχέση με επίπεδα του 2005, τη ίδια στιγμή που σε νέα μέλη της ΕΕ, όπως οι γειτονικές μας Ρουμανία και Βουλγαρία αποκτούσαν το δικαίωμα ν' αυξήσουν τις εκπομπές κατά 19% και 20% αντίστοιχα. Μείωση 4% σε σχέση με τα επίπεδα του 2005 σημαίνει πως η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή των περίπου 35.000GWh θα μπορούσαμε να μειωθεί σε περίπου 33.600GWh και η χώρα να είναι εντάξει με τις διεθνείς υποχρεώσεις της.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πως πολύ απλά, απ' τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας δεν χρειαζόταν να σβήσει ούτε μια λιγνιτική μονάδα της χώρας, παρά μόνο αν συμπλήρωνε το ωφέλιμο όριο ζωής, όπως γίνεται με όλα τα μηχανήματα.

 
Το ίδιο εμμέσως πλην σαφώς μας είχε πει το ΥΠΕΚΑ το 2010, όταν ο Πίνακας 3.4.7 σε μια έκθεση της Επιτροπής 20-20-20, επί Υπουργίας Μπιρμπίλη μάλιστα, μας ενημέρωνε πως διατηρώντας 4.015MW λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής μέχρι το 2030 επιτυγχανόταν ο στόχος της πολιτικής 20-20-20.
Ταυτόχρονα ωστόσο, στις 23/4/2009, εκδόθηκε και
η Οδηγία 2009/28/ΕΚ, για την προώθηση των ΑΠΕ, που καθόριζε για την Ελλάδα στόχο συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας το 2020 18%, στη συνέχεια μας προέκυψαν ΓΑΠ και Μπιρμπίλη, με το Ν.3851/2010 και την Υπουργική Απόφαση του Οκτωβρίου 2010 για 7.500MW αιολικά και 2500MW ηλιακά, οπότε τα υπόλοιπα τα βιώνουμε έκτοτε: η Ελλάδα, πάντα πρωτοπόρα, μείωσε την ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη σε επίπεδα προ 30ετίας, μείωσε δραστικά τις εκπομπές CO2 και κατάφερε να σώσει τον πλανήτη Ευρώπη απ' την "υπερθέρμανση", την ίδια χρονική στιγμή που η Γερμανία επένδυε μανιωδώς στο δικό της λιγνίτη, η Πολωνία έκανε και κάνει νέα λιγνιτικά εργοστάσια, ακόμα και οι διπλανές μας Βουλγαρία και Τουρκία ισχυροποιούσαν το δικό τους λιγνίτη.
Οι συνολικές εκπομπές CO2 στην περιοχή δεν μειώθηκαν, απλά έφυγαν απ' την Ελλάδα και γίνονται στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, στην Τουρκία, στη Ρουμανία, σ' όλη τη γύρω γειτονιά. Ένα κανονικό carbon leak-διαρροή άνθρακα, σαν αυτό που βιώνει ολόκληρη η Ευρώπη με τη μετανάστευση της παραγωγικής βάσης στην Άπω Ανατολή. Ε, κάπως έτσι το σάπιο πολιτικό σύστημα του "εκσυγχρονισμού, της "επανίδρυσης" και της "πράσινης ανάπτυξης" μας οδήγησε σε εκτόξευση των τιμολογίων για τον τελικό καταναλωτή, σε νοικοκυριά που χρειάζονται "κοινωνικό τιμολόγιο" για να επιβιώσουν, σε αύξηση της ανεργίας στις λιγνιτοπαραγωγές περιοχές, σε μετανάστευση των νέων όπως στις δεκαετίες του 1950-60, σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας που ζητά ματαίως 27.500GWh λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής, σε αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας με εισαγωγές ηλεκτρισμού απ' όλες τις γειτονικές χώρες, σε μείωση της ασφάλειας εφοδιασμού,.
Υπάρχει πλέον πολιτική βούληση για να ανακοπεί ο αυτοκαταστροφικός δρόμος που βαδίζει η χώρα;
Τελευταία ανάρτηση για το 2015 η σημερινή, ας ευχηθούμε να δούμε το 2016 εθνική συνείδηση στους πολιτικούς που επιλέγουμε να μας εκπροσωπήσουν. Και μια που τους τελευταίους δεν τους επιλέξαμε, από λίστα μας προέκυψαν, ας τους ευχηθούμε Καλή Φώτιση!



Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΑΠΟ ΝΑΣΑ: Η ΧΡΗΣΗ ΑΠΕ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Νέα ανακοίνωση της ΝΑΣΑ τρελαίνει τους πάντες: η χρήση ΑΠΕ αντί για ορυκτά καύσιμα αυξάνει τη θερμοκρασία του πλανήτη!

Δεν διαβάσατε λάθος, η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα του 2015, κι όχι την Πρωταπριλιά, πως η καύση ορυκτών καυσίμων συντελεί στην ψύξη του πλανήτη! Πρόκειται για είδηση που ανέβηκε στον ιστότοπο του Goddard Institute for Space Studies και παρουσιάζει ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά στις 14/12 στο Nature Climate Change, με τίτλο "Implications for climate sensitivity from the response to individual forcings".
Η νέα εργασία συνοδεύεται απ' την πιο πάνω φωτογραφία, που δείχνει την ανατολική Κίνα καλυμμένη από σύννεφο αιθαλομίχλης (smog), όπως ήταν άλλωστε παλαιότερα όλες οι βιομηχανικές περιοχές του Δυτικού κόσμου, πριν η τεχνολογία δώσει τη δυνατότητα μείωσης των εκπομπών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Όπως λένε οι ερευνητές της ΝΑΣΑ, τα μικροσωματίδια που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα κατά την καύση ορυκτών καυσίμων, ιδίως τα θειούχα, λειτουργούν κατά παρόμοιο τρόπο με τα ανάλογα μικροσωματίδια που εκπέμπονται κατά τις ηφαιστειακές εκρήξεις και είναι γνωστό πως ανακλούν μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας πίσω στο διάστημα, προκαλώντας τοπική ψύξη των περιοχών όπου γίνονται οι εκπομπές. Όλες λοιπόν οι προσπάθειες να βάλουμε ΑΠΕ για να περιοριστεί η χρήση των ορυκτών καυσίμων τελικά θα έχουν ως αποτέλεσμα, στην πραγματική ζωή, ν' αυξήσουν τη θερμοκρασία σ' αυτές τις περιοχές!
Κατά τους ερευνητές της ΝΑΣΑ τα κλιματικά μοντέλα, που περιγράφουν μέχρι τώρα αυτούς τους μηχανισμούς, όπως αυτά που χρησιμοποιεί το IPCC του ΟΗΕ, μπορεί να είναι εντελώς απλοϊκά, καθώς το CO2 απλώνεται περίπου...
ομοιόμορφα στην ατμόσφαιρα, αλλά τα μικροσωματίδια κατανέμονται πολύ περισσότερο πάνω απ' το Βόρειο ημισφαίριο, όπου ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι και συμβαίνουν οι περισσότερες εκπομπές. Τα μικροσωματίδια μπορούν επίσης να ενισχύσουν το σχηματισμό νεφών, συμβάλλοντας σε μεγαλύτερη ανάκλαση ενέργειας πίσω
προς το διάστημα.
Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει απ' την ανακοίνωση της ΝΑΣΑ είναι πως το κλίμα θα έπρεπε φυσιολογικά τις προηγούμενες δεκαετίες να είναι πιο ζεστό και με τις ανθρώπινες εκπομπές στη βιομηχανική εποχή το έχουμε κάνει πιο κρύο, σε μια ιδιότυπη γεωμηχανική.
Τα πράγματα ωστόσο στην πραγματικότητα είναι ακόμα πιο πολύπλοκα, καθώς ερευνητής απ' το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης έχει παρουσιάσει απ' το 2012 εργασία με τίτλο "Enlightening Global Dimming and Brightening", στην οποία, έχοντας εξετάσει παλαιότερες έρευνες για τις ποσότητες ηλιακής ακτινοβολίας που έφθασαν σε 56 θέσεις της Ευρώπης στο διάστημα 1939-2012, διακρίνει δυο σαφείς περιόδους μείωσης (dimming) και αύξησης (brightening). Ο ίδιος ερευνητής μίλησε πριν λίγες μέρες στο συνέδριο της Ένωσης Αμερικανών Γεωφυσικών στο Σαν Φραντσίσκο και η παρουσίαση είναι διαθέσιμη στο YouTube (1ο δεκάλεπτο του βίντεο).
 
Ο ερευνητής θεωρεί πως οι δυο διακριτές περίοδοι δεν φαίνεται να έχουν σχέση με τη μεταβολή της ηλιακής δραστηριότητας και τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων, εξηγούνται ωστόσο με βάση τη μεταβολή των εκπομπών θειούχων σωματιδίων στο διάστημα 1950-2000, όπως φαίνεται στο διπλανό διάγραμμα από τη σχετική παρουσίαση. Υπάρχει μια ταχεία αύξηση των εκπομπών μέχρι το 1980, αλλά στη συνέχεια υπάρχει αλλαγή τάσης και μείωσή τους. Η μείωση αυτή προέρχεται απ' το βόρειο ημισφαίριο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο εξακολουθεί να υπάρχει ομαλή αύξηση των ανθρωπογενών εκπομπών θειούχων σωματιδίων. Οι εκπομπές ωστόσο στο νότιο ημισφαίριο είναι ελάχιστες συγκρινόμενες με τις εκπομπές στο βόρειο ημισφαίριο. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα είναι μικρό για αξιόπιστα συμπεράσματα, χρειάζεται πολύ πιο μεγάλη χρονική βάση στοιχείων.
 
 
Πάντως, το τέλος της περιόδου μείωσης της ηλιακής ακτινοβολίας ταυτίζεται με την προσπάθεια στη δεκαετία του 1970 να μας προετοιμάσουν ψυχικά για την επερχόμενη νέα περίοδο παγετώνων, αυτή που βέβαια δεν ήλθε ποτέ, ενώ η γρήγορη αύξηση στο 2ο μισό της δεκαετίας του 1980 ταυτίζεται με την άνθηση της θεωρίας της υπερθέρμανσης, για την οποία ενημέρωνε το 1988 την Αμερικανική Γερουσία ο "πατέρας" της υπερθέρμανσης, ερευνητής της ΝΑΣΑ.
Μόνο που ούτε κι η υπερθέρμανση ήλθε ποτέ, καθώς απ' το 1996
τα δορυφορικά δεδομένα μετρήσεων δείχνουν πως ο πλανήτης θερμαίνεται μεν αλλά πολύ λιγότερο απ' όσο προβλέπουν τα μοντέλα του IPCC. Τα δορυφορικά δεδομένα δεν επηρεάζονται απ' την τοπική θερμότητα της αστικοποίησης όπως τα δεδομένα των επίγειων σταθμών μέτρησης, οπότε ίσως έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο μείωσης; Μόνο αργότερα θα το ξέρουμε.
Όλα αυτά τα μοντέλα προσπαθούν να εξηγήσουν τι συμβαίνει με το κλίμα βασιζόμενα σε εξαιρετικά σύντομες χρονικά παρατηρήσεις: το κλίμα στον πλανήτη αλλάζει συνεχώς επί 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και τα "βέλτιστα διαθέσιμα δεδομένα" είναι πιθανότατα ακόμα εντελώς ανεπαρκή. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η Ιερή Εξέταση
δίκασε το Γαλιλαίο με βάση τα "βέλτιστα διαθέσιμα δεδομένα" της εποχής κι ο Μακάρθι στις ΗΠΑ τους έβγαλε όλους κομμουνιστές με βάση τις ενδείξεις που είτε είχε είτε δεν είχε. Η επιστήμη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να μπλέκει με την πολιτική ...
 

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΑΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΑΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ


Έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη ότι η επισκευή και λειτουργία του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας είναι θέμα καθαρά πολιτικής βούλησης και όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες. Σήμερα δημοσιοποιούμε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που πέρασε από την βουλή στις 24-12-2015 και αναφέρει ότι η ενιαία άδεια λειτουργίας της ΔΕΗ Α.Ε. που ίσχυε μέχρι 31-12-2015 παρατείνεται μέχρι την 31-12-2017. 
ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΦΕΚ ΣΤΙΣ 24-12-2015 
 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΗΣ ΡΑΕ ΣΤΟ ΦΕΚ ΣΤΙΣ 05-06-2015
Συνεπώς αφού στις 05-06-2015 η ΡΑΕ έχει τον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας (την 3η μονάδα) σε λειτουργία και μάλιστα την απόσυρσή της το 2021, ΆΡΑ η ΜΟΝΑΔΑ ΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ ΈΧΕΙ ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΜΕΧΡΙ 31-12-2017. 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ 

ΥΨΗΛΟΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΟΙ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΚΤΙΚΗ

Πολύ υψηλότερες των εκτιμήσεων οι εκπομπές μεθανίου στην Αρκτική, τινάζουν τα κλιματικά μοντέλα στον αέρα  



Το μεθάνιο είναι "αέριο του θερμοκηπίου" πολύ πιο δραστικό απ' το CO2, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν πολυασχολείται μ' αυτό, ο εύκολος στόχος των κλιματολάγνων πολιτικών είναι το CO2 της ηλεκτροπαραγωγής.
Ίσως ωστόσο όσο πλησιάζουμε προς την Προεδρική εκλογή των ΗΠΑ το Νοέμβριο 2016 να δούμε κάποια πράγματα στις ΗΠΑ ν' αλλάζουν, οι Ρεπουμπλικανοί είναι παντελώς αντίθετοι στην κλιματική παράνοια.
Τα εδαφικά οικοσυστήματα της Αρκτικής είναι σημαντικές πηγές εκπομπής μεθανίου σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς αποσυντίθεται αργά οργανική εδαφική ύλη. Μέχρι πρόσφατα δεν είχαν μελετηθεί επαρκώς, καθώς οι όποιες παρατηρήσεις γινόντουσαν στη διάρκεια της σύντομης καλοκαιρινής περιόδου, το 70-80% του χρόνου οι καιρικές συνθήκες στην Αρκτική είναι πολύ δύσκολες.
Έτσι τα κλιματικά μοντέλα εκτίμησης των εκπομπών μεθανίου της Αρκτικής βασίζονταν μέχρι τώρα σε "speculation", σε απλά Ελληνικά σε "σπέκουλα", θεωρούσαν πως εκπομπές μεθανίου γίνονται μόνο το καλοκαίρι, ενώ, όταν το έδαφος παγώσει, οι εκπομπές μηδενίζονται, επειδή ο πάγος που σχηματίζεται εμποδίζει την έκλυση μεθανίου. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στις 22/12/2015 στα Proceedings of the National Academy of Sciences των ΗΠΑ, θεωρεί πως...η υπόθεση μηδενικών εκπομπών στη διάρκεια του χειμώνα είναι εντελώς λανθασμένη και συνεπώς θα πρέπει να αναθεωρηθούν όλα τα κλιματικά μοντέλα!


Η μελέτη είναι του Πανεπιστήμιου του Σαν Ντιέγκο Καλιφόρνιας, σε συνεργασία με το Jet Propulsion Laboratory (JPL) της ΝΑΣΑ κι έχει τίτλο "Cold season emissions dominate the Arctic tundra methane budget". Οι ερευνητές βρήκαν πως η έκλυση μεθανίου απ' το έδαφος της Αρκτικής στη διάρκεια του χειμώνα είναι πολύ υψηλότερη απ' όση εκτιμούσαν μέχρι τώρα τα κλιματικά μοντέλα και τουλάχιστον οι μισές ετήσιες εκπομπές μεθανίου εκλύονται απ' την Αρκτική τούνδρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Η πιο ξηρή τούνδρα φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δραστική σε σχέση με την υγρή. Ο μηχανισμός που βρήκαν δείχνει πως ναι μεν το ανώτερο και το κατώτερο τμήμα του ανώτερου εδαφικού στρώματος παγώνει όταν πέσουν οι θερμοκρασίες, αλλά το ενδιάμεσο τμήμα συνεχίζει να είναι ενεργό και να εκπέμπει μεθάνιο σ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα.
Οι ερευνητές αναβάθμισαν πέντε πύργους δειγματοληψίας στην Αρκτική ζώνη της Αλάσκας, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό κατάλληλο για μετρήσεις μέχρι -40οC, και πήραν δείγματα στην περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2013 και Ιανουαρίου 2015. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έδειξαν αμέσως σημαντικές εκπομπές στη διάρκεια του χειμώνα. Για επαλήθευση και επέκταση στο σύνολο του Αρκτικού Κύκλου χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα δορυφορικών μετρήσεων με το σύστημα AMSR-E του δορυφόρου Aqua της ΝΑΣΑ, με τα οποία κατασκευάστηκαν χάρτες των υγρότοπων της Αρκτικής και εξετάστηκε η επέκτασή τους στην πλημμυρική φάση και η συρρίκνωσή τους στην ξηρή περίοδο. Τέλος, οι μετρήσεις των πύργων συγκρίθηκαν κι επιβεβαιώθηκαν με μετρήσεις που έγιναν με εκατοντάδες ωρών πτήσης αεροσκάφους της ΝΑΣΑ πάνω απ' την Αρκτική, στα πλαίσια του προγράμματος Carbon in Arctic Reservoirs Vulnerability Experiment (
CARVE).
 


Το θέμα "εκπομπές μεθανίου" ανά τον πλανήτη εξακολουθεί να έχει τεράστιες αβεβαιότητες, καθώς δεν είναι μόνο η αγελαδοτροφία και τα διυλιστήρια που προκαλούν εκπομπές, υπάρχουν πολλές φυσικές πηγές έκλυσης που παραμένουν εντελώς άγνωστες κι ανεξερεύνητες. Τον περασμένο Απρίλιο η ΝΑΣΑ μας έλεγε πως ερευνητές ασχολούνται με το "μυστήριο" υψηλής συγκέντρωσης μεθανίου, που εντοπίστηκε στα σύνορα Αριζόνας-Κολοράντο-Νέου Μεξικό-Γιούτας, μια περιοχή γνωστή ως "Four Corners".
Όπως επίσης είχαμε
δει τον Αύγουστο 2014, πρόσφατα είχε ανακοινωθεί η "αναπάντεχη" ανακάλυψη πολλών πηγών έκλυσης μεθανίου στο βυθό του Ατλαντικού, κοντά στα παράλια των ΗΠΑ! Πρόκειται για περιοχή ερευνημένη κατ' επανάληψη στον 20ο αιώνα και μόλις το 2013 είχε ανακοινωθεί η ανεύρεση μόλις της τρίτης περιοχής με ψυχρή εκροή/ανάβλυση μεθανίου. Τώρα, σε μια περιοχή μεταξύ της Βόρειας Καρολίνα και της Μασαχουσέτης, βρήκαν πάνω από 570 σημεία εκροής μεθανίου, σε βάθη από 50 έως 1700μ, τα περισσότερα σε βάθος γύρω στα 500μ και οι μελετητές εκτιμούσαν ότι μπορεί να υπάρχουν παγκοσμίως περίπου 30.000 παρόμοιες πηγές μεθανίου.



Όλα σχετικά με το μεθάνιο είναι "μυστήριο" ή "αναπάντεχα", αλλά τα κλιματικά μοντέλα του IPCC λένε με βεβαιότητα πως υπάρχει "ανθρωπογενής υπερθέρμανση" και γι' αυτό δεν πρέπει να καίνε κάρβουνο η Κίνα, η Ινδία και η ΝΑ Ασία, όπως έκαιγαν κι εξακολουθούν να καίνε οι Δυτικοί. Απ' την πολλή "υπερθέρμανση" βέβαια πάγωσαν στις 21/12 τα ποτάμια στην Ήπειρο, αλλά και γι' αυτό ασφαλώς υπάρχει εξήγηση, φταίει η υπερθέρμανση του Βόρειου Ατλαντικού. Ή ο κακός μας ο καιρός.

ΠΗΓΗ http://greeklignite.blogspot.gr/2015/12/blog-post_28.html#more 

ΛΟΝΔΙΝΟ: ΜΕ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΛΙΠΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ ΘΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ

Λονδινο: Με απόβλητα λίπους και ελαίων θα κινούνται τα κόκκινα λεωφορεία

londino-ta-kokkina-diorofa-leoforeia-epistrefoun-prasina

Το ένα τρίτο των κόκκινων λεωφορείων του Λονδίνου θα λειτουργεί με καύσιμα από… ζωικό λίπος και απόβλητα μαγειρικών ελαίων, ήδη από το Μάρτιο του 2016.
Οι ιδιωτικές εταιρείες Stagecoach και Metroline που διαχειρίζονται τα λεωφορεία έχουν ήδη υπογράψει συμφωνίες με την εταιρεία Argent Energy για την προμήθεια του “πράσινου “ντίζελ με την ονομασία B20.
Πρόκειται για μία ανάμειξη ντίζελ με ανανεώσιμο βιοντίζελ από παράγοντα αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων μαγειρικών ελαίων και ζωικού λίπους από την επεξεργασία κρέατος.
Οι αρχές εκτιμούν ότι η αλλαγή των καυσίμων θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, έως και κατά 21.000 τόνους ετησίως. Άλλοι 48.000 είχαν εξοικονομηθεί το 2013 με την εισαγωγή υβριδικών λεωφορείων.
Έτσι, λοιπόν, περίπου 3.000 από τα 8.900 λεωφορεία της βρετανικής πρωτεύουσας θα τροφοδοτούνται από το συγκεκριμένο καύσιμο έως τον ερχόμενο Μάρτιο, ενώ πάνω από 600 έχουν ήδη χρησιμοποιήσει πιλοτικά το καύσιμο Β20 επί δύο μήνες.
«Ως παγκόσμιος ηγέτης, το Λονδίνο έχει ένα σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στη μείωση των αερίων θερμοκηπίου και την ελαχιστοποίηση της συμβολής στην κλιματική αλλαγή», ανέφερε ο αντιδήμαρχος του Λονδίνου για το Περιβάλλον.
«Αυτά τα λεωφορεία αποτελούν μία περήφανη προσθήκη στον ήδη πιο πράσινο στόλο λεωφορείων στον κόσμο, που διαθέτει ήδη υβριδικά, αμιγώς ηλεκτρικά και υδρογονοκίνητα οχήματα», συμπλήρωσε.

ΠΗΓΗ


Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 

Του Γιάννη Τερνιώτη
Όπως μας πληροφορεί το περιοδικό Στρατοί και Τακτικές στο τεύχος 15 στις 13 Απριλίου του 1941 και πριν την υποχώρηση των λιγοστών ελληνικών δυνάμεων όπου αυτές αναπτύχθηκαν στη συνέχεια σε νέες αμυντικές θέσεις κατά μήκος του ποταμού Αλιάκμονα, είχε πραγματοποιηθεί αρματομαχία στην περιοχή της Πτολεμαΐδας περιορισμένης κλίμακας.

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο από το περιοδικό όπως έχει:

Πέντε ημέρες μετά την γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδας, στις 6 Απριλίου του 1941, η Wehrmacht εισέβαλε από την περιοχή των Σκοπίων στη Δυτική Μακεδονία, έχοντας για αιχμή του δόρατος των δυνάμεων της την 5η και 9η Μεραρχία Panzer και τη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία των SS «Leibstandarte Adolf Hitler». Κάτω από την ασφυκτική πίεση της επίθεσης αυτής και ενώ στον ελληνικό ουρανό κυριαρχούσε η Luftwaffe, τα στρατεύματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας («W» Force) και οι λιγοστές ελληνικές δυνάμεις που ήταν αναπτυγμένες στην περιοχή, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν σε νέες αμυντικές θέσεις κατά μήκος του ποταμού Αλιάκμονα. 
Πριν υποχωρήσουν, τα άρματα της βρετανικής 3ης Επιλαρχίας RTR ενεπλάκησαν με τους εισβολείς, σε μια περιορισμένης έκτασης αρματομαχία, που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Πτολεμαΐδας στις 13 Απριλίου του 1941. 
 
ΠΗΓΗ: Στρατοί & Τακτικές Τεύχος 15 

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Η ποντιακή διάλεκτος συνέχεια της αρχαίας ελληνικής  

Η ποντιακή διάλεκτος συνέχεια της αρχαίας ελληνικής

Η ποντιακή διάλεκτος συνέχεια της αρχαίας ελληνικής
Διατηρεί πολλές λεξιλογικές, γραμματικές, συντακτικές και φωνολογικές ομοιότητες με την αρχαία Ιωνική διάλεκτο.
H ποντιακή διάλεκτος είναι η μόνη διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας που συνεχίζει να μιλιέται μέχρι τις ημέρες μας. Με άλλα λόγια, αποτελεί μια ζωντανή πτυχή της ελληνικής γλώσσας στη διαχρονική της πορεία.
Να διευκρινίσουμε ότι η ποντιακή, είναι διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας, που σημαίνει ότι δεν είναι καθεαυτή γλώσσα, πράγμα που θα υπονοούσε πως εκείνοι που την ομιλούν δεν είναι Έλληνες.
Στο «Λεξικό της Σύγχρονης Ελληνικής Δημοτικής Γλώσσας» ο Καθηγητής Εμμανουήλ Κριαράς δίνει τον ακόλουθο ορισμό για τον όρο «διάλεκτος»: «Τοπική μορφή γλώσσας με σημαντικές φωνολογικές, μορφολογικές, λεξιλογικές και συντακτικές αποκλίσεις από την κοινή γλώσσα. Παράδειγμα: ποντιακή διάλεκτος».  Στη νεοελληνική γλώσσα υπάρχει και μια άλλη υποκατηγορία, γνωστή ως «ιδίωμα». Ο Εμμανουήλ Κριαράς δίνει τον ακόλουθο ορισμό για το ιδίωμα:
«Τοπική παραλλαγή μιας γλώσσας με μικρότερες ή μεγαλύτερες αποκλίσεις από την κοινή γλώσσα στο χώρο της φωνολογίας, της μορφολογίας και του λεξιλογίου».
Οι γλωσσολόγοι αναγνωρίζουν δύο ιδιώματα της νεοελληνικής: το κρητικό και το κυπριακό.
H ελληνική γλώσσα, αν και παρέμεινε ενιαία από την αρχαιότητα ως σήμερα, ποτέ δεν μιλήθηκε ομοιόμορφα σε ολόκληρο τον ομόγλωσσο γεωγραφικό χώρο, διαμορφώνοντας έτσι τοπικές διαλεκτικές και ιδιωματικές παραλλαγές. 
Αξίζει να αναφερθεί εδώ πως στην περιοχή του Όφεως, ανατολική περιφέρεια του Πόντου, περίπου 300.000 κάτοικοι, Οθωμανοί στο θρήσκευμα, ομιλούν την ποντιακή ως μητρική γλώσσα, την οποία αποκαλούν «ρωμαίικα». Πρόκειται για ελληνικής καταγωγής κατοίκους του Πόντου, οι οποίοι πριν από περίπου τρεις αιώνες εξισλαμίστηκαν βίαια, αλλά διατήρησαν την ποντιακή διάλεκτο.
Στην αρχαία Ελλάδα η ελληνική γλώσσα είχε τις ακόλουθες έξι διαλέκτους: την Ιωνική, την Αττική, την Δωρική, την Μακεδονική, την Αιολική και την Κυπριακή.
Η Ιωνική μιλιόταν κυρίως στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, και σε μια σειρά από ελληνικές αποικίες στα παράλια της Μικράς Ασίας, με κέντρο την Μίλητο.
Όταν λάβουμε υπόψη πως Έλληνες από τη Μίλητο γύρω στα 750 π.Χ. δημιούργησαν στα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου την Σινώπη, την πρώτη ελληνική αποικία στην περιοχή μετέπειτα γνωστή ως Πόντος, και στη συνέχεια την Σαμψούντα, την Τραπεζούντα και άλλες πόλεις, η ελληνική διάλεκτος που μιλιόταν στις πόλεις εκείνες ήταν η Ιωνική.
Προσωπικότητες των ελληνικών γραμμάτων, όπως ο συντάκτης της νεοελληνικής γραμματικής Μανώλης Τριανταφυλλίδης, εξήραν τον ρόλο της ποντιακής διαλέκτου, καθώς αποτελεί ένα ζωντανό συνδετικό κρίκο με τις αρχαιοελληνικές διαλέκτους, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι τα ιδιώματα της Κρήτης και της Κύπρου.

Η ΙΩΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ

Η ποντιακή διάλεκτος δεν ακολούθησε τις γλωσσικές εξελίξεις, που με την πάροδο του χρόνου λάμβαναν χώρα στην επικράτεια του Μητροπολιτικού Ελληνισμού, αποκομμένος καθώς ήταν ο Πόντος γεωγραφικά από αυτόν. Για το λόγο αυτό η ποντιακή διάλεκτος διατηρεί πολλές λεξιλογικές, γραμματικές, συντακτικές και φωνολογικές ομοιότητες με την αρχαία Ιωνική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας.
Ως εξαρχής Ιωνική διάλεκτος με εξέλιξη εκτός Ελλάδος, η ποντιακή διατηρεί λέξεις και φράσεις που συναντάμε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια του Ομήρου. Ως εκ τούτου, σημαντική θεωρείται η συμβολή της στην εθνική μας αυτογνωσία, καθότι έχει διασώσει αρκετά ομηρικά στοιχεία.
Ο γλωσσολόγος Δημοσθένης Οικονομίδης, Διευθυντής του Μεσαιωνικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, αναφερόμενος στην ποντιακή διάλεκτο έγραψε τα ακόλουθα:
«Η διάλεκτος, η λαλουμένη υπό των Ελλήνων των από αρχαιοτάτων χρόνων ως τα παράλια του Ευξείνου Πόντου εγκατεστημένων εξ αρχής ιωνική ούσα, συν τω χρόνω τοιαύτην έλαβε εξέλιξιν μακράν της Ελλάδος, ώστε διασώσασα ολίγα στοιχεία εκ της ιωνικής, ικανά αρχαιοπινή στοιχεία, προσέλαβεν και πολλάς λέξεις και γραμματικούς τύπους εκ της μεσαιωνικής και βυζαντινής γλώσσης, άτινα διετήρησεν αυτουσίως».
Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τον Δημοσθένη Οικονομίδη, η ποντιακή διάλεκτος δεν διέσωσε μόνο λέξεις, γραμματικές και συντακτικές δομές της αρχαίας ελληνικής, αλλά και της ελληνικής που μιλιόταν πριν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ως επίσης και κατά τη διάρκειά της.
Σε μελέτημά του με τίτλο «Ποντιακή διάλεκτος, κληρονόμος του Ομήρου», ο Δρ Θωμάς Σαββίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γράφει, μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Ως εξαρχής ιωνική διάλεκτος με εξέλιξη εκτός Ελλάδος, η ποντιακή έχει τις ρίζες της μέχρι την ομηρική γλώσσα. Η συμβολή της όμως στην εθνική αυτογνωσία συνίσταται στο γεγονός ότι διέσωσε αρκετά ομηρικά στοιχεία, τα οποία σε άλλες νεοελληνικές διαλέκτους εξέλειπαν. Σε πολλές περιπτώσεις τα ιωνικά στοιχεία, όπως λέξεις, εκφράσεις ή ιδιωματισμοί των ομηρικών επών διατηρήθηκαν αναλλοίωτα, συνεισφέροντας τα μέγιστα στη γλωσσική μας κληρονομιά. Ως κληρονόμος της ιωνικής διατηρεί αναλλοίωτες ή παραφθαρμένες πολλές λέξεις, πολλούς αρχαϊσμούς και γραμματικούς ή συντακτικούς τύπους, οπότε μπορεί να ενταχθεί στις αρχαιότερες και πλουσιότερες ελληνικές διαλέκτους και φυσικά της Ευρώπης».
Ενδεικτικά, ο Δρ Σαββίδης αναφέρει ονόματα αρχαίων Ελλήνων που λήγουν σε -άδης και σε -ίδης, τα οποία δηλώνουν την πατρότητα του συγκεκριμένου προσώπου. Η πλειονότητα των επωνύμων ποντιακής καταγωγής Ελλήνων λήγουν σε -άδης και -ίδης.  Ακολουθούν ονόματα αρχαίων Ελλήνων με τις παραπάνω καταλήξεις που αναφέρει ο Δρ Σαββίδης, τα οποία τα συναντάμε στην Ιλιάδα ή στην Οδύσσεια του Ομήρου:Αιμονίδης, ο υιός του Αίμονα
Αρκεισιάδης, ο υιός του Αρκεισίου
Ασιάδης, ο υιός του Ασίου
Ατρείδης, ο υιός του Ατρέα = ο Αγαμέμνων και ο Μενέλαος
Λαερτιάδης, ο υιός του Λαέρτη = ο Οδυσσεύς
Πηληιάδης ή Πηλείδης, ο υιός του Πηλέως = ο Αχιλλεύς 
Η ποντιακή διάλεκτος έχει διατηρήσει σε πολλές λέξεις την ιωνική προφορά ε του φωνήεντος η, παραδείγματα των οποίων είναι:
Ατρύπετος αντί ατρύπητος, νύφε αντί νύφη, άκλερος αντί άκληρος, ατρύγετος αντί ατρύγητος.

ΑΛΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Η ποντιακή διάλεκτος έχει επίσης διατηρήσει τις καταλήξεις θηλυκών επιθέτων της αρχαίας ελληνικής σε -ος αντί το -η της νεοελληνικής:
άλαλος αντί άλαλη, έμορφος αντί η όμορφη, άσκεμος αντί άσχημη, και σε πολλά άλλα επίθετα θηλυκού γένους.
Στην περίπτωση των ρημάτων η ποντιακή διατήρησε την κατάληξη -ον στο δεύτερο πρόσωπο της προστακτικής έγκλισης, ενώ στη νεοελληνική χρησιμοποιούμε την κατάληξη -ε:
λύσον αντί λύσε, χτίσον αντί χτίσε, γράψον αντί γράψε.
Διατήρησε και το ιωνικό αρνητικό ουκί, αντί του αττικού ουχί, και στη συνέχεια με την αφαίρεση της πρώτης συλλαβής ου έμεινε το 'κι, με την έννοια δεν, όπως στις φράσεις «κι τρώγω» αντί «δεν τρώγω», «κι θέλω» αντί «δεν θέλω». «κι λέγω» αντί δεν λέγω.
Η νεοελληνική χρησιμοποιεί το αρνητικό μόριο δεν που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ουδέν. Η ποντιακή έχει τη λέξη τιδέν (τίποτε, καθόλου), η οποία προήλθε από το ουδέν.  Η διατήρηση στην ποντιακή του αρχαίου ελληνικού μορίου άρα ή άρ' με σημασία όχι κατ' ανάγκην συμπερασματική, αλλά με την έννοια της συνάρτησης γεγονότων, ανακεφαλαίωσης ή επεξήγησης:
άρ' έρθεν η λαμπρή, αρ' αέτς ας έν (ας είναι έτσι), άρ' έφαες, εχόρτασες.
Στην Οδύσσεια του Ομήρου συναντάμε την ακόλουθη αντίστοιχη φράση: «ως άρ' έφη».
Άλλες λέξεις της ποντιακής που προέρχονται από την αρχαία ελληνική είναι και οι ακόλουθες, μεταξύ πολλών άλλων:
Λελεύω = χαίρομαι, επιθυμώ: «να λελεύω σε» (να σε χαρώ).
Το ρήμα αυτό προέρχεται από το λιλαίομαι, μετοχή του οποίου χρησιμοποιεί ο Όμηρος στη φράση «λιλαιομένη πόσιν είναι» (ήθελε να είναι σύζυγος). 
Σπογγίζω (σκουπίζω), συναντάται ακόμα και στις Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη.
Χάταλον, το μωρό, το βρέφος, από τη λέξη αταλός = νεαρός, τρυφερός, απαλός. Ο Όμηρος χρησιμοποιεί τη φράση «παίδα αταλάφρονα». 
Εδώ να αναφέρουμε πως στην περιοχή του Όφεως, ο οποίος βρίσκεται στον ανατολικό Πόντο, σήμερα υπολογίζονται σε 300.000 οι μουσουλμάνοι ελληνικής καταγωγής που ομιλούν την ποντιακή διάλεκτο, και χορεύουν ποντιακούς χορούς με τη συνοδεία της ποντιακής λύρας. Πρόκειται για Έλληνες του Πόντου που εξισλαμίσθηκαν με βίαια μέτρα από τους Τούρκους πριν από τρεις περίπου αιώνες. 
Ο καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Οξφόρδης, Πίτερ Μάκριτζ, περιγράφει τα ελληνικά της περιοχής του Όφεως της Τραπεζούντας ως υποδιάλεκτο της Ποντιακής, η οποία περιέχει ανεπτυγμένο αρχαίο ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά και αρχαία γραμματικά και συντακτικά χαρακτηριστικά.

Πηγή: Κυριάκος Αμανατίδης

ΠΗΓΗ